1
Wczesnym latem pogoda jest łagodna i przyjemna. Wyjście z lotniska roi się od entuzjastycznych fanów, którzy przybyli na spotkanie z samolotem, a ich podekscytowanie jest prawie tak wysokie, jak letnie słońce. Słynna nastoletnia grupa StarVoyage miała się wkrótce pojawić! Z trzema członkami i średnią wieku wynoszącą zaledwie 12 lat, StarVoyage stał się siłą, z którą należy się liczyć w branży rozrywkowej, z impetem, który szturmem podbił azjatycką scenę muzyczną. "Wow...... spójrz, wyszli......" Oczy tłumu zgodnie zwróciły się ku wyjściu. "Blake jest taki przystojny ......" W centrum szedł Blake Night, kapitan StarVoyage w wieku 13 lat. "Liam, Liam jest taki fajny ......" Mali fani byli przytłoczeni, krzycząc z podekscytowania. Liam Bennett idzie po lewej stronie, jest liderem tańca StarVoyage, ma 12 lat. "Ethan, Ethan...... spójrz w tę stronę, to mój prezent dla ciebie......" Ostatni, ale nie mniej ważny jest Ethan Taylor, twarz zespołu, pieszczotliwie nazywany "Małym Ethanem" przez swoich fanów ze względu na jego dobry wygląd i nazwisko "Taylor". "Dziękuję Scott, wszyscy, proszę zróbcie miejsce dla ......". Czterech ochroniarzy eskortowało trzech nastolatków na środek pokoju, uniemożliwiając komukolwiek zbliżenie się. "Dobra robota, dziękuję wszystkim." Trójka nastolatków wielokrotnie kłaniała się entuzjastycznym fanom. "StarVoyage kocham was wszystkich, te prezenty musicie przyjąć ......". Mały fan stojący z przodu staje się coraz bardziej podekscytowany, machając prezentami, które zostały już przygotowane w jego dłoni, w kierunku, w którym nadchodzą. "Czy możemy zrobić sobie z wami zdjęcie?" Z tłumu rozległ się głos prośby. "Wujku Zhang, pozwól im zrobić zdjęcie, im też jest ciężko". Blake zawsze był taki ciepły i troskliwy dla swoich fanów. "Blake, jest tu zbyt wielu ludzi, aby zapewnić ci bezpieczeństwo, musimy natychmiast stąd wyjść. Asystent Thomas Brown wyjaśnił z lekkimi przeprosinami. Blake był bardzo wyrozumiały i ukłonił się fanom, wychodząc z przepraszającym uśmiechem. "Tata ......" Emily Woods po raz pierwszy leciała samolotem i po raz pierwszy widziała tak wielu ludzi. Gdy tylko opuściła lotnisko, była zszokowana przez zagorzałych fanów. "Dlaczego jest tak wielu ludzi? Są tacy entuzjastyczni, jakby kogoś witali". Wzięła za rękę swojego ojca Johna Woodsa i zapytała z zakłopotaniem. "To fani nastoletniej grupy StarVoyage, którzy przyjechali odebrać samolot. John spojrzał na prawie znajomych nastolatków w oddali i uśmiechnął się z ulgą. "A więc obserwują gwiazdy. Emily zawsze mieszkała na wsi i nie była fanką gonitw za gwiazdami. Przez wiele lat jedynymi rzeczami, które jej towarzyszyły, były gwiazdy i księżyc, kwiaty i rośliny na polach, ryby w strumieniu i latające owady na polach. Właśnie wtedy John zdał sobie sprawę, że jego sznurowadło jest luźne, puścił rękę Emily, cofnął się, poszukał polany, przykucnął i zaczął wiązać sznurowadło. W międzyczasie Emily została porwana przez tłum. ...... "Huh!?" Z powodu braku obrony została ściśnięta przez ludzi, a całe jej ciało upadło do tyłu. W momencie upadku instynktownie chwyciła rękę Liama wiszącą w powietrzu. Liam odwrócił się i z niepokojem spojrzał na dziewczynkę leżącą na ziemi za nim. Jej niedopasowane ubranie szczególnie rzucało się w oczy, okazało się, że Emily poczuła zimno, gdy wysiadła z samolotu, więc John zdjął dla niej kurtkę, była to kurtka w kolorze khaki, owinięta wokół całego ciała Emily. Jej dolna część ciała ciągnęła się po ziemi, górna część ciała wisiała w powietrzu, prawa ręka mocno chwytała Liama, naprawdę nie sądziłem, że istnieje tak szalona fanka, która nie wie, jak umrzeć! Emily spojrzała w górę i zobaczyła, że twarz Liama jest zakryta maską i mogła zobaczyć tylko parę dużych, pięknych oczu. "Ahh! Spójrz, złapała Liama za rękę ......" "Ja też tego chcę ......" Zazdrosne głosy rozbrzmiewały w tłumie, wszyscy myśleli w swoich sercach, nawet jeśli zostali zdeptani, nadal chcieli być jak Emily, dotykając swojego idola. "Ah ......" tłum zaczął gwałtownie krzyczeć, Emily była zdenerwowana, ręka luźna, cała górna część ciała w kierunku ziemi, w trakcie tego instynktownie wyciągnęła rękę, chcąc złapać słomkę ratującą życie. Niespodziewanie jej ręka rozciągnęła się, ale rozerwała spodnie Liama, odsłaniając jedną trzecią bielizny ...... "Spójrz, majtki Liama są białe ......". Kamery wokół nas klikały i klikały. Liam cofnął się o krok z obrzydzeniem i został osłonięty przez ochroniarza, który wystąpił naprzód. Kiedy Emily wróciła do zmysłów, została już wyniesiona przez krzepkiego ochroniarza, który upewnił się, że nic jej nie jest, zanim podążył za tłumem. Emily spojrzała w dal, tylko po to, by zobaczyć, jak trójka nastolatków eskortowana przez ochroniarzy szybko wsiada do samochodu, a gdy samochód odjechał, tłum zaczął wzdychać. "Ci fani są szaleni! Czy ta trójka jest aż tak dobra?" Emily zmarszczyła brwi, kręcąc głową w zakłopotaniu. W tym momencie Emily nawet nie zdawała sobie sprawy, że pewnego dnia w przyszłości stanie się największą fanką StarVoyage!
2
Emily Woods nigdy nie wyobrażała sobie, że zostanie największą fanką StarVoyage! Wewnątrz Woodhaven Mansion panowała cisza. Pośrodku holu stała nie na miejscu postać Emily, która miała 12 lat i była nieślubną córką właściciela domu, Johna Woodsa. Emily nigdy nie poznała swojej biologicznej matki, ani nie wiedziała, że ma ojca. Przed przyjazdem do Woodhaven mieszkała z ciotką i wujkiem, którzy jej nie lubili i którzy, gdy byli źli, nazywali ją "niechcianym bachorem". Pewnego dnia przystojny mężczyzna przyszedł do jej domu i powiedział ciotce i wujkowi, że jest jego córką i że chce zabrać ją do domu - jej ojca, Johna Woodsa - a dziś rano właśnie przylecieli do obcego miasta - jej przyszłego domu. Lot ze wsi zajął jej godzinę, a jej pierwsze spojrzenie na tętniące życiem miasto było nieznane i niepokojące. W tej chwili stała w holu, patrząc na nieznajomych przed sobą i była przerażona. "Grace, to jest Emily - John wziął ją za rękę i podszedł do pięknej młodej kobiety, swojej żony, Grace Miller. Emily podniosła wzrok i zobaczyła w jej oczach wyraz obrzydzenia, taki sam jak w oczach jej ciotki i wujka. Emily w głębi serca wiedziała, że ta kobieta jej nie lubi i ona też jej nie lubiła. "Czy to jest dziecko, którego szukasz? Grace spojrzała na Emily z pogardą i niecierpliwym uśmiechem na twarzy. Emily odruchowo cofnęła się o krok, a w jej dużych, ciemnych oczach pojawił się strach. "Jesteś ładna, jak ta kobieta z Ivy. Grace powiedziała kwaśno, wpatrując się w ładne rysy twarzy Emily. Ivy? Emily słyszała to imię, matka, której nigdy nie poznała. "Emily, powiedz mama. John pochylił się, uśmiechnął lekko i powiedział łagodnie. "Huh!?" Oczy Emily rozszerzyły się ze zdziwienia. Naprawdę prosił ją, żeby zadzwoniła do mamy? Nie miała mamy, odkąd była małą dziewczynką, więc nie mogła jej tak nazywać. Poza tym wiedziała, że nie jest jej mamą. "Nie pozwolę jej nazywać się mamą, to moja mama, a nie jej mama i nie chcę jej w naszym domu". Właśnie wtedy z domu wybiegła mała dziewczynka w wieku Emily. Stanęła przed Emily, wyniosła i potężna, i krzyknęła gniewnie. Emily przełknęła nerwowo na widok jej apodyktycznego zachowania i cofnęła się o krok. Nie podobało jej się tu bardziej niż w domu wuja. "Hannah, jesteś starszą siostrą, pół roku starszą od Emily, musisz kochać swoją siostrę, bo przestraszysz ją w ten sposób. John spojrzał na Hannah ze złością. "Nie chcę tej siostry, mojej mamie nie wolno dzielić się nią z nikim innym." Hannah była na skraju łez. "John, nie sądzę, żeby to dziecko chciało być tak nazywane, więc nie utrudniaj jej tego, po prostu nazywaj ją ciocią. Grace uśmiechnęła się chłodno, po czym pochyliła się, by zachęcić Hannah. "Dobrze - skinął głową John - Emily, to jest ciocia, a to twoja siostra Hannah. Emily przełknęła nerwowo i ostrożnie zawołała: "Cześć ciociu, cześć siostro". "Grzeczna dziewczynka! John delikatnie pogłaskał ją po głowie. Grace spojrzała na Emily z nienawiścią w sercu.
3
"Emily, tata zaprowadzi cię na górę do twojego pokoju. John Woods wziął Emily Woods za rękę i poszli na górę. Grace Miller pocieszała swoją płaczącą córkę Hannah Woods: "Hannah, nie płacz, jeśli jeszcze raz się rozpłaczesz, Emily zabierze nawet twojego ulubionego tatę". Głos Grace nagle stał się poważny. Hannah natychmiast przestała płakać. "Hannah, pamiętaj, że ta rodzina należy do twojego taty. Jeśli tata przestanie cię kochać albo będzie zły, odda cały rodzinny majątek Emily, a my nie dostaniemy nic. Więc bez względu na to, jak bardzo nie lubisz Emily, nie możesz tego okazywać przy tacie, rozumiesz?". Grace cierpliwie tłumaczyła córce, jednocześnie tłumiąc urazę w sercu. "Później pójdziemy przeprosić tatę, jeśli tata będzie obecny, upewnij się, że będziesz miła dla Emily, jeśli taty nie będzie, możesz robić, co chcesz. "Aha." Hannah zrozumiała, co jej mama miała na myśli i energicznie skinęła głową, Grace poprowadziła Hannah na górę. "Tato." Hannah podeszła do Johna i Emily i pochyliła głowę w udawanej skrusze. "Tato, myliłam się, zajmę się moją siostrą". "To dobra dziewczynka tatusia." John pochylił się lekko, podniósł Hannah i pocałował ją w czoło. Pocałunek sprawił, że Emily poczuła się nieswojo, nikt nigdy jej tak nie pocałował, odkąd była małą dziewczynką! "Tato, połóż mnie, zabiorę siostrę do mojego pokoju, mam tyle lalek, chcę je dać mojej siostrze." Hannah powiedziała grzecznie. "Dobrze, jaka dobra dziewczynka tatusia." John położył ją, Hannah wzięła Emily za rękę i wybiegła na zewnątrz. "John, nie martw się, Hannah i ja będziemy dla niej dobre. Grace powiedziała ze szczerą miną. "Dzięki twoim słowom czuję ulgę. Rano mam spotkanie, muszę jechać do firmy, a ty i Hannah oprowadźcie Emily po domu." wyjaśnił John. "Dobrze, bądź bezpieczna w drodze. Grace odprowadziła Johna do drzwi, po czym odwróciła się i poszła do pokoju Hannah. "Emily, myślisz, że te lalki są ładne?" zapytała Hannah. "Uh-huh." Emily przytaknęła. "Mój tata kupił mi to wszystko, mój tata jest najlepszym tatą na świecie, jego ulubioną osobą jestem ja i cokolwiek chcę, on mi kupuje." Hannah powiedziała z dumą. "Emily, spójrz na to." Hannah wręczyła Emily wspaniałą lalkę, Emily zawahała się przez chwilę i w końcu wzięła lalkę, którą jej podano. "Tata idzie do biura, mama wychodzi na chwilę, ty zajmij się siostrą w domu." Grace rzuciła Hannie znaczące spojrzenie. "Dobrze, mamo." Hannah skinęła głową. Gdy tylko Grace odwróciła się, by odejść, twarz Hannah zmieniła się. Wyrwała lalkę z rąk Emily i powiedziała z obrzydzeniem: "Nie dotykaj mojej lalki, porzucone dziecko nie zasługuje na tak piękną lalkę". Emily natychmiast oniemiała! Okazało się, że nie jest mile widziana w tym obcym domu! "Proszę, wyjdź i nie brudź podłogi w moim pokoju." Hannah powiedziała z obrzydzeniem, patrząc na zwykłe ubrania Emily. "Moje lalki, nie obchodzi mnie to." Emily wyszła z pokoju Hannah, nie oglądając się za siebie. Łzy frustracji spadały jak perły na zerwanym sznurku. Naprawdę nienawidziła tego miejsca, ale gdzie indziej mogła pójść? Ciotka i wujek już jej nie chcieli! "Emily, nie płacz, oni cię nie lubią, ty ich nie lubisz, nie ma nad czym płakać" - pocieszała samą siebie. Pocieszała samą siebie.
4
Dwanaście lat życia pod jednym dachem ukształtowało Emily Woods na niezłomny charakter. Po tym, jak Hannah Woods wyrzuciła ją ze swojego pokoju, zaczęła sama wędrować po posiadłości Woodhaven. Dwanaście lat spędzonych na wsi dało jej głęboką miłość do natury, a rezydencja Woodhaven nie była zbyt duża, więc Emily wkrótce zaczęła po niej wędrować. Polne kwiaty i trawy były jej najlepszymi przyjaciółmi, a kiedy patrzyła na kwiat i dotykała źdźbła trawy, zdała sobie sprawę, że są o wiele piękniejsze niż Hannah i że nie potrzebuje siostry ani przyjaciółki. W objęciach natury na twarzy Emily znów pojawił się niewinny uśmiech. "Mały wróbelku? Dlaczego jesteś na ziemi, przecież nie umiesz latać?" Słysząc jego żałosne wołanie, Emily nie mogła się powstrzymać i powoli zbliżyła się do niego, zdając sobie sprawę, że w ogóle nie potrafi latać. "A więc to pisklę, powinno wypaść z gniazda". Ostrożnie podniosła leżącego na ziemi wróbla i położyła go na dłoni. Spojrzała w górę, na drzewie nad jej głową rzeczywiście znajdowało się ptasie gniazdo. Pisklę najwyraźniej zostało wypchnięte z gniazda, a matka byłaby bardzo zaniepokojona, gdyby nie mogła go znaleźć. Nie zastanawiając się długo, Emily bez słowa włożyła pisklę do kieszeni szortów i szybko wspięła się na szczyt drzewa. Dorastając na wsi, ciotka i wujek Emily mieli nad nią bardzo niewielką kontrolę, a ona ćwiczyła umiejętność latania między drzewami z grupą dzieci. Kiedy w końcu zobaczyła ptasie gniazdo, Emily wyjęła ptaka z kieszeni i była gotowa odłożyć go tam, gdzie jego miejsce. "Wow! Jest taki słodki!" Dopiero wtedy zauważyła, że w gnieździe były trzy inne ptaki, jego bracia i siostry, a teraz w końcu się połączyli. Emily umieściła ptaki z powrotem w gnieździe i już miała zejść, gdy jej uwagę przykuły jaja w innym gnieździe. Okazuje się, że to drzewo jest bardzo grube, z wieloma gałęziami i wiele ptaków buduje w nim swoje gniazda. Spojrzała na małe i urocze jajka i nie mogła się powstrzymać przed wyciągnięciem ręki i zdjęciem jednego z nich. Chciała tylko na nie spojrzeć, a potem odłożyć je z powrotem. Właśnie wtedy usłyszała okrzyk zaskoczenia: "Huh! Czy to ktoś nad drzewem?". Jajko wypadło jej z ręki i uderzyło Liama Bennetta w głowę, który szedł ulicą i nagle zobaczył Emily na drzewie, krzyczącą i upuszczającą jajko w dłoni. "Co to jest? To obrzydliwe!" Liam zakrywa czubek obolałej głowy, uświadamia sobie lepką ciecz w dłoni i prawie wymiotuje. Emily zauważa nastolatka za ścianą: jego oczy są jasne i hipnotyzujące, dając jej poczucie deja vu. Jego skóra była biała jak porcelana, jakby był gwiazdą w telewizji, po raz pierwszy Emily widziała tak przystojnego chłopaka. Niechęć w oczach nastolatka sprawiła, że poczuła się nieco przytłoczona. "Tak, przepraszam!" Emily spojrzała na płyn do jajek na czubku jego głowy i powiedziała niezręcznie. Pospiesznie zeszła na dół, ale kiedy poślizgnęła się na ścianie, upadła z krzykiem. "Huh!?" Była w panice. Wspinając się na drzewo przez tyle lat, po raz pierwszy spudłowała! Przy akompaniamencie męskiego krzyku, Emily runęła w dół, lądując prosto na jego ciele, miękko i bezboleśnie. "Cóż ......" jej usta są również miękkie. Oryginalny pocałunek jest tego rodzaju uczuciem, delikatnym i słodkim! W tym momencie Emily doświadczyła pierwszego pocałunku w swoim życiu.
5
"Zostaw mnie!" Kiedy Liam w końcu zrozumiał, co się właśnie stało, krzyknął z obrzydzeniem. "Emily wróciła do rzeczywistości i szybko się od niego odczepiła. "Wszystko w porządku? Coś ci się stało? Emily wyciągnęła rękę, a na jej twarzy malowała się troska. "Nie dotykaj mnie! szczeknął Liam. Ręka Emily zamarła w powietrzu. Liam otarł usta w miejscu, w którym wargi Emily otarły się o jego usta i powoli usiadł, wyglądając na całkowicie oburzonego. "Obrzydliwe! wykrzyknął Liam, wydając się wykorzystywać każdą uncję energii, by wyrazić swoją pogardę dla Emily. "Naprawdę mi przykro; kącik twoich ust krwawi! Poszukam jakichś ziół, które pomogą zatamować krwawienie - powiedziała Emily przepraszająco, a jej oczy wypełnił żal. Emocje Liama zaczęły się wyrównywać, gdy z zaciekawieniem obserwował zdenerwowaną Emily. Przez wszystkie swoje lata nigdy nie spotkał dziewczyny takiej jak ona: z warkoczykami, szerokimi, niewinnymi oczami i w nieco podartych ubraniach, w jakiś sposób potrafiła wspinać się na drzewa... Do tej pory wszystkie dziewczyny, z którymi miał do czynienia, były jak księżniczki, delikatne, przerażone nawet najmniejszą mrówką, a co dopiero wspinaniem się na drzewa! Skąd u licha wzięła się ta dziwna dziewczyna? "Nie ma takiej potrzeby!" odpowiedział płaskim tonem. Oczywiście był zirytowany sytuacją, ale Emily już przeprosiła. Bycie teraz tak agresywnym wydawało się raczej nie do polubienia. "Dlaczego jesteś taki surowy? Już przeprosiłam! To nie było celowe, a poza tym, gdyby nie ty, nie spadłabym z drzewa!". Emily spojrzała na górujące nad nią drzewo i odezwała się z nutą żalu. "Ha - zadrwił Liam. "Myślisz, że masz rację? Zmarszczył na nią brwi, wyraźnie zniecierpliwiony. "Liam! Ethan znalazł piłkę; wracaj szybko! - z oddali dobiegł łagodny męski głos. Emily odwróciła głowę, by spojrzeć, słabo dostrzegając wysokiego, przystojnego chłopaka machającego w ich kierunku. "Zrozumiałem, brachu. Liam rzucił Emily ostatnie pogardliwe spojrzenie, po czym pobiegł w stronę Blake'a. Liam? Więc tak ma na imię, pomyślała Emily, przepełniona wyrzutami sumienia z powodu ich wcześniejszego spotkania. "Liam, co ci się stało w głowę? Jesteś cały brudny! Twoja warga krwawi! Chcesz, żeby dziadek się rozchorował? Blake był zaskoczony niechlujnym wyglądem Liama. "Nie mów do mnie, niedobrze mi! Muszę wziąć prysznic! Liam miał poważną obsesję na punkcie czystości. Był na skraju eksplozji. Blake, widząc zimne spojrzenie w oczach Liama, zdał sobie sprawę z powagi sytuacji. Ale kto miał czelność potraktować Liama w ten sposób? Co przeszedł w ciągu zaledwie kilku minut? A kiedy wcześniej zawołał Liama, zobaczył małą dziewczynkę. Czy byli przyjaciółmi? Niemożliwe! Liam był arogancki i zdystansowany, lekceważył przyjaźnie, zwłaszcza z dzieckiem. Blake odwrócił się, by poszukać tej małej dziewczynki, ale niestety nic nie znalazł. Uratowanie ptaka, rozbicie jajka - Emily poczuła ból rozczarowania! Idąc z powrotem w kierunku Woodhaven Mansion, nie mogła powstrzymać się od dotknięcia ustami miejsca, w którym spotkały się z jego ustami. Przez całe życie nigdy nikogo nie pocałowała, ani nikt nie pocałował jej. Nie miała matki ani ojca, jej wujek był obojętny, a ciotka niekochająca; nikt nigdy nie dotknął jej czule. Fantazjowała o tym, jakie to uczucie być całowaną, a teraz już wiedziała: to było miękkie uczucie. Zagubiona w myślach, znalazła się przed drzwiami Woodhaven Mansion. Emily nigdy nie lubiła tam przebywać, ale rozumiała, że nie miała dokąd pójść. Jej wuj i ciotka nigdy jej nie lubili, odkąd była dzieckiem. Teraz zabrali pieniądze Johna, "sprzedając" ją; nigdy nie chcieliby jej z powrotem! (Czat zakończony)
Tutaj można umieścić jedynie ograniczoną liczbę rozdziałów, kliknij poniżej, aby kontynuować czytanie "StarVoyage i ukryta dziewczyna"
(Automatycznie przejdzie do książki po otwarciu aplikacji).
❤️Kliknij, by czytać więcej ekscytujących treści❤️