Lekcje tamtego lata
Lato 1979, osiemnasty rok życia Vincenta Bianco, lato przed studiami, pracuje na budowie u boku dwóch weteranów z Wietnamu. Planuje spędzić ten wolny czas na zabawie z kumplami, upijając się, widząc niektórych z nich po raz ostatni. Ale William Goodman, starszy od Vincenta o dwanaście lat, zmienia Vincenta, zmienia jego spojrzenie na tamto lato i jego późniejsze życie. William się rozpada, był już rozpadnięty, i chociaż pisał pamiętnik podczas służby, przestał go pisać, kiedy nie mógł już przelać na papier rzeczy, które widział i robił. To wszystko zostało w nim zabutelkowane i tego lata Vincent staje się słownym pamiętnikiem Williama.
W 2016 roku Vincent otrzymuje od Williama paczkę, bez adresu zwrotnego. Wewnątrz paczki znajduje się dziennik Williama, który rozpoczął w 1967 roku. William prosi Vincenta o przeczytanie dziennika w kolejności, w jakiej został napisany. W pamiętniku są myśli i uczucia Williama, a później niektóre z jego przerażenia, choć nie było sposobu, by William mógł to wszystko przelać na papier, a nawet naprawdę myśleć o tym, co widział i zrobił. Wojna zmieniła Williama i nigdy nie opuściła jego umysłu. Myślał, że zgniótł to wszystko tam, gdzie nie mogło go zranić, ale zamiast tego zjadło go od środka.
Kiedy Vincent otrzymuje przesyłkę, jest mężem, ojcem dwójki dzieci, a jego syn ma osiemnaście lat i wybiera się na studia. Wie, że rzeczy, które jego syn uważa za ważne w tej chwili, bledną wobec tragedii wojny, z którą zmierzył się William, i tragedii życia, które go czeka, rodzajów strat, o których osiemnastolatek myśli, że go nie spotkają, przynajmniej nie przez bardzo, bardzo długi czas.
