Niespodziewana dziedziczka

Emma Quinn, ubrana w jaskrawoczerwoną sukienkę i trzymająca ramię Liama Lyncha, wzięła udział w obchodach 20-lecia Centara Group jako przyszła młoda dama Lyncha.
Liam, 26-letni prezes Centurion Group, firmy, która rozkwitła w całym kraju, jest pamiętany przez Emmę tylko jako biznesmen sprzedający domy. Jednak Emma i Liam nie znają się, a jutro odbędzie się ich pierwsze oficjalne spotkanie.
Przed wczorajszym spotkaniem Emma była studentką, która rok temu ukończyła studia, trzykrotnie była bezrobotna i obecnie jest bezrobotna. Dzisiejszego wieczoru Emma nie była już nieświadomą osobą szukającą pracy, ale natychmiast stała się pewna siebie w swoich drogich ubraniach; jej opanowana postawa i lekko uchylone usta przypominały prawdziwą towarzyską. Emma wydaje się idealnie pasować do Liama.
Sporadyczne szepty do jej ucha, choć niezbyt przyjemne, nie były w stanie zburzyć jej starannie zbudowanych murów ochronnych. Z Liamem u boku, Emma uśmiechała się, przechodząc przez tłum, kiwając głową i uśmiechając się do wszystkich w odpowiedzi na ich pozdrowienia.
Większość gości była ważnymi osobistościami w S City lub pracownikami Sheng Tang, ale status Emmy jako głównej damy sprawiał, że wydawała się im mniej znajoma. Aby prześledzić znajomość Liama i Emmy, musieli wspomnieć o czymś, co wydarzyło się miesiąc temu.
--
Miesiąc temu, wcześnie rano!
Emma obudziła się z bólem głowy i ciężkim ciałem. Pocierając skronie, zdała sobie sprawę, że znajduje się w dziwnym otoczeniu. Odwracając się, była zszokowana, gdy znalazła Liama śpiącego na jej poduszce, z jej ubraniami złożonymi starannie u stóp łóżka.
Emma spanikowała, co się stało ostatniej nocy? Jak skończyła z tym dziwnym mężczyzną?
Następnie podniosła kołdrę i sprawdziła pościel, czystość jej sypialni odzwierciedlała bałagan, który czuła w środku. Kiedy zdała sobie sprawę, co się z nią stało, Emma, drżąca i trzęsąca się, nie odważyła się krzyczeć, ale cicho wstała z łóżka, na palcach, założyła ubranie i szybko wyszła.
Przypomniała sobie zniechęcenie swojej najlepszej przyjaciółki Mii, ale nie pamiętała mężczyzny na jej poduszce.
Aż do wczoraj, kiedy Liam pojawił się w kwiaciarni Mii i zmusił ją do zrobienia testu ciążowego w szpitalu. Lekarz powiedział jej, że jest w ciąży! Liam powiedział, że dziecko jest jego, a ona nie zaprzeczyła, ponieważ wyraźnie pamiętała tę twarz. Liam powiedział, że chce się z nią ożenić, a ona skinęła głową w tajemniczy sposób.
Tak więc Emma przebrała się na obchody 20. rocznicy Sheng Tang Group, jako młoda dama quasi-Lynch.
--
W sali bankietowej Liam przerwał wspomnienia Emmy. Powiedział słabo: "Emmo, mam teraz coś do zrobienia, muszę najpierw zrobić sobie przerwę".
"Dobrze!" Emma skinęła głową w odpowiedzi.
Patrzyła, jak Liam znika w sali balowej z panią Zhang, trzydziestoletnią sekretarką.
......
Po wyjściu z przyjęcia, oboje weszli do apartamentu na piętrze hotelu. Stojąc przed oknami sięgającymi od podłogi do sufitu, z rękami w kieszeniach, z twarzą pełną zamyślenia, Liam powiedział: "Przyprowadź tu Emmę".
"Prezesie, właśnie ogłosiłeś Emmę swoją narzeczoną przed mediami." Pani Zhang odpowiedziała z lekkim wahaniem.
"Dlaczego nie dowiedziałeś się o tym wcześniej?" Ton Liama był nieco niezadowolony.
"Prezesie, tak długo jak Młoda Dama nie wspomni o Summer, rozwód powinien być w porządku." broniła się pani Zhang.
"........."
......
Tej nocy, miesiąc temu, Emma była już pijana, gdy Liam wszedł do zarezerwowanego apartamentu. Poklepał Emmę po twarzy, zawołał ją kilka razy, ale ona nie reagowała, wołając imię mężczyzny przez sen i całując go bez litości.
Liam zauważył, że szczegóły były inne, ale nie obchodziło go to. Jednak kiedy budzi się rano, znajduje swoje ciało puste. Przez miesiąc czekał, aż Emma do niego przyjdzie, ale nigdy nie otrzymał sygnału.
Liam myśli, że Emma zmieniła zdanie i nie chce już mieć z nim do czynienia, a ponieważ jego matka nalega, aby poślubił Summer, postanawia przejąć inicjatywę i znaleźć Emmę, mówiąc jej, że jest w ciąży, tak jak planował, a ona nie zaprzecza, a ona kiwa głową, gdy mówi, że chce się z nią ożenić, a Liam jest potajemnie wdzięczny, że kobieta nie cofnęła swoich słów i że wszystko jest tak, jak powinno być.
Ale tuż po ogłoszeniu ślubu dowiaduje się, że ta "Emma" nie jest tą samą "Emmą". Osoba, której się spodziewał, nigdy nie wróciła, więc postanowił zastąpić ją tą Emmą.
......
Z powrotem w sali balowej uśmiech Liama był trochę niezręczny w obliczu Emmy, która to wyczuła, ale nie rozumiała tego powodu. Uśmiechnęła się, wstała, objęła go ramieniem i kontynuowała udział w uroczystościach, z którymi nie miała nic wspólnego.
"Liam, Logan został właśnie napadnięty przez swoją byłą dziewczynę na lotnisku i poprosił mnie, żebym przekazała mu, że nie będzie w stanie dotrzeć na ceremonię. Lucien powiedział, że jest spadkobiercą Grupy Yuan.
Wspomniany Logan i stojący przed nim Liam byli jednymi z trzech talentów w dzisiejszym społeczeństwie.
"Całkowicie niewiarygodny." Liam nie spodziewał się wiele po nieobecności Logana.
Logan zawsze był rozchwytywany przez kobiety, niezależnie od tego, czy był ścigany, czy wychodził z kobietą na miasto.
Emma, stojąca na uboczu, nie była zainteresowana tym, o czym rozmawiali; była bardziej zainteresowana tym, kiedy impreza się skończy i kiedy będzie mogła przebrać się w swoje mieszkanie - tak krzykliwy strój zapierał dech w piersiach.
......
W końcu impreza dobiegła końca i Emma mogła przebrać się w czerwoną koszulkę, dżinsy i buty. Wewnątrz Rolls-Royce'a Liama strój wyglądał nie na miejscu.
Teraz podąża za Liamem do mieszkania pani Lynch, aby się przywitać. Ich chwilowe spotkanie na imprezie denerwuje Emmę. Jako przyszła młoda dama rodziny Lynch, spodziewa się, że matka Liama będzie miała coś do powiedzenia na jej temat.
"Na siedzeniu kierowcy nogi Emmy były przyciśnięte do pasów bezpieczeństwa, a ona czuła się nieswojo w środku". Nagła zmiana była trudna do zaakceptowania, a wszystko wciąż było snem. Nawet teraz, ubrana w swoje znajome cywilne ciuchy, Liam obok niej wciąż był dla niej zbyt dużym wyzwaniem, by się obudzić.
Z dnia na dzień wspięła się po drabinie Liama, prezesa Centary, i stała się przedmiotem zazdrości najmłodszej córki narodu. Myślała, że to tylko nierealny sen.

Jednak jedna rzecz doprowadziła do drugiej i Emma Quinn była przekonana, że wygrała główną wygraną.
Testy ciążowe, uroczyste przyjęcia, nieznane twarze, ciepłe powitania, nieoczekiwani ludzie i wydarzenia w jej życiu katapultują ją na szczyt i zaskakują.
Myśląc o tych bezsensownych zmianach w życiu, Emma stawała się coraz bardziej nerwowa, a jej nogi coraz mocniej zaciskały się na pasach bezpieczeństwa.
Liam Lynch dostrzegł zdenerwowanie Emmy i szepnął uspokajająco: "Emmo, gdybym nie brał słów mojej matki tak poważnie, nie musiałbym się tak martwić. Kiedy się pobierzemy, będą mieszkać w innym miejscu, więc nie muszę się zbytnio martwić".
"Aha!" Emma przytaknęła, pomimo wewnętrznych wątpliwości.
Emma wiedziała w głębi serca, że ona i Liam pochodzą z bardzo różnych środowisk, a jej pojawienie się nie było przypadkiem, ale raczej nagłą zmianą serca.
Nie widziała poczucia odpowiedzialności w oczach Liama, a jedynie poczucie, że nie był zaskoczony tym, że zostanie ojcem.
Co więcej, jej sytuacja jest wyjątkowa.
To było naturalne, że takiej dziewczyny nie da się łatwo polubić.
Emma wiedziała, że gdyby nie dziecko w jej łonie i pomimo kompromisów, do których została zmuszona tamtej nocy, nie byłaby w stanie poślubić Liama, a teraz, gdy sprawy do tego doszły, zbyt trudno było się wycofać i była pewna, że pewnego dnia pani Lynch ją zaakceptuje.
Liam nie spodziewał się, że Emma będzie tak spokojna i poczuł ulgę. Stojąca przed nią Emma wydaje się być dobrym wyborem.
Czterdzieści minut później Liam przywiózł Emmę do rezydencji pani Lynch.
Ściany willi były wysokie, podczas gdy drzwi wejściowe były niskie, więc samochody nie mogły dostać się do środka, Liam zaparkował samochód i zabrał Emmę do drzwi wejściowych. Jutro Emma była pierwszy raz w domu, a on nie zabrał jej przez boczne wejście na parking.
Liam wcisnął kod do drzwi i poprosił Emmę o zapamiętanie cyfr, Emma skinęła głową i powtarzała je w myślach.
Drzwi się otworzyły i Emma weszła za Liamem do środka. Gdy drzwi się zamknęły, Emma zamarła.
Emma oszacowała, że spacer z miejsca, w którym się znajdowała, zajmie jej co najmniej dziesięć minut.
Wokół niej znajdowały się zielone góry, zielona woda, piękne skalniaki, sztuczne stawy rybne i niezliczone rzadkie rośliny na dziedzińcu, które przypominały Emmie wspaniałość królewskiego pałacu.
Oczywiście wciąż daleko mu było do prawdziwego pałacu, ale było to najbardziej eleganckie i stylowe miejsce, jakie kiedykolwiek widziała.
Emma pomyślała sobie, że pani Lynch musiała być elegancką damą, która wiedziała, jak żyć, i nie było nic złego w tym, co sobie wyobrażała.
Liam poprowadził Emmę na dziesięciominutowy spacer do szarej rezydencji, z Liamem idącym z przodu i Emmą podążającą za nim.
W tym momencie Emma była trochę zdenerwowana i pomyślała: "Liam powinien trzymać ją za rękę! Jak mógł pozwolić, by jego ciężarna narzeczona szła za nim sama?
Ale wkrótce Emma się uspokoiła. W końcu między nią a Liamem nie było żadnych emocjonalnych podstaw, a jeśli chodzi o dziecko, oboje wiedzieli, że nie jest ono również wspaniałe.
Wybaczyła więc Liamowi, że był nieuważny i może wyglądała na trochę niechętną, gdy wziął ją za rękę.
Emma próbowała sobie wmówić, że ich związek będzie się stopniowo poprawiał. Mężczyzna, który był gotów wziąć na siebie odpowiedzialność, nie mógł być zły i zaczęła z nadzieją patrzeć w przyszłość.
Po wejściu do domu, oczy Emmy zostały oślepione przez bogactwo wnętrza, zauważając jedynie szlachciankę i jej młodego poplecznika schodzących po obrotowych schodach.
Uśmiechnięta kobieta była oczywiście matką Liama, a czerwonooka, pokrzywdzona kobieta była narzeczoną Liama, Summer Shaw, którą poznali już na przyjęciu.
"Liam, wróciłeś!" przywitała ją ciepło pani Lynch.
"Mamo!" odpowiedział Liam, po czym delikatnie przyciągnął Emmę do siebie.
W tym momencie pani Lynch zignorowała Emmę.
Wtedy Liam zdał sobie sprawę, że nadszedł czas, aby wziąć Emmę za rękę i podejść do dużej klasycznej europejskiej sofy w salonie.
Pokojówka przyniosła herbatę: "Młody panie, proszę o herbatę, panno Emmo, proszę o herbatę".
"Dziękuję!" powiedziała grzecznie Emma.
Kilka chwil później pani Lynch i Summer usiadły na głównej sofie.
Summer miała zaczerwienione oczy, patrzyła gniewnie na Emmę, czuła się urażona, jakby nikt jej nie zaskoczył.
Była niezadowolona i zazdrosna o to nagłe wtargnięcie i pokłóciłaby się z Emmą, gdyby pani Lynch tu nie było.
Pani Lynch przyjrzała się Emmie, od stóp do głów, najwyraźniej nie zauważyła, że ma styl młodej damy, spojrzenie może być pewne, jest zwykłą rodziną z dziewczyny.
Emma stała tam, jak kłoda, jej oczy błądziły, nawet nie odważył się spotkać jej spojrzenie, bez wyglądu dobrej synowej.
Słyszałem wcześniej imię "Emma" i myślałem, że jest pospolite, ale osobiście, poza jej urodą, wszystko inne wydawało się zwyczajne.
"Liam, co cię w niej pociąga?" zapytała niezadowolona pani Lynch.
"Emma w ogóle nie ma charakteru, a Evelyn ma lepszy temperament niż ona. Summer po raz pierwszy skomplementowała Evelyn.
"Mamo, Emma jest miła, ma łagodny temperament.
Łagodny? Emma prawie chciała się przewrócić, gdy usłyszała, jak Liam ją chwali. Nie zdawałam sobie sprawy, że Liam był dla niej tak obcy, że jej nie znał, że nie wiedział.
Komplementy Liama nie uspokoiły Emmy, nie miała charakteru? Nie miała charakteru? Dziewczyna tak piękna i olśniewająca jak ona, czy potrzebowała jakichś specjalnych cech? Czyż uroda nie jest najważniejszą cechą?
Jeśli chodzi o temperament, łagodność nie była w jej stylu, ale była wielka i pryncypialna! Czy naprawdę dobrze jest wyciągać pochopne wnioski, nie znając jej dobrze, pomyślała Emma.
"Panno Emmo, czy gra pani na jakimś instrumencie? zapytała pani Lynch.
"Czy gitara się liczy?"
"Tego nie ma na stole." Summer prychnęła.
Emma zobaczyła, jak oczy Liama otwierają się na to pytanie, bardzo niewiele dziewczyn potrafiło grać na gitarze, a tak się złożyło, że Evelyn to potrafiła, więc stąd wzięła się ich więź.
Odpowiedź Emmy nie spodobała się pani Lynch i Summer, ale wzbudziła ciekawość Liama, który nie mógł sobie wyobrazić, jak to jest mieć tak piękną kobietę jak Emma grającą na gitarze.
Fortepian, skrzypce i wiolonczela wydawały się bardziej pasować do jej urody.
"Panno Emmo, jakieś specjalizacje?" kontynuowała pani Lynch.
"Ładne!" Emma odpowiedziała szczerze.
Emma wiedziała, że pani Lynch szuka zwady i nie znała Liama na tyle dobrze, by zawracać sobie głowę tym tematem. Była urażona zaistniałą sytuacją i nie miała zamiaru odkupić ich opinii.
Zresztą, Emma była dosadna, Liam powiedział, że po ślubie będą mieszkać sami, nie miała się czego obawiać. Jeśli chciała być protekcjonalna w małżeństwie z Liamem i być narażona na kilka złośliwych uwag od czasu do czasu, nigdy by tego nie zrobiła.
Motto Emmy brzmi: życie jest krótkie, nie oddawaj siebie.

"Jesteś taka bezczelna! Summer wysłuchała odpowiedzi Emmy Quinn, zirytowana i rzuciła jej kolejne ostre spojrzenie.
Pani Lynch wyglądała na zakłopotaną i czuła się zażenowana z powodu Emmy Quinn.
"Czym zajmują się twoi rodzice?
"Robotnik, urzędnik".
"Mamo, Emma jest w ciąży, zadajesz za dużo pytań, nawet twoje wnuki się ciebie boją". Liam odciążył Emmę. Wiedział, że jeśli nie przestanie, pani Lynch zapyta, gdzie są groby przodków Emmy. Poza tym widział po wyrazie twarzy Emmy, że jest zniesmaczona, a jeśli pani Lynch zada jeszcze jakieś pytania i dotknie głębi duszy Emmy, ta może wycofać się z małżeństwa. W końcu przez ostatni miesiąc Emma nie skontaktowała się z nim, więc nie mógł ocenić jej myśli.
"Dobra! Yoyo, idź do kuchni przygotować menu." Pani Lynch poinstruowała swoją pokojówkę.
W drodze do restauracji Summer i Emma szły powoli jedna za drugą.
Myśląc o ciąży Emmy, Summer była wściekła i powiedziała zimno: "Hmph! Najpierw wsiądź do autobusu, a bilet kup później, taka niewykształcona".
"Och, jeśli masz taką możliwość, ja też mogę wsiąść do autobusu jako pierwsza!" Emma w końcu wybuchła po powstrzymywaniu emocji przez cały ranek, gdyby nie fakt, że nie kontrolowała Liama właściwie, nie chciałaby być w tej sytuacji. Myślała, że wszyscy są tacy jak ona, nie mogła się doczekać ślubu z Liamem, gdyby nie dziecko w jej brzuchu, Emma nie byłaby skłonna poślubić tej rodziny o zimnym sercu.
Kontratak Emmy sprawił, że twarz Summer poczerwieniała ze złości i było jasne, że jednym ciosem szturchnęła miękkie podbrzusze Summer. Emma i pani Lynch nie stosowały wcześniej taktyki "wsiądź do autobusu, zanim z niego wysiądziesz", to po prostu nie działało.
Pani Lynch, która szła przed nią, potrząsnęła głową na kontratak Emmy, ale nic nie powiedziała i kontynuowała marsz do przodu, ponieważ ryż został już ugotowany i nie było sensu mówić nic więcej, więc naturalnie nie zrezygnowałaby z własnych wnuków.
......
Po kolacji cała czwórka nadal siedziała na kanapie, atmosfera była znacznie spokojniejsza niż wcześniej.
Nagle pani Lynch spojrzała na Summer i powiedziała: "Summer, idź po regulamin domu Lynchów".
Summer usłyszała to i uśmiechnęła się do Emmy, po czym wstała i poszła na górę.
Kilka chwil później Summer szła w stronę pani Lynch z czerwoną książką w twardej oprawie w ręku.
Pani Lynch wzięła książkę, otworzyła okładkę i przejrzała ją. Następnie wręczyła książkę Emmie.
Emma natychmiast poczuła się nieswojo, postawa pani Lynch i Summer sprawiła, że poczuła się, jakby była kilka kroków poniżej nich. Było to prawdą, jeśli chodzi o pochodzenie rodzinne, ale jeśli chodzi o osobowość, nikt nie był gorszy od nikogo.
Biorąc tak zwane zasady domu, Emma spojrzała w dół i otworzyła czerwoną książkę w twardej oprawie, ignorując preambułę i przewracając strony.
Kiedy dotarła do pierwszej strony tekstu, słowa "Zasady rodziny Lynch" wyróżniały się dużymi, niewygodnymi literami, a Emma stłumiła swoje niezadowolenie, kontynuując czytanie zasad.
1. Prezent jest jednorazowy, a kobieta nie może prosić rodziny Lyncha o żadne dodatkowe pieniądze po ślubie;
2. kobiecie nie wolno spędzać nocy, gdy jest niezamężna, chyba że istnieją szczególne okoliczności;
3. klękanie, kłanianie się i nalewanie herbaty w wielkie dni i święta;
4. pozostawać w domu na kolacji co najmniej jeden wieczór w tygodniu;
5. nie pokazywać się poza domem, chyba że zaistnieją szczególne okoliczności;
6. nie wychylać się i nie mówić zbyt wiele poza domem;
7. dobrze się zachowywać i nie ubierać się w odkrywczy sposób;
8. nie okazywać nadmiernej intymności w miejscach publicznych.
Po przeczytaniu tych 8 zasad Emma poczuła się nieco przygnębiona, z wyjątkiem drugiej, resztę mogła zaakceptować. Chociaż 8 zasad synowej nie jest zbyt surowych, czuje się, jakby podpisywała nierówny traktat.
Następnie przewróciła kolejną stronę, na której widniały słowa "Kodeks rodzinny Lynch" i Emma kontynuowała czytanie.
1. stać na straży sprawiedliwości, brać na swoje barki moralność, bogactwo dżentelmena, przyjmować je we właściwy sposób;
2. pracowitość jako podstawa, cnota jako pierwsza, harmonia jako najcenniejsza, wiedza jako pierwsza;
3. szanować starych i szanować mądrych, pomagać słabym, być surowym dla siebie i łagodnym dla innych;
4. nie być zazdrosnym o innych, nie patrzeć na innych z góry.
Kiedy zobaczyła czwartą zasadę, Emma spojrzała na panią Lynch i Summer.
Liam, który przechodził obok, zauważył jej gest i subtelną zmianę na jej twarzy i nie mógł powstrzymać się od parsknięcia, ponieważ Emma wyraźnie wyczuła, że Summer i jej matka mają dla niej pogardę.
Potem Emma od niechcenia przejrzała "Kodeks Rodziny Lynch", było ich 100. Nie jest łatwo być synową bogatej rodziny, pomyślała.
"Wróć i przestudiuj go szczegółowo! Kiedy przyjedziesz do mnie, opowiem ci o tym." powiedziała pani Lynch.
"......" Emma zaniemówiła.
Miała już przeczucie, że jej przyszłe życie będzie bardzo złe i wyjątkowo nieprzyjemne.
Przygnębiona Emma wyszła za Liamem z posiadłości pani Lynch.
W drodze do domu! Emma na siedzeniu pasażera wyglądała przez okno z nieszczęśliwą miną, w jej sercu nie było radości z powodu ślubu i zaczęła żałować po tym, co właśnie przeszła.
Patrząc na Liama przez lusterko wsteczne, czuła, że jest taki dziwny i nie mogła znaleźć śladu ciepła od niego.
Nie ma doświadczenia w miłości, czuje przepaść między sobą a Liamem.
Jeśli to możliwe, chciałaby zakochać się przed ślubem, czy z Liamem naprawdę jest nadzieja? Czy będą mieli dobre relacje po ślubie?
Emma odwraca się i spogląda na Liama, on nawet nie zaszczyca jej spojrzeniem, zastanawia się, dlaczego Liam się z nią ożenił? Czy to naprawdę tylko z powodu dziecka? Emma nie była przekonana tym powodem, Liam tak łatwo chciał mieć dziecko, wydawało się, że każda kobieta może je mieć.
Nawet gdyby się nie ożenił, byłoby mnóstwo kobiet chętnych do urodzenia mu dzieci, więc dlaczego musiał się żenić?
Wzięła głęboki oddech i powiedziała: "Liam, decyzja o ślubie musi być błędna".
"Emmo, nie chowaj głowy w piasek, twoja mama nie jest złą osobą, wyzdrowieje za kilka miesięcy. powiedział Liam, opierając prawą nogę na złożonej nodze Emmy.
Emma spojrzała w dół na nogę Liama, a potem z powrotem na jego twarz, wyglądał, jakby się pocieszał, ale nie zwracał na siebie uwagi, myśląc, że pani Lynch wpływa na jej decyzję, ale tak nie było, w ogóle nie znał serca Emmy.
Emma wzięła głęboki oddech, wyciągnęła nogę z nogi Liama, poklepała się po policzku i powiedziała do siebie: "Emma Quinn, co cię to obchodzi? Po prostu chcę być żoną Liama, pozycją, której wiele kobiet nie byłoby w stanie pozazdrościć, więc zrób to!".
"Heh!" Liam spojrzał na zachęcające spojrzenie Emmy i nie mógł powstrzymać się od podwójnego śmiechu.
......
Po odesłaniu Emmy do domu, Liam wrócił sam do swojego domu.
W gabinecie willi odbierał telefon, który był połączeniem międzynarodowym.
"Evelyn, jestem pewien, że jej mama nigdy nie polubi Emmy".
"Nie musi zadzierać z mamą, z czasem ją polubi".
"Nie martw się, Emma podkochuje się w chłopaku od 9 lat, nie polubi Liama."
"Jestem pewien, że Liam też jej nie polubi".

Powiedział: "Dobrze, że wróciłeś, teraz moja matka nie powinna być już zła".
Telefon się rozłączył, a Liam Lynch wziął głęboki oddech, sprawy naprawdę wydawały się tak łatwe, jak powiedział. Jego jedynym zmartwieniem było to, czy gniew pani Lynch zniknie do czasu powrotu Evelyn Gates dwa lata później.
......
Tydzień później, w kwiaciarni Mia.
Mia była zajęta, a Emma Quinn siedziała na kwiecistej sofie, obserwując ją z ciężkim sercem, jakby coś było nie tak.
Mimowolnie położyła prawą dłoń na brodzie i powiedziała ze smutną miną: "Mia, Ryan Anderson się zaręczył".
"Więc możesz poślubić Liama, nie martwiąc się o niego, ponieważ nie jest gorszy od Ryana".
"Ugh! Czuję się, jakbym się poddawała." Emma Quinn powiedziała z długim westchnieniem.
"Nikt inny nie ma szansy zrezygnować z siebie, kiedy tego chce, Emmo, przyprowadziłaś Liama ze sobą tamtego dnia."
"Nie rozmawialiśmy od tygodnia.
Nie było żadnych wiadomości między Emmą i Liamem od czasu towarzyszenia mu w domu pani Lynch, a pozorny brak troski Liama o dziecko, a jeszcze mniej troski o obojętność przyszłej panny młodej, sprawił, że Emma poczuła się tak, jakby nic nie było prawdziwe, jakby zbliżające się małżeństwo było osobistym marzeniem, które nie miało nic wspólnego z Liamem.
Po tygodniu bez kontaktu, niezamierzone zwierzenia Emmy sprawiły, że cera Mii zmieniła się, a uśmiech na jej twarzy stał się popielaty.
Mia nie kontynuowała rozmowy z Emmą, ale po cichu podeszła do sofy, pochyliła się i chwyciła torbę Emmy na ramię, po czym wyciągnęła telefon komórkowy. Sięgając po telefon, skorzystała z okazji, by spojrzeć na ciężarną przyszłą panią Liam, która wciąż miała na sobie te same ubrania, które nosiła w zeszłym roku, prostą białą koszulkę, jasnoniebieskie dżinsy i białe espadryle, które kupiły razem w zeszłym roku.
Biały t-shirt Emmy i płócienne buty wciąż były czyste jak nowe, a Mia nie mogła powstrzymać się od szyderstwa: czy tak miała wyglądać przyszła panna młoda Liama? Mogłaby przeciągnąć każdą dziewczynę i wyglądałaby lepiej od niej, więc gdzie Liam umieścił Emmę? Czego on potrzebuje, oprócz mobilnego łona?
Nawet jeśli nie żywił do Emmy żadnych prawdziwych uczuć, nawet jeśli ożenił się z nią dla dziecka, które nosiła, jak mógł zaakceptować tydzień bez kontaktu?
"Mia, co ty robisz z moim telefonem? Emma była nieco speszona.
"Dzwonię do Liama, żeby uzyskać od niego oświadczenie.
"Mia, oddaj mi mój telefon, nie mogę sobie pozwolić na utratę twarzy w ten sposób. powiedziała Emma i wstała z kanapy, sięgając po telefon.
"Emma, bądź cicho! Czy ty jesteś głupia? Ożenić się w tak niejasny sposób, nie zrobię tego."
Emma została zbesztana przez Mię, zaniemówiła, kocha twarz, a Mia ją kocha, naturalnie nie chce widzieć jej cierpienia.
W tym tygodniu, jej życie i jak dobrze? Nie powiedziała Mii, że codziennie czekała na telefon od Liama. Chociaż ona i Liam nic do siebie nie czują, Liam jest za nią odpowiedzialny, w końcu to on zaproponował jej ślub i musi być za nią odpowiedzialny.
Emma nie czeka na telefon dla siebie, ale dla dziecka w jej brzuchu, czeka na telefon ojca, próbując powiedzieć dziecku, tatuś cię kocha, tatuś się o ciebie troszczy. Jednak okłamała dziecko, jego ojciec nie dbał o niego, a ona nie wiedziała, czy go kocha, czy nie.
Patrząc, jak Mia wybiera numer Liama, Emma nerwowo zaciska dłonie, jakby robiła coś złego - choć tak nie jest.
Kiedy połączenie zostaje odebrane, Mia pyta grzecznie: "Czy to pan Liam?".
"Tak! Jestem, prawda Emma? Kto mówi, proszę?"
"Emma? Pan Liam ma dobrą pamięć, pamiętając o ignorowaniu narzeczonej swojej przyszłej panny młodej przez tydzień. Mogę zapytać, panie Liam, co to ma znaczyć? Jeśli nie jest pan szczery w kwestii poślubienia Emmy, proszę dać mi spokój i nie być tyranem".
Po drugiej stronie linii Liam zamarł, nie mogąc znaleźć słów. Prawdą było, że zaniedbał Emmę; w ciągu ostatnich kilku dni zostawił pracę i organizację ślubu pani Lynch i założył, że spotkanie z Emmą będzie musiało zostać rozwiązane dopiero w dniu ślubu.
Nie zdawał sobie sprawy, że nie tylko chciał poślubić Emmę, ale także dbać o nią jak prawdziwy mąż, aby ich małżeństwo przetrwało. Czując się głęboko winny, powiedział: "Przepraszam, czy jest tam Emma? Chciałbym z nią porozmawiać".
"Chwileczkę."
"Uh! Liam chce z tobą porozmawiać. Mia odwraca się i podaje telefon Emmie, która rumieni się, bierze go ostrożnie i mówi nieśmiało: "Liam, cześć! Jestem Emma."
Rozmowa między nimi wydawała się zardzewiała i uprzejma.
"Emma, przepraszam, byłem tak zajęty przez ostatnie kilka dni, że cię zaniedbałem.
"Och!" Emma chciała powiedzieć, że w porządku, ale po zastanowieniu się nad tym, poczuła, że to faktycznie istotne, więc po prostu wydała z siebie słabe "Och", ujawniając swoje niezadowolenie.
"Myślę o zabraniu cię do mojego domu, ciocia i wujek pracują, nie czuję się komfortowo z tym, że zostajesz sama w domu, co o tym myślisz?"
"Ty ...... poczekaj chwilę! Daj mi pomyśleć!"
Sprawy toczą się zbyt szybko, Emma jeszcze nie zareagowała, zakrywając słuchawkę i biorąc głęboki oddech, zwracając się do Mii: "Mia, Liam poprosił mnie, żebym się do niego wprowadziła".
"Idź! Dlaczego nie pójdziesz, nie masz pracy, jesteś w ciąży z jego dzieckiem, dlaczego twoja mama ma cię wspierać, oczywiście, że musisz pozwolić mu cię wspierać."
"Boję się!"
"Czego tu się bać? Tak trzeba zrobić!"
"Nie znam go dobrze, rzadko go widuję".
"Poznamy się, kiedy zamieszkamy razem".
Emma pomyślała, że Mia ma rację, że mieszkanie tam może pomóc w rozwijaniu uczuć przed ślubem.
Puściła więc słuchawkę i powiedziała do Liama: "Tak!".
"O siódmej wieczorem, przyjadę po ciebie".
......
O 19:00 Liam zapukał do drzwi Emmy w samą porę, a Mia radośnie mu otworzyła.
W momencie, gdy drzwi się otwierają, Liam widzi twarz Mii i zanim zdąży cokolwiek powiedzieć, domyśla się, że to ona stanęła w obronie Emmy.
Kiwa głową i uśmiecha się do niej, a Mia odwzajemnia uśmiech.
W salonie dwie duże walizki zostały umieszczone w widocznym miejscu obok sofy, pani Quinn pośpiesznie wyszła z kuchni, zobaczyła Liama i powiedziała z szerokim uśmiechem: "Liam, zięciu, zjedz zanim pójdziesz!".
"Cóż, dziękuję pani Quinn."
Przy stole obiadowym pani Quinn wciąż podawała Liamowi jedzenie, co sprawiało Liamowi trochę trudności, nie lubił wielu potraw, ale ze względu na twarz zmusił się do jedzenia.
Pan Quinn, z drugiej strony, dał Emmie trochę jedzenia, mówiąc, że musi jeść więcej, ponieważ jest w ciąży, a obok Emmy Mia wyglądała na niezadowoloną, nie dlatego, że obchodziło ją, że nikt nie daje jej jedzenia, ale była niezadowolona z przyjemnego nastawienia pani Quinn.
Obserwowała panią Quinn, dopóki pani Quinn nie zauważyła kawałka żeberek i już miała go wziąć, ale Mia była wystarczająco szybka, by wziąć go pierwsza.
Pałeczki pani Quinn znalazły się nad pałeczkami Mii, a Mia spojrzała na panią Quinn, nie mając zamiaru ustąpić.

Emma Quinn spogląda gniewnie na Mię, sygnalizując jej, by odłożyła pałeczki i zostawiła ją w spokoju, by zaimponować mamie Liama. W miarę jak intensywność spojrzenia Emmy przekazywała swoje przesłanie, Mia stawała się coraz bardziej niechętna do wycofania się. Szybko puściła pałeczki, po czym chwyciła drugi koniec żeberek.
Pałeczki Emmy zostały złapane między pałeczkami Mii, a kiedy Mia puściła swoje pałeczki, słusznie odrzuciła pałeczki Emmy. Kiedy Mia chwyciła żeberka po raz drugi, pałeczki Emmy spadły. Nienawidziła tego i pomyślała: "Nie powinnam pozwalać tej suce jeść ze mną, ona nie wie, w co się pakuje. Gdyby to była Ping Yue, błagałaby mnie o jedzenie". W głębi serca wiedziała, że dzisiejszy wieczór skupi się na Liamie i najlepiej będzie mu dobrze służyć.
Mia nie włożyła żeberek do swojej miski, ale uśmiechnęła się i włożyła je do miski Emmy, mówiąc: "Emmo, jestem w ciąży, muszę jeść więcej".
"Mmmmm! Takie pyszne."
Patrząc, jak Mia odwraca się i podaje żeberka Emmie, złość Emmy wydaje się maleć, ale uśmiech na jej twarzy jest trochę niezręczny. Zdała sobie sprawę, że w całej swojej trosce o Liama zapomniała zatroszczyć się o swoją ciężarną córkę.
Liam widział kłótnię Mii z Emmą i zrozumiał, że Mia próbuje tylko zadowolić Emmę, ale także zdał sobie sprawę, że zbyt mało troszczy się o Emmę. Bierze więc kawałek ryby, po cichu wybiera kolce i wkłada go do miski Emmy.
Widząc Liama wybierającego rybę dla siebie, serce Emmy zaczęło walić, a uczucie to zdawało się ją przerażać.
Uśmiech Emmy poszerzył się. Pod koniec kolacji pan Quinn i Mia wnieśli swoje walizki i byli gotowi odesłać Emmę. Oczy pana Quinna były czerwone ze smutku, że jego córka, która była z nim przez 23 lata, w końcu zostanie wysłana do innej rodziny. Oczy pana Quinna były czerwone ze smutku, że jego córka, która była z nim przez 23 lata, w końcu zostanie wysłana do innej rodziny. Pomyślał sobie: "Od teraz będzie nazywać drugą parę "mamą i tatą", będzie dbać o ich interesy i rodzić ich dzieci, ale nie będzie już mógł codziennie widywać swojej cennej córki.
Z drugiej strony matka Emmy jest pełna radości, w końcu czeka na ślub córki, nie jest rozczarowana, Emma znalazła dobrego mężczyznę. Jeśli chodzi o to, czy Liam jest dobry, czy nie, teraz wszyscy wiemy, jedynym kryterium jest to, ile ma bogactwa, Liam jako bogaty człowiek, naturalnie uważany za dobrego człowieka.
Ręka Liama trzyma dłoń Emmy, idąc przed nią, jest trochę nieswojo. Dla Liama był pierwszym mężczyzną, który trzymał Emmę za rękę, oprócz pana Quinna, i nie miał na myśli tego w żaden inny sposób niż to, że był trochę zdenerwowany. Ale fakt, że trzymał ją za rękę sprawiał, że Emma czuła się dziwnie, jakby nie powinna być tak blisko. Jego dłoń powoli rozluźniła się, a Emma bardzo się odprężyła.
"Panie Quinn, Mia, proszę się nie martwić. Mamy już przygotowane zapasy i ubrania dla Emmy.
"Chciałbym tylko, żeby wzięła kilka rzeczy, do których jest przyzwyczajona. Pan Quinn miał nadzieję, że Emma zabierze coś ze sobą, aby mogła często o niej myśleć, a także myśleć o nim i matce Emmy oraz o domu.
"Emmo, nie chcę, żeby zabierała ze sobą te stare rzeczy". Mia słyszała, że wszystko jest gotowe i naturalnie nie chciała, by Emma zabierała ze sobą przestarzałe rzeczy. "Jako narzeczona Liama powinna oczywiście codziennie nosić nowe ubrania, używać ładnych rzeczy i nie pozwalać, by patrzyli na nią z góry. Te rzeczy mogą poczekać, aż wróci do domu swojej matki! Poza tym, zdecydowanie mogłaby częściej wracać do domu, w przeciwnym razie jej rodzice byliby bardzo samotni".
"Emmo, proszę, wybierz kilka rzeczy, które chcę ze sobą zabrać. powiedział Liam.
"Uh-huh!" Emma odpowiedziała, biorąc walizkę z ręki Mii i kładąc ją na podłodze.
Wyjęła ze środka starego, czystego, długonogiego królika, który był zabawką Emmy, gdy miała dwa lata, podarowaną jej przez babcię i którą zawsze uwielbiała. Następnie wybrała pozytywkę od taty, poduszkę od mamy i szczotkę do włosów od Mii, która wiele dla niej znaczyła, zwłaszcza gdy myślała, że jej babcia już nie żyje.
Po uporządkowaniu prezentów, Emma podążyła za Liamem z powrotem do swojego przyszłego domu! W willi Liam zaprowadził Emmę do głównej sypialni, gdzie Liam rzadko odpoczywał. Czuł się trochę nieśmiało, zabierając Emmę do innych sypialni, ponieważ od teraz Emma będzie prawdziwą właścicielką willi.
Emma zachłysnęła się, gdy spojrzała na swoją sypialnię, myśląc, że musi śnić, ból w nodze powiedział jej, że duża, wspaniała sypialnia należy do niej.
Sypialnia była znacznie większa niż jej mieszkanie i niezwykle luksusowa, Emma stłumiła swoje podekscytowanie i podążała za Liamem po pokoju, aż zewnętrzny krąg został zakończony, zanim weszła do sypialni.
Była tak oszołomiona, że nie potrafiła wyrazić słowami podniecenia, które czuła. Szafa, większa niż jej salon, była wypełniona jej ubraniami; szafka na buty, większa niż jej sypialnia, była wypełniona jej butami. Emma była tak podekscytowana, że chciała podskakiwać i wiwatować, ale mając Liama tuż obok siebie, musiała się powstrzymywać.
"Emmo, jeśli jest coś, czego jeszcze nie przygotowałaś, daj znać mnie lub pani Casey.
"Aha!" Emma skinęła głową z uśmiechem.
"Mój pokój jest obok, więc jeśli będziesz czegoś potrzebować rano, możesz po prostu zapukać.
Słysząc Liama mówiącego, że jego pokój jest obok, twarz Emmy natychmiast stała się trochę zakłopotana, odwróciła się i zapytała: "Czy nie śpię z tobą?".
Najwyraźniej pytanie Emmy zmroziło Liama, a on odpowiedział z przerażeniem: "Hę?". Najwyraźniej jej nie zrozumiał.
Reakcja Emmy sprawiła, że poczuła się bardzo zakłopotana; nie chciała wydawać się zbyt otwarta, ale zadawanie wątpliwości przed narzeczonym było całkowicie normalne. Jednak postawa Liama sprawiła, że poczuła się jeszcze bardziej zakłopotana, więc pospiesznie wyjaśniła: "Cóż, nie miał nic złego na myśli, ale ponieważ jest teraz w ciąży, tak naprawdę nie ma żadnych innych pomysłów, po prostu myśli, że się pobrali i myśli, że będą razem mieszkać. Jeśli nie chcę, to oczywiście mogę, dobrze jest poczekać do ślubu, w rzeczywistości jest on konserwatywnym człowiekiem".
"Aha. On rozumie."
Liam skończył, uśmiechając się i odwracając, podczas gdy Emma poczuła się jeszcze bardziej zdezorientowana. Zastanawiała się nad tym, że Liam "zrozumiał", zastanawiając się, czy była zbyt powściągliwa, czy też uważał ją za kobietę, która boi się, że zostanie porzucona.
O mój Boże! Co ona sobie myślała i co to miało z nią wspólnego? Co ona miała z tym wspólnego? Niewłaściwe zachowanie przed ich ślubem już się wydarzyło, więc czy warto było myśleć o byciu konserwatywnym, czy nie?
Myśląc o słowach, które wypowiedziała, Emma nie mogła się doczekać, by uderzyć się w twarz. Jaka konserwatywna kobieta miałaby przygodę na jedną noc? Jaka konserwatywna kobieta poślubiłaby mężczyznę, którego spotkała zaledwie kilka razy?

Tutaj można umieścić jedynie ograniczoną liczbę rozdziałów, kliknij poniżej, aby kontynuować czytanie "Niespodziewana dziedziczka"

(Automatycznie przejdzie do książki po otwarciu aplikacji).

❤️Kliknij, by czytać więcej ekscytujących treści❤️

👉Kliknij, by czytać więcej ekscytujących treści👈