2
"Bracie, chyba mam udar cieplny". "Gdzie jesteś?" "W KFC obok osiedla - powiedziała Eva Summers i usiadła na schodach przed KFC, dysząc, jakby się dusiła. Czuła tylko zawroty głowy, zimny pot, słabość, jakby miała zemdleć. W tym momencie nagle pojawił się przed nią kubek chłodnego Orange Soda. Powoli podniosła głowę, Eva zobaczyła chłopca pod światło, światło słoneczne skropiło jego twarz, mglista atmosfera sprawiła, że wyglądał delikatnie i uroczo. Poczuła świeży zapach trawy i drzew. Serce Evy było oszołomione, ale bicie serca zaczęło przyspieszać, w tym momencie poczuła się, jakby zobaczyła anioła. "Jesteś aniołem?" Eva spojrzała w górę, jej duże oczy były pokryte cienką warstwą mgły wodnej z powodu trudności, która była szczególnie poruszająca. Chłopak był rozbawiony głupim spojrzeniem Evy i zaśmiał się cicho, podając jej napój pomarańczowy. "Co za udar cieplny." mruknął cicho. Eva poczuła, że jej powieki stają się coraz cięższe i cięższe, stopniowo tracąc przytomność, a kiedy ponownie otworzyła oczy, leżała już na łóżku. "Mamo, gdzie jest mój Orange Soda?" Eva gwałtownie podniosła się z łóżka, jej oczy rozejrzały się dookoła, pytając z niespokojnym wyrazem twarzy. "Jaki Orange Soda, dziecko, jak możesz być taka głupia, kiedy masz udar cieplny!" powiedziała Luna Han, wyciągnęła rękę i dotknęła czoła Evy, a następnie porównała je ze swoim, wyszeptała: "Nie ma gorączki". "Mamo, nie jestem chora". Kiedy Eva zobaczyła, że Luna nie zrozumiała, pośpiesznie pobiegła do przedpokoju i krzyknęła: "Bracie, bracie~". "Co ty robisz, wzywasz duchy?" Ethan Summers wyszedł w swoich eleganckich szortach, bez koszulki. "Bracie, widziałeś mój Orange Soda?" "Jaki Orange Soda?" "Pomarańczowy napój gazowany, który trzymam w dłoni". "Oh!" Ethan skrzywił się ze zniecierpliwieniem - "Myślałem, że to coś i to wypiłem". W tym czasie niósł Evę przez całą drogę do domu, zobaczył Evę trzymającą butelkę Orange Soda i od razu ją wypił. "Ethan Summers!" powiedziała Eva, czując się natychmiast wzmocniona, podbiegając do Ethana i podnosząc rękę, by go uderzyć. "Ethan, ty zły człowieku, ukradłeś mój Orange Soda!" powiedziała Eva, płacząc i w końcu szlochając. Ethan był nieco zdezorientowany uderzeniem Evy, kiedy zobaczył, że płacze, spanikował i szybko szepnął, by ją pocieszyć: "Moja droga, nie płacz, jeśli lubisz Orange Soda, kupię ci go ponownie, dobrze?". "Kto lubi Orange Soda!" Eva szlochała z zaczerwienionymi oczami - "To napój gazowany, który kupiły mi anioły, a ty go zepsułeś!". "Jaki anioł?" "To ten chłopak, który był taki przystojny i kupił mi Orange Soda". Eva zawołała: "Jest wysoki, przystojny i ma miękki głos". "Haha~" Usta Ethana drgnęły, wyjął z sofy legitymację studencką i rzucił ją prosto przed Evę.
3
Xia Qi Xi podniosła swoją legitymację studencką, otworzyła okładkę i jej wzrok natychmiast przykuło jednocalowe zdjęcie. Czysta, biała skóra, wysoki nos, cienkie jak płatki wiśni usta, wąskie oczy feniksa zdające się patrzeć prosto w siebie. Eva Summers natychmiast się zarumieniła, jej palce delikatnie zsunęły się w dół i zobaczyła trzy latające litery. "Justin Carter!" Poniżej identyfikatora ucznia znajdowała się mała, wydrukowana maszynowo linia: "Liceum Centralne, klasa 10, klasa 1". "To jest? Anioł?" Ethan Summers był niezadowolony, gdy zobaczył, że twarz Evy zrobiła się czerwona, a jej oczy utkwiły w zdjęciu. Jego własna siostra nie patrzyła na niego w ten sposób, Ethan wyciągnął rękę i wyrwał legitymację uczniowską z ręki Evy, po czym powiedział z uśmiechem na twarzy: "Co w tym takiego ładnego?". "Lepiej niż ty." Eva zobaczyła, że jej zdjęcie anioła zostało wyrwane i natychmiast poczuła się niezadowolona, a jej małe usta otworzyły się, jakby można było zawiesić butelkę oleju. Sięgnęła po nie, ale Ethan był wysoki i długi, więc nie mogła go chwycić. Jej małe usta były spłaszczone i wydawało się, że zaraz się rozpłacze. Ethan zwykle nie znosi, gdy Eva płacze, więc posłusznie wręczył jej swoją legitymację studencką! Kiedy nadszedł czas kolacji, Eva nagle powiedziała: "Tato, chcę iść do Central High School, czy to w porządku?". "Ahem~" Ethan był zszokowany nagłymi słowami Evy i zakrztusił się jedzeniem, a jego twarz była czerwona jak jabłko. Kiedy Eva zobaczyła niechlujną twarz brata, powiedziała z obrzydzeniem: "To obrzydliwe". "Kochanie, co powiedziałeś? John Summers spojrzał pytająco w górę. "Tatusiu, idę do Central High School! Eva podeszła do Johna i objęła jego ramię swoimi małymi dłońmi. "Dlaczego nagle chcesz iść do Central High School?" "Po prostu chcę iść, nie mówiłaś, że Marcus też tam jest? Będę jego towarzyszką." Eva powiedziała słodko z błyskiem w oczach. Ethanowi udało się przełknąć ryż w ustach i natychmiast odpowiedział: "Eva Summers, po prostu mnie oszukujesz". "Zamierzałam poszukać Marcusa, jeśli nadal będziesz gadał bzdury, opowiem historię o twoim ostatnim teście z matematyki Zero! Whoosh! Dwie linie wzroku z mrożącym krew w żyłach zamiarem wbiły się prosto w Ethana. "Zero na teście z matematyki? Wiedziałeś o tym mężu?" "......" Ethan spojrzał na niewinną i szczęśliwą twarz Evy i natychmiast poczuł, jakby w jego sercu walało się 10 000 owiec. Jednak po tym incydencie sprawa Evy w Central High School została sfinalizowana, Ethan, ale z powodu testu z matematyki Zero został zmuszony do pójścia do szkoły, każdego dnia, gdy widział, że twarz Evy nie jest miłosna, widział, że serce Evy jest dość winne. Efektywność Johna jest niezwykle wysoka i w ciągu zaledwie tygodnia Eva zostaje przeniesiona do Central High School. Eva była tak podekscytowana, że uściskała Johna, co było tak słodkie, że John chciał wziąć ją w ramiona i pocałować. Pierwszego dnia w Central High School było ciepło i przyjemnie, a Eva stała przy wejściu do szkoły, patrząc na sześć dużych złotych liter "Central High School" nad jej głową, a jej serce pękało z podekscytowania. Od dziś będzie chodzić do tej samej klasy w tej samej szkole, co Angel, a myśl o tym była ekscytująca. Nagle za nią rozległ się hałas, zmieszany z: "Justin Oppa jest taki przystojny!". Eva od niechcenia pociągnęła dziewczynę i zapytała: "Justin Oppa kto?" "Nawet nie wiesz, jesteś tu nowa, prawda?".
4
Eva Summers była ciągnięta przez małą dziewczynkę jest trochę niska, podczas chodzenia, powiedziała, ton jest bardzo niecierpliwy: "Justin Oppa jest szkolnym chłopcem-bogiem, wysoki, przystojny, dobrze się uczy, ale także dobrze gra na skrzypcach, po prostu nie ma nic bardziej doskonałego niż Justin Oppa, nie nagabuj mnie, za chwilę nie będzie miał miejsca z przodu. Nie ma miejsca z przodu." Mała dziewczynka powiedziała, ciągnąc Evę Summers do przodu. Chociaż była o pół głowy niższa od Evy Summers, jej krótkie nóżki przeleciały przez tłum i w mgnieniu oka znalazła się na czele kolejki. Kiedy Eva Summers odetchnęła z ulgą, zobaczyła czarnego Bentleya zaparkowanego przed wejściem. Drzwi otworzyły się i przed Evą Summers pojawiła się smukła postać. Okrzyk "Justin Oppa" natychmiast rozległ się po pokoju. Eva Summers wstrzymała oddech, jakby była zainfekowana atmosferą. Gdy postać się zbliżyła, poczuła, że jej serce wali jak mały koń. To był on, Justin Carter! Eva Summers mimowolnie zrobiła mały krok do przodu, a z jej dłoni, w której trzymała legitymację studencką Justina Cartera, zaczęły spływać strużki potu. "Don ......" Eva Summers jąkała się, niezdolna do mówienia, gdy nagle poczuła pchnięcie i jej ciało mimowolnie podskoczyło do przodu. Nie było spodziewanego bólu, Eva Summers powoli otworzyła oczy, a to, co zobaczyła, to para mrożących krew w żyłach oczu, a jej usta znajdowały się tuż obok ust Justina Cartera. Umysł Evy Summers eksplodował z głośnym hukiem, a ona zarumieniła się jak pijana, jej serce waliło jeszcze bardziej, jakby miało zaraz wyskoczyć z jej żołądka. Serce waliło jej jeszcze mocniej, jakby miało wyskoczyć z żołądka. Patrząc na przystojną twarz, która powiększyła się przed nią, wszelkiego rodzaju chaotyczne myśli krążyły po jej głowie! Pocałowała boga, pocałowała anioła, naprawdę pocałowała anioła! Była tak podekscytowana, tak szczęśliwa, że zaraz miała umrzeć! Oczywiście oboje mieli ze sobą kontakt tylko przez kilka sekund, ale umysł Evy Summers był wypełniony ciągłymi westchnieniami. Justin Carter zareagował i natychmiast odepchnął Evę Summers, na jego twarzy pojawił się ślad obrzydzenia, kącik jego ust został otarty, a jego oczy w kierunku Evy Summers natychmiast stały się nieco chłodniejsze. "O mój Boże, ona naprawdę pocałowała Justina Oppę!" "Co to za dzika dziewczyna, jak śmie całować jego boga!" "To za dużo, to za dużo!" Okoliczni mieszkańcy natychmiast podnieśli wrzawę. Twarz Evy Summers również natychmiast poczerwieniała, wokół hałasu jest całkowicie głucha, oczy oszołomione patrzą na Justina Cartera, szepcząc z ukrytą nieśmiałością: "Nie celowo, nie miał na myśli". Justin Carter spojrzał na Evę Summers z boku, jego oczy były ciemne i niepewne, przez co trudno było dostrzec jego emocje. Kiedy ludzie wokół zobaczyli, że Justin Carter odchodzi, spojrzeli gniewnie na Evę Summers i padły pod ich adresem różne nieprzyjemne słowa. Eva Summers stała nieruchomo, automatycznie filtrując odgłosy i podążała za plecami swojego chłopaka, czując się słodko i smutno jednocześnie. "Eva, co ja tam robię?" Znajomy głos przerwał myśli Evy Summers. Eva Summers podniosła głowę i zobaczyła swojego najmłodszego przyjaciela, Marcusa Reeda, stojącego niedaleko, patrzącego na nią z psychotycznym wyrazem twarzy. "W porządku, Marcus, już idę. Eva Summers była jak zbawiciel, jej oczy natychmiast się rozjaśniły. "Aha!" Marcus Reed podszedł do Evy Summers, potarł jej głowę, po czym powiedział: "Chodź, zabiera mnie na raport".
5
Maurice Reed zabrał Avę Summers na odprawę, a następnie odesłał ją z czarującym nauczycielem do jej ostatniej klasy. Urocza nauczycielka uśmiechnęła się i powiedziała do Avy: "Ava-san, nasza klasa jest pełna najlepszych uczniów z Central High School, a uczniowie są zjednoczeni w miłości, więc kiedy przyjdę, jestem pewna, że pokocham tę klasę". Słuchając wprowadzenia nauczycielki, Ava natychmiast pomyślała o Justinie Carterze, a jej serce było pełne oczekiwań wobec nowej klasy. Ale kiedy nauczycielka pchnęła drzwi klasy, gumka z tablicy szybko uderzyła Avę w czoło. Ava natychmiast zamarła. "Yo, nadchodzi kolejna przestraszona mała dziewczynka!" Z klasy dobiegł ponury głos. Po nim nastąpił wybuch śmiechu: "Lubię takie przestraszone dziewczynki, teraz się zabawimy!". Jedność! Przyjaźń! Ava zadrżała lekko, jej umysł nie był w stanie połączyć tych słów z tym, co właśnie usłyszała. Nagle za nią rozległ się głos Justina: "Zejdź z drogi, blokuję drogę!". "Yo, o kim on mówi! Więc to Justin!" Chłodny głos był przesadzony, z nutą kpiny na końcu. Natychmiast rozległy się wybuchy śmiechu spoza klasy. W tym momencie dziewczęcy głos zawołał z oburzeniem: "Axel Knight, jeśli nie chcesz iść na zajęcia, po prostu odejdź i nie przeszkadzaj innym uczniom w nauce". "Yo, o kim on mówi, to dziewczyna brata Justina, Scarlett Lee." Axel uśmiechnął się figlarnie i powiedział: "Co, nie cieszysz się, że jutro pocałują Justina?". "Axel." Scarlett podkręciła głośność i spojrzała na Axela gniewnie obojgiem oczu: "Axel, jeśli usłyszę jeszcze jedno słowo z twoich ust, spróbuj tego". "Spróbuję, jeśli tak powiem, a on straci twarz, jeśli spróbuje." Axel odpowiedział niezrażony. "Ahem! Uczniowie." Urocza nauczycielka zakaszlała dwa razy, podeszła do podium z szerokim uśmiechem i powiedziała: "Jutro do naszej klasy dołączy nowa uczennica - Ava Summers, powitajmy ją oklaskami." Klasa była słabo wypełniona oklaskami, ale nauczycielka wydawała się tym nie przejmować i kontynuowała: "Cóż, obok Axela jest wolne miejsce, Ava, i chciałabym, żebyś usiadła obok Axela". Gdy nauczycielka skończyła mówić, Axel uśmiechnął się promiennie, odsłaniając usta pełne białych zębów. Ava natychmiast poczuła dreszcz. Poczuła się, jakby weszła w stado wilków, a Axel był wilkiem z ostrymi zębami. Bezradna Ava pociągnęła nauczycielkę za rękę i błagała: "Nauczycielko, czy on może dostać nowe biurko?". Wskazała na puste miejsce obok Justina. Ale nauczyciel zdawał się jej nie słyszeć, Axel już wstał, jego oczy były pełne zastraszenia: "Ava-san, czy mam z tym jakiś problem?". Ava potrząsnęła głową, "Nie!". "Nie, jasne!" Axel uśmiechnął się promiennie, podszedł do Avy, delikatnie objął ją ramieniem i udawał zażyłość: "W przyszłości będzie się mną opiekował, swoją nową koleżanką z klasy." W pokoju wybuchł śmiech. Uśmiech Axela poszerzył się na ten widok. Ava została niemal wciągnięta na swoje miejsce przez Axela. "Hmph!" Axel usiadł na swoim miejscu, pokazując diabelski uśmiech: "Skoro jestem teraz twoim kolegą przy stole, to muszę znać twoje zasady!".
6
"Zasady? Jakie zasady?" Eva Summers zapytała z niedowierzaniem. "Od teraz musisz być z nim na lekcjach, chodzić za nim podczas kolacji i pomagać mu w odrabianiu lekcji, gdy wróci do domu!" powiedział Axel Knight, rzucając w Evę podręcznikiem do matematyki. "Oto piętnaście stron z zadaniami do przećwiczenia i będę z tobą ciężko pracował, moja nowa koleżanko z ławki. Axel Knight poklepał miejsce obok siebie i pokazał złośliwy uśmiech, flirtując: "Chodź, nowa koleżanko z biurka". Eva ściskała podręcznik do matematyki, który Axel jej rzucił, a jej palce drżały ze złości. Kipiała ze złości, co ten facet sobie myślał, że jest towarzyszem czy maszyną do odrabiania lekcji? Jednak nie czekając, aż Eva odwróci twarz, Axel nagle wstał, przyciągnął ją do siebie i oparł się całym ciałem o jej plecy. Ciepło rozeszło się po ciele Evy przez cienki szkolny mundurek. Policzki Evy natychmiast poczerwieniały, w głowie jej się zakręciło, a Axel podszedł do jej ucha i szepnął: "Słuchaj, ten Justin Carter uwielbia zbliżać się do ludzi. Gdyby wiedział, że to ty pocałujesz mnie jutro przed szkołą, pewnie nic by sobie o mnie nie pomyślał". Po tych słowach Axel odsunął się na bok, przyglądając się widowisku. Żyły w brzuchu Evy, w której dłoni trzymała podręcznik, zafalowały, a po chwili zacisnęła zęby i wzięła głęboki oddech: "Dobra, zrobi to dla mnie". "Zgadza się, lubi, kiedy wiem, co robię. Axel podniósł kącik ust, ukazując pełnię białych zębów. Gdy Eva skończyła podręcznik do matematyki, Axel zaczął rzucać w nią innymi podręcznikami. Angielski, biologia, chemia, fizyka, historia - cała masa książek piętrzyła się przed nią. Ręka Evy trzęsła się, gdy trzymała długopis, chciała zmienić się w wilka i zabić Axela, co za łobuz. "Daj spokój, młody człowieku, jesteś pełen krwi. Axel klepnął Evę w ramię, prawie przewracając ją na stół, i szepnął mu bezczelnie do ucha: "Justin Carter, Justin Carter!". "......," Eva zgrzytnęła zębami ze złości. Spokój jest aniołem, wytrzymuje. Powstrzymując gniew w sercu, Eva opuściła głowę i kontynuowała pisanie pracy domowej dla Axela. Ale widząc, że Eva jest tak dobrze wychowana, Axel nie czuł się zbyt komfortowo. Przebywał w Central High School od tak dawna i nikt nigdy nie był w stanie sprawić, by ktoś zachowywał się jak należy, powołując się na imię Justina. Myśląc o tym, Axel wyciągnął zeszyt, w którym pisała Eva i bez litości wyrzucił go do kosza na śmieci. Uśmiech z jego twarzy natychmiast zniknął i powiedział chłodno: "Jeśli nie chcesz pisać, to nie pisz". Po tych słowach wstał i wyszedł z klasy, trzaskając drzwiami. W klasie natychmiast zapanował hałas, wszyscy spojrzeli na Evę przerażonymi oczami, a chwilę później ludzie przed i za biurkami odsunęli swoje biurka, jakby na ciele Evy znajdował się śmiertelny wirus. W tym momencie Justin Carter nagle wstał i podszedł do drzwi klasy, a hałaśliwa klasa natychmiast ucichła. Uszy Evy zdawały się słyszeć dźwięk bicia serca, nie wiem czy to było złudzenie, czuła, że Justin jakby tylko na nią spojrzał. Ale zanim Eva zdążyła o tym pomyśleć, zobaczyła dziewczynę idącą w jej kierunku ze złością. "Co ty robisz!"
Tutaj można umieścić jedynie ograniczoną liczbę rozdziałów, kliknij poniżej, aby kontynuować czytanie "Soda pomarańczowa i pierwsza miłość"
(Automatycznie przejdzie do książki po otwarciu aplikacji).
❤️Kliknij, by czytać więcej ekscytujących treści❤️