Szepty niewypowiedzianej miłości

1

"Całą młodość zajęło mi uświadomienie sobie, że głęboko mnie kochał, a ja na niego czekałam." --Weixia

"Jess, przestań się wygłupiać. Co się dzieje z Danem?" Pani Summers zapytała z niepokojem, jej oczy były przyklejone do telefonu komórkowego w ręku jej córki Jessiki Summers.

Jessica spojrzała w górę, lekko marszcząc brwi: "Mamo, Dan nawet mnie nie lubi, po co się przejmować? Po prostu się dogadajmy, nie zaręczajmy się."

"Hej, mówiłam ci, wiesz, że wujek Ye i ciocia Ye zapytali mnie, czy wyjdę za Dana, kiedy byłam dzieckiem, a ja nie powiedziałam nie." Pani Summers kontynuowała.

"Mamo, to było kiedy byłam dzieckiem. I nie chodzi mi o to, że on nie wie dlaczego, ale o to, że wyglądałyśmy, jakbyśmy zdradzały go z lizakiem, kiedy był młody i nieświadomy!".

Pani Summers, widząc, że Jessica nie chce o tym rozmawiać, zapytała w innym kierunku: "Czy masz ulubioną?".

W oczach Jessiki błysnął ślad paniki, szybko potrząsnęła głową: "Jak to możliwe". Po pożegnaniu się z mamą, odwróciła się i wróciła do swojego pokoju.

Pokój Jessiki był jak prawie każdy dziewczęcy pokój, słodki i prosty w tym samym czasie. Pod poduszką miała schowane zdjęcie mężczyzny swoich marzeń, a w szufladach i między książkami - jego zdjęcia. Zdaniem Jessiki lubienie kogoś motywuje ją do zrobienia czegokolwiek.

Facet na zdjęciu to Alex Parker, popularny młody mężczyzna, w którym Jessica podkochiwała się od czasów liceum. Rozpoczął już swoją karierę, więc prawie nie chodził do szkoły i wracał tylko na egzaminy. W ciągu trzech lat Jessica widziała go około dziesięciu razy.

Pierwszy raz, kiedy zapisała się do szkoły, kiedy wysiadła z samochodu z kamerdynerem niosącym jej torby. Niedaleko wejścia do szkoły szedł przystojny chłopak z torbą na ramieniu i Jessica zobaczyła go przez przypadek. W tym czasie nie był jeszcze gwiazdą, ale już przyciągał uwagę wszystkich wokół. W tym momencie Jessice po raz pierwszy zaczęło na kimś zależeć.

Drugi raz spotkali się dzień po rozpoczęciu szkoły, ale trzeci raz spotkali się długo później. Usłyszała od swojej przyjaciółki, że Alex był stażystą w słynnej agencji od dziecka, a teraz w końcu zadebiutował. Pomyślała sobie, że szanse na spotkanie go będą niewielkie.

Podczas ósmego spotkania Jessica sama ćwiczyła K-pop w klubie tanecznym. Zawsze miała problemy z jednym ze swoich ruchów, a ponieważ zbliżał się szkolny festiwal, codziennie po szkole ćwiczyła do późna w studiu tańca.

Nagle odwróciła się i spojrzała na drzwi studia tańca: "Czy to ty?".

Chłopiec, który ją obserwował, w czapce i masce, powiedział: "Spokojnie, nie denerwuj się, powinnaś być w stanie lepiej tańczyć". Powiedział, zdjął maskę i czapkę z językiem, z łatwością i perfekcyjnie dokończył kroki taneczne Jessiki, Jessica wpatrywała się w niego pusto, w sercu wykrzyknęła: on naprawdę jest Alexem Parkerem! Miała okazję z nim zatańczyć i nie mogła powstrzymać się od uśmiechu.
Alex zobaczył reakcję Jessiki i uśmiechnął się lekko: "Nazywam się Alex Parker, co się z tobą dzieje?".

"Ach, nic, nic."

"Studencie, jest już późno, wracaj pierwszy, przestań ćwiczyć." Po tych słowach Alex otworzył swoją aplikację muzyczną i zaczął tańczyć do własnej piosenki. Jessica oczywiście słyszała tę piosenkę, słyszała ją tysiące razy, po prostu chciała usłyszeć jego głos bardziej, nawet jeśli był poza zasięgiem.

"Czy przyjdę jutro na zajęcia? Jessica nie mogła powstrzymać się od pytania, a Alex lekko zamarł, myśląc: "Czy będę w tej samej klasie?".

"Jestem Jessica Summers - przytaknęła z uśmiechem.

Alex zdał sobie sprawę, uśmiechając się lekko: "To nadejdzie, prawda?".

Jessica była natychmiast podekscytowana odpowiedzią: "Naprawdę! W takim razie Alex, ja też wrócę wcześniej odpocząć, wyjdę pierwsza."

Alex odpowiedziała uśmiechem, ale gdy wyszła, jej oczy natychmiast pociemniały i pomyślała sobie: kolejna śniąca dziewczyna.

W ciągu tych lat było wiele dziewczyn, które prześladowały Alexa Parkera. Nawet na początku swojej kariery miał miliony fanek. Alex musiał nauczyć się, jak radzić sobie z tymi szalonymi zwolennikami, którzy zawsze próbowali dostać się do jego salonu i nawiązać z nim kontakt.

W ostatniej klasie liceum Jessica w końcu zbliżyła się do Alexa i weszła do showbiznesu, grając małe role, ale wierząc, że pewnego dnia może sprawić, że ją zauważy.

Ale w ostatniej klasie liceum, podczas pierwszego spotkania, Jessica zdaje sobie sprawę, że przez trzy lata Alex nawet nie pamiętał o jej istnieniu. Na przyjęciu z okazji ukończenia szkoły Alex dostał się do najlepszej uczelni artystycznej w mieście, podczas gdy Jessica z powodów rodzinnych wyjedzie do Stanów Zjednoczonych, aby kontynuować naukę. Chciała mu powiedzieć, jak bardzo go lubiła przez lata, zanim się rozstali, ale koleżanka z klasy pociągnęła ją do rozmowy z Alexem: "Alex, czy ja widziałam szkołę tylko kilkanaście razy? To chyba kwiat pierwszego roku, czy to naprawdę ktoś, kogo znam?".

"Ja?" Alex zapytała z lekkim wahaniem.

Jasne oczy Jessiki przygasły, wiedząc, że nie jest już nawet w jego pamięci.

Dziewczyna odezwała się ponownie: "Więc Alex, kogo znam?".

Alex pomyślał poważnie przez chwilę i odpowiedział: "Wychowawczyni klasy, dyrektor, dyrektor, patrzyli, jak podchodzę do testu za każdym razem, gdy do niego wracałem".

Dziewczyny były rozbawione jego odpowiedzią, a Alex roześmiał się serdecznie. Ale dla Jessiki to wszystko wydawało się bardzo fałszywe. Nawet w tak niezręcznej sytuacji nie chciała odchodzić, chciała tylko zobaczyć go jeszcze kilka razy, ponieważ nie będzie mogła go zobaczyć w najbliższym czasie, a on na ekranie i przed jej oczami był zarówno pragnieniami jej serca, jak i marzeniami.

2

"Daniel, gdybym poznała cię wcześniej, może nie wydawałbyś się taki skromny jak teraz." Jessica delikatnie przytuliła śpiącego Daniela, zamknęła oczy i zapadła w głęboki sen.

Kiedy obudziła się ponownie, był to telefon Agenta, który obudził Jessicę i Daniela, Jessica podniosła słuchawkę i zapytała: "Co się dzieje?"

"Panno Summers, czy jutro rano nadal będzie pani w domu?

"Uh, tak."

"Cóż, odbiorę cię rano".

"Ok." Po odłożeniu słuchawki Daniel budzi się, widzi, że na zewnątrz jest ciemno i pyta: "Czy Butler nie przygotował kolacji?".

"Nie wiem, może nie zadzwonił do nas, kiedy zobaczył, że wszyscy śpimy, błagał, żeby nie sprawdzać kuchni".

Daniel skinął głową i podszedł z Jessicą do kuchennej lodówki. Jessica udała zdenerwowanie, wzięła głęboki oddech i powiedziała: "Jest otwarty!".

"Aha."

Po otwarciu lodówki nie było niespodzianki, Daniel był wściekły: "Ten Butler, prędzej czy później zostanie zwolniony! Tyle pieniędzy każdego dnia, żeby myśleć o lenistwie!".

Jessica spojrzała na lodówkę, było tam trochę wołowiny, warzywa, szynka, kiełki fasoli i małe pomidory, po czym pomyślała: "Daniel, dlaczego nie spróbujesz sam gotować? Mieszkam za granicą od trzech lat i nigdy wcześniej nie gotowałam, dlaczego nie spróbujesz jutro?".

Wyraz twarzy Daniela był niechętny, ale w końcu Jessica zaciągnęła go do zrobienia obiadu. Znaleźli przepis w Internecie, ale Jessica nie mogła pokroić wołowiny, więc od niechcenia pokroiła ją nożem i usmażyła wołowinę z zielonymi warzywami, nie dodając żadnych przypraw. Daniel chciał zrobić najprostszą jajecznicę z pomidorami, ale w domu były tylko małe pomidory, więc bezpośrednio wymieszał jajka i włożył je na patelnię razem z małymi pomidorami i dwukrotnie je usmażył, również bez przypraw. Po wyniesieniu obu dań z kuchni, Jessica najpierw spróbowała ich pałeczkami i wypluła je zaraz po ugryzieniu: "Co to jest? Nie ma żadnego smaku, wygląda na surowe".

Daniel sam wziął kęs: "Hej? Nie jest złe, tylko trochę mdłe, ledwo jadalne".

Jessica wyglądała na nieprzekonaną i ugryzła jego danie: "Cóż, wydaje się, że ma trochę smaku smażonego jajka i pomidora".

Podczas gdy oboje jedli, Butler wrócił i spojrzał na nich z szeroko otwartymi oczami: "Ach! Co jecie, młody panie i młoda damo? Możecie to zjeść? Wyrzuć to!" Mówiąc to, wyrzucił jedyną jadalną jajecznicę i inne nieznane danie.

Daniel i Jessica spojrzeli na niego z urazą i powiedzieli zgodnie: "Jesteśmy zwolnieni!".

"Nie błagaj, młoda damo!

"Więc zrób nam dobre jedzenie. powiedział Daniel, odwracając się i machając ręką.

"Och, więc młody pan-sama jest głodny, zaraz pójdę gotować." Po tych słowach Butler natychmiast włożył kupione warzywa do lodówki, w rzeczywistości widział, że młody pan i młoda panna spali, w domu nie było zbyt wiele jedzenia, zanim wyszedł, aby je kupić, nie spodziewał się, że młody pan i młoda panna faktycznie gotowali sami, na szczęście rzeczy nie spaliły kuchni.
Hotel--

"Alex, Emma Brown jutro nie odpocznie, muszę być ostrożny. Agent przypomniał Alexowi, przygotowując dla niego czarną herbatę.

"Wiem, wiele razy widziałem tego typu dziewczyny." Alex powiedział lekko.

"Jaki rodzaj aktywnego pościgu?"

"Nic, nic, za dużo myślisz."

Agent zaparzył czarną herbatę, przy okazji wręczył mu plan aktywności na kilka dni, po czym wyszedł z pokoju. Alex spojrzał na informacje, w jego umyśle pojawiła się twarz i pomyślał sobie: jak ta dziewczyna ma na imię? Summer...... Nieważne, zapytaj ją ponownie, kiedy następnym razem będziemy kręcić film.

Ponownie przejrzał scenariusz i stwierdził, że w ogóle nie może się skoncentrować, jego umysł był pełen jej płaczu w filmie, poczuł wybuch złości, rzucił scenariusz na bok i poszedł do łazienki.

W międzyczasie siostra Agenta przyszła odebrać Jessicę, Daniel wciąż spał spokojnie. Przed wyjściem Jessica zostawiła na stole małą karteczkę z napisem: Daniel, wychodzę kręcić film! Odpocznij! Poczekaj aż wrócę.

Jessica wróciła na plan, a sceną, która przykuła jej uwagę, była scena pocałunku między Alexem i Emmą, która wydawała się być kręcona ponad dziesięć razy, a reżyser dyskutował z personelem niskim głosem: "Co jest z Emmą, nie może nawet dobrze nakręcić jutrzejszej sceny!".

"Co jest nie tak z reżyserem?" zapytała zaciekawiona Jessica.

Reżyser powiedział lekko zirytowanym głosem: "Emma nie wie, czy robi to celowo, czy coś innego, za każdym razem, gdy się całuje, robi coś fantazyjnego, co uniemożliwia nam normalne kręcenie, a ona ciągle powtarza scenę".

Jessica uśmiechnęła się i powiedziała: "Wygląda na to, że Emma podkochuje się w Alexie".

"To nie wystarczy! To za bardzo odwraca uwagę od normalnego filmowania!"

Podczas rozmowy, Alex nagle przejął inicjatywę i objął Emmę w talii, całując ją w dominujący i czuły sposób. Chociaż w scenariuszu Emma pocałowała Alexa, aby odegrać rolę, ale w ten sposób zdjęcia poszły znacznie płynniej, a reżyser wyglądał na bardzo zadowolonego. Reżyser był bardzo zadowolony, a Emma wyglądała na jeszcze bardziej zanurzoną po pocałunku Alexa. Jessica była bez wyrazu, jakby nie spodziewała się, że Alex pocałuje dziewczynę i chciała być postacią, którą grała Emma.

Po tej scenie postać Jessiki została spoliczkowana przez Emmę.

Biorąc głęboki oddech, Jessica wczuła się w nastrój, jej głos wypełnił się emocjami, gdy zaczęła czytać swoje kwestie: "Dlaczego? Asahi chce mnie za wszystko? To nie ja uratowałam Chu Xuan, dlaczego cały świat we mnie wierzy!".

"Lu Shin, jak długo mogę o to prosić? Chce powiedzieć, że Chu Xuan lubi go nie dlatego, że uratował go, gdy był dzieckiem, ale dlatego, że naprawdę go kocha! A ja sprawiłam, że zranił się w nogę, jedyną rzeczą, którą może robić w tym życiu jest gra na pianinie, nie ma sposobu, by mu to wynagrodzić! Czym jest moje w porównaniu z tym, przez co on przeszedł?". Gdy tylko skończyła swoje kwestie, Emma natychmiast spoliczkowała Jessicę, a lewa strona twarzy Jessiki natychmiast stała się czerwona i opuchnięta, ale kontynuowała czytanie swoich kwestii, dopóki reżyser nie przerwał.
Tym razem Emma była dobra, nie podjęła walki i nie powtórzyła ujęcia, po prostu drwiła przed nią: "Jessica, powiedział mi, że twarz aktora jest bardzo ważna hahaha, wyszedł, aby najpierw przygotować się do następnej sceny".

Alex powoli podszedł do niej z okładem z lodu w ręku, Jessica usiadła na małym stołku i spojrzała na niego, Alex przykucnął, podał jej okład z lodu i powiedział: "Twarz aktora jest bardzo ważna".

Jessica skinęła głową, asystent Alexa przysunął krzesło do Jessiki, a Alex podszedł i powiedział: "Ugh, znowu zapomniał mojego imienia, możesz mu powtórzyć?".

"Nazywam się Jessica Summers.

"W takim razie od teraz będę ci mówić Jessica.

"Cóż, w porządku, tego Alexa pamiętam z liceum."

"Po prostu mów mi Alex, liceum nie było niczym specjalnym, minęło sześć lat od mojego pierwszego roku, tak naprawdę niewiele pamiętam. Co się stało? Chodziłeś do tej samej szkoły co ja?"

Jessica pomyślała sobie: nie tylko ta sama szkoła, ale także klasa!

"To nic takiego, po prostu nagle przypomniałam sobie czasy liceum. Ćwiczyłam swój taniec w studiu tanecznym, ale nie mogłam go dobrze wykonać, a potem przyszedł chłopak, który był naprawdę dobry, a kiedy zobaczył, że jestem zdenerwowana, natychmiast kazał mi się zrelaksować i nie wydłużył ani jednego ruchu w swoim tańcu".

"To całkiem niesamowite i zawsze czułam, że ten incydent jest trochę znajomy, jak coś, co wydarzyło się również w moim licealnym życiu".

"Cóż, pamiętam to bardzo dobrze."

"Jessica, ja ......"

"Co?" Jessica odwraca głowę, uśmiechając się ciepło do Alexa.

Alex odwzajemnia uśmiech, inicjując rozmowę: "Chciałem powiedzieć, że gdybym miał cię w pobliżu w liceum, kochałbym cię".

Jessica była zarówno zaskoczona, jak i załamana, słysząc te słowa, i było tak, jakby te trzy lata rozpłynęły się w powietrzu. Chciała mu powiedzieć: "Alex, podkochiwałam się w tobie przez trzy lata w liceum, a teraz jesteś sam i zakochany we mnie od sześciu lat, ale ja nigdy o tobie nie pamiętałam".

Chciała mu powiedzieć, ale nie mogła. Skoro Alex już powiedział, że ją lubi, dlaczego nie potraktować tych trzech lat jako pustki, a teraz jako nowy początek?

Oczy Jessiki wpatrywały się w Alexa, jakby w tym momencie czas stanął w miejscu. Dopóki Alex nie powiedział: "Dobra, chodźmy do kina". Jessica uśmiechnęła się i skinęła głową.

Lotnisko--

Stephanie idzie, w okularach i okularach przeciwsłonecznych, z dwiema asystentkami za nią, niosącymi jej torby. Wybiera czyjś numer telefonu i wkrótce się łączy.

"Hej Daniel! Hahahahahahahaha."

"Gdzie jestem?"

"Jesteś na lotnisku A City PD".

"Co! Stephanie, dlaczego nagle wróciłaś do kraju?".

"Nic specjalnego, ponieważ Jessica i ja wróciłyśmy do domu na wakacje, a ty jesteś sama w Stanach i nie masz z kim spędzać czasu."

"Wrócę dopiero za dwa miesiące".

"W porządku! W każdym razie jesteś tutaj, a ciocia i wujek pozwolili ci zostać z nami, więc czy mam jakieś obiekcje?".

"Mama i tata tak powiedzieli, co masz do powiedzenia."
"Dobra, nie rozmawiajmy, jestem w samochodzie, pa".

"Pa."

Po odłożeniu słuchawki Daniel zaczął się niepokoić, myśląc: "O mój Boże! Tak trudno było pozbyć się tego sprawcy kłopotów, dlaczego ona znowu go śledzi!

3

Jessica Summers jest na planie już od kilku dni i w tym czasie nie miała zbyt wielu scen z Alexem Parkerem, w rzeczywistości prawie go nie widziała.

Pewnego dnia nagle zapragnęła zadzwonić do Daniela White'a, a gdy wybrała numer telefonu, usłyszała po drugiej stronie hałaśliwy głos dziewczyny: "Hej, co ja robię Anchor? Posłuchaj tego! Halo!"

"Ja? Stephanie Bloom?"

"Ah! Więc to jest Jessica! Cześć! Wracam na chwilę do Chin, żeby nakręcić film. Daniel powiedział, że to prawie dwa tygodnie, nie martw się, zajmie się tym za mnie, czy coś się stało?"

"Przekaż wiadomość Danielowi."

"Zrozumiałem." Stephanie Bloom przekazała wiadomość Danielowi.

"Hej, Jessica, kiedy wracam?"

"Cóż, miałam ostatnio kilka wydarzeń poza sesją filmową, więc powinnam wrócić za kilka dni."

"Czy wiem, kiedy jest 18 w przyszłym tygodniu?"

Jessica odłożyła komórkę nieco dalej i cicho zapytała Agenta i Asystenta obok niej: "Który dzień jest w przyszłym tygodniu?".

Asystentka i agentka przekartkowały kalendarz, kręcąc głowami i dając do zrozumienia, że nie wiedzą.

Jessica ponownie przyłożyła telefon do ucha i zapytała: "Który to dzień?".

"Nic, wrócę do strzelania, rozłączył się". W chwili, gdy Daniel odłożył słuchawkę, pojawiła się Stephanie Bloom: "Niemożliwe, ona nawet nie pamięta o moich urodzinach? Przychodziła na moje urodziny co roku przez ostatnie trzy lata, nie zdawałam sobie sprawy, że nawet nie znała moich urodzin."

Daniel zignorował narzekania Stephanie Bloom i kontynuował przeglądanie dokumentacji, którą otrzymał od White Enterprises, w końcu za rok kończył Stanford i zamierzał przejąć rodzinny biznes. Tata wiedział, że Daniel potrafi koordynować wszystko, więc poświęcił lato, aby dać mu trochę praktyki. Daniel nigdy tak naprawdę nie był zaangażowany w projekt biznesowy, a ocena dobrych i złych projektów była tylko kwestią spojrzenia na nie, ale w chwili relaksu przypomnienie Stephanie Bloom uświadomiło mu, że papiery, które trzymał, pozostawiły ślad.

Daniel odłożył teczkę, odwrócił się do Butlera i powiedział: "Ma wyjechać z miasta na tydzień, prawdopodobnie wróci 18 lub 19. Pomogę mu przygotować bagaż i zarezerwować bilet do Anglii na jutro. Jeśli pani wróci, powiem, że wyjechał z miasta".

"Tak jest. odpowiedział Butler, spiesząc się na górę, by zorganizować bagaż Daniela.

W międzyczasie Stephanie Bloom, zaskoczona słowami Daniela, zapytała: "An Che, dokąd idziesz?".

"Firma ma do omówienia projekt w oddziale w Wielkiej Brytanii.

"Ale on właśnie wrócił kilka dni temu, z kim będzie grał, jeśli odejdziesz?"

"On nie potrzebuje mojego towarzystwa".

"On żartuje, Daniel, czy on jedzie ze mną do Anglii?" Stephanie Bloom skontaktowała się z ludźmi w angielskiej willi i poprosiła ich o przygotowanie pokoju, aby mogli tam natychmiast pojechać.

Daniel potrząsnął bezradnie głową, wyglądało na to, że ta mała dziewczynka znów będzie go dręczyć.

Załoga--

Jutro jest scena pocałunku z drugim mężczyzną, Jessica nie ma nawet serca, aby przeczytać scenariusz. Była nieco niechętna na myśl o całowaniu nieznajomego, ale po chwili zastanowienia, w końcu była aktorką, gdzie była niechęć? To tylko sztuka.
Zgodnie z oczekiwaniami ta scena się skończyła, Jessica po zakończeniu zdjęć, w kierunku odległości, aby zobaczyć Alexa Parkera, poszedł, patrzy w dół na scenariusz, pijąc wodę, wydaje się, że ma coś do powiedzenia, ale nie wie, jak mówić, więc zatrzymał się. Jessica wróciła na swoje miejsce, wzięła przekąski przekazane przez asystenta, agenta z boku telefonu komórkowego, patrząc na ekran, powiedziała: "Dziś rano, dziś rano, ekran jest trochę więcej niż kilka dni, ale Agent nie jest trochę więcej niż kilka dni, ale to dobry pomysł. Agent spojrzał na swój telefon i powiedział: "Dziś rano jest impreza z okazji premiery nowych perfum NS, a moja mama kazała mi iść".

"Twoja mama?" Jessica pomyślała sobie: kiedy wcześniej weszła do branży rozrywkowej, jej mama przeszkadzała jej w każdy możliwy sposób, a na koniec zignorowała to, ponieważ nie mogła tego znieść, ale teraz jej mama faktycznie podejmuje inicjatywę, aby jej pomóc?

"Tak, NS Perfume szuka ambasadorów, więc muszę spróbować! Może stanę się sławna!"

"To tylko promocja perfum, jak może stać się topową marką? Zapomnij o tym, nie będę cię nazywać panienką, to nie jest dobre dla innych, od teraz będę cię nazywać Jess."

"To nie jest dobre, pani będzie zła, jeśli się dowie."

"W porządku.

"W porządku, Jess."

Od tego czasu Jessica jak zwykle obserwowała go w milczeniu.

Po nocnym pokazie była już dziewiąta, a konferencja prasowa miała rozpocząć się o dziewiątej trzydzieści, więc asystent i agent zorganizowali rzeczy Jessiki i wezwali ją do szybkiego wyjścia. Gdy Jessica przechodziła obok niego, wpadła na Alexa Parkera.

Alex widzi odchodzącą drobną postać i czuje się swojsko, a jednocześnie odlegle. Wydaje się, że nie istnieje w jego umyśle, ale z jakiegoś powodu za każdym razem, gdy słyszy głos Jessiki, ma wrażenie, że gdzieś już ją słyszał i wszystko w niej jest takie znajome.

Życie Alexa nigdy nie było przypadkiem, ale jego zimne spojrzenie nieumyślnie przeoczyło szczegóły, na które nie zwracał uwagi przez zbyt wiele lat. Po latach pracy w showbiznesie Alex wie, kto jest dobry dla jego przyszłości, a kogo można zignorować i zapomnieć. Nie należał do tych dobrych, ale był jedną z najlepiej ocenianych gwiazd w branży. Odzyskał zmysły i skierował się prosto do dyrektora.

4

Jessica Summers, widząc jego milczenie, delikatnie wyrwała się z uścisku Alexa Parkera, zachowując niewielką odległość od niego i powoli powiedziała: "Może nie jest sławny, a on też nie lubi oszukiwać uczuć publiczności". W jej głowie pojawiła się myśl, której nie odważyła się wypowiedzieć na głos, Alex Parker nagle się uśmiechnął: "Cóż, jego opinia to tylko sugestia, a jeśli z nim zostanę, może to pomoże mi w dalszej karierze, poczekaj rok lub dwa, a potem powiedz wszystkim, że zerwaliśmy, czy to nie będzie w porządku?". Tak, to był świetny pomysł, nie tylko po to, by zwrócić uwagę na związek, gdy został ogłoszony, ale także po to, by powiązać jej imię z imieniem Alexa Parkera w nagłówkach gazet. Jako dziewczyna Alexa Parkera mogłaby rozwijać swoją karierę aktorską. Nawet gdyby zerwali w przyszłości, mogliby użyć różnych wymówek, a do tego czasu fani zapomnieliby o tym, a Jessica Summers byłaby już wtedy najpopularniejszą aktorką w mieście.

Jessica Summers nie mogła zrozumieć, dlaczego Alex Parker chciał jej pomóc w taki sposób. Wiedziała, że nie zależało mu na sławie i fortunie, nie obchodziło go, czy stanie się sławny, czy nie, po prostu chciał mieć na nią oko i razem z nią stawić czoła zawiłościom branży rozrywkowej.

"Jeśli to pójdzie źle, błagam, równie dobrze możesz iść do nich." Oczy Jessiki Summers lekko poczerwieniały, opuściła głowę, odwróciła się i wyszła z pokoju.

Patrząc na zamknięte drzwi, Alex Parker zamarła, co ona właśnie powiedziała?

Po kilku minutach wszedł agent Alexa Parkera, trzymając w ręku kilka rzeczy i podał Alexowi Parkerowi filiżankę kawy Starbucks w prawej ręce. Alex wziął kawę, wrócił na kanapę i nie mógł się powstrzymać od zalania wspomnieniami sprzed kilku lat.

W drugiej klasie liceum Alex Parker zdawał egzaminy semestralne w szkole, a jego menadżer kupił mu tę samą kawę. "Yichen, on czeka na mnie na zewnątrz, mam spotkanie po egzaminie".

Alex skinął głową, odwrócił się z plecakiem i skierował się w stronę wejścia do szkoły, jego oczom ukazała się skąpo ubrana dziewczyna wysiadająca z bardzo drogiego kabrioletu, którego drzwi ostrożnie otworzył starszy mężczyzna. Alex nie zatrzymał się, myśląc sobie: "Czy takiej kobiecie nie jest łatwo prowadzić łatwe życie?".

Wszedł do klasy i od razu przyciągnął uwagę wielu dziewczyn, rzucano zazdrosne spojrzenia, ale Alex się tym nie przejmował. Przeszedł na tył sali i wyjrzał przez okno. Wkrótce potem do klasy weszła również efektowna dziewczyna, a jej oczy spotkały się, gdy zobaczyła Alexa. Gdy szła na swoje miejsce, weszła nauczycielka, uśmiechając się i pokazując Alexowi, by podszedł.

"Hej, Jessica, myślę, że Alex też będzie jutro świetnie wyglądać! Jak myślisz!" powiedziała podekscytowana koleżanka z klasy.

Jessica przytaknęła, ale potem spojrzała w dół na jego pierwszy singiel, który grał. Zatrzymała muzykę, a w klasie było tak cicho, że słychać było tylko dźwięk Alexa koncentrującego się na egzaminach z kilkoma nauczycielami, wyglądał spokojnie i czysto, z nutą chłodu w oczach.
Po egzaminie Alex szybko opuścił szkołę i udał się na imprezę.

Patrząc wstecz na swoje wspomnienia, Alex pomyślał sobie, że życie w liceum było nudne. Ze względu na swoją pracę, nigdy nie był w poważnym związku, ani nigdy nie spotkał nikogo, kto sprawiłby, że jego serce trzepotało. Większość jego wspomnień dotyczyła bycia stażystą, ciągłego uczenia się tańca, śpiewu i bycia upominanym przez starszych. Chociaż teraz wyrósł na osobę, z którą nikt w firmie nie odważy się zadzierać. Jednak pierwszego dnia tego miesiąca jego kontrakt z firmą wkrótce wygaśnie, a on planuje odejść i założyć własne studio, poza tym chce po prostu poznać kogoś, kogo lubi.

"Nancy, Ethan, on opuszcza firmę w przyszłym miesiącu, czy naprawdę chcemy za nim podążać?"

Nancy jest menadżerem Alexa i jest z nim od prawie pięciu do sześciu lat, Ethan jest jego asystentem od czterech lat, tak blisko jak rodzina, jak mógłby odejść?

"Alex, czy naprawdę podjęłam decyzję?" Nancy zapytała pierwsza.

5

Su Yichen skinął na nich głową, Ethan Zuo i Nancy Zhou spojrzeli na siebie i powiedzieli zgodnie: "Tam, gdzie jest Alex, na pewno będą u mojego boku!".

Myśląc o czasach, gdy Nancy i Ethan byli świeżo upieczonymi absolwentami i asystentami, firma poprosiła ich o opiekę nad świeżo upieczonym dzieckiem i na początku oboje czuli się nieco zdezorientowani co do przyszłości. Jednak kiedy poznali Alexa Parkera, byli zdumieni jego głębokimi, czystymi oczami i delikatnymi rysami. Chociaż Alex jest sześć lub siedem lat młodszy od nich, jego dojrzałość znacznie je przewyższa, a oni często opiekują się nim w trakcie zamieszania w miejscu pracy. Zwłaszcza, gdy niektórzy starsi w firmie źle o nich mówili, Alex zawsze stawał przed nimi, by chronić ich przed ostrymi spojrzeniami.

Nancy wciąż pamięta słowa Alexa: "On nie jest dobrym człowiekiem, jest osobą, która może porzucić swoich rodziców dla sławy i fortuny". Ilekroć to słyszała, mimo że nie znała przeszłości Alexa, zawsze zapewniała: "Alex, mam teraz wszystko, moi rodzice byliby ze mnie dumni, nie winiliby mnie".

Ethan często słyszał, jak Alex mówi to, gdy czuje się przygnębiony, ale przez lata nigdy nie spotkali rodziców Alexa. Kierownictwo agencji również było milczące. Odnosi się wrażenie, że Alex zawsze był sam, pod wszelkiego rodzaju presją.

Po skończeniu kawy Alex wyprostował swoje ubranie i powiedział słabo: "W porządku, mam dużo pracy do zrobienia".

Nancy i Ethan przytaknęli i poszli za nim, czując, że wszystko jest nadal takie samo jak w poprzednich latach.

W Anglii...

Daniel White był w sali konferencyjnej White Enterprises, omawiając projekt z kierownictwem i personelem: "Projekt Kate został tym razem odrzucony, a on chce zobaczyć projekt, z którego będzie zadowolony w ciągu dwóch dni. Jeśli tego nie zrobimy, będziemy musieli wymienić cały personel w dziale projektowym".

Po spotkaniu wielu pracowników i menedżerów było zaskoczonych zachowaniem Daniela w ciągu ostatnich kilku dni.

"Wow! Widzieliście, Daniel jest naprawdę surowy!"

"Kiedy byłem w programie wcześniej, bez względu na to, jak bardzo był zły, nie widziałem go takiego jak teraz!"

"Zapomnij o tym, dział projektowy i tak powinien być w porządku, po prostu rób swoje".

"Zgadza się, kilka małych dziewczynek w dziale projektowania będzie miało kłopoty".

Stephanie Bloom czekała, aż Daniel wyjdzie na krzesło przed salą konferencyjną, słysząc dyskusję na zewnątrz i pomyślała sobie: Daniel wydaje się być ostatnio w złym humorze.

Daniel właśnie wyszedł z sali konferencyjnej, Stephanie natychmiast wstała i poszła za nim: "Moi koledzy mówią, że jestem bardzo wredna".

"Więc mają rację."

"Hej, Daniel, co się ostatnio dzieje? Nie wydajesz się być w dobrym nastroju?"

"Nie, po prostu za dużo myślę".

Stephanie nie myślała o tym zbyt wiele i uśmiechnęła się, biorąc Daniela za rękę: "Może pójdziesz ze mną na zakupy po kolacji, Daniel, co ty na to?".

Daniel natychmiast skrzywił się i odepchnął dłoń Stephanie: - Stephanie, nie jestem za młody, są rzeczy, które możesz zrobić sam, mam wiele rzeczy do zrobienia.
"Daniel! Chcę, żeby twoi rodzice dobrze się tobą zaopiekowali, za te kilka drobiazgów w firmie, jak mógłbym sobie z tym nie poradzić!".

Daniel zastanowił się przez chwilę: "Czy naprawdę potrzebuję kogoś, kto ze mną zostanie?".

Słysząc to, Stephanie poczuła promyk nadziei i delikatnie odpowiedziała: "Aha!".

"W takim razie po kolacji zabierz mnie na spotkanie z projektantem".

"Mężczyznę czy kobietę?"

"Kobieta."

Stephanie natychmiast zrozumiała, że to nie jest towarzyszenie mu w pracy. A na zewnątrz była kobieta, nie rozumiała, więc naturalnie mogła być cicho obok niego, nie przeszkadzając Danielowi, ale także nie wpakować się w kłopoty, w końcu są tam osoby postronne.

W zachodniej restauracji--

"To zaszczyt pracować z Danielem." Chinka z falującymi blond włosami elegancko podniosła swój kieliszek, Daniel również elegancko podniósł swój kieliszek i delikatnie brzęknął, podczas gdy Stephanie niezręcznie jadła stek i piła sok winogronowy, zgadza się, sok winogronowy, a nie czerwone wino! Stephanie nie pije, a kiedy przyjechała, zamierzała zamówić najdroższe wino w restauracji, ale Daniel ostrzegł ją do ucha: "Jeśli się upiję, jutro będę musiał spędzić noc na ulicy". Była znana z tego, że ciężko pije, jeden kieliszek wina wystarczył, aby Daniel i Jessica Summers cierpieli z powodu jej pijaństwa, a tym razem było jeszcze gorzej, Daniel i Jessica opiekowali się młodą damą przez całe popołudnie, kiedy nikogo nie było w willi Yoon tego dnia. Tym razem Daniel nie pozwoli jej sprawiać więcej kłopotów.

Po rozmowie z nową projektantką, Daniel odciągnął Stephanie, była jak dziecko! Daniel czuł się coraz bardziej zawstydzony, gdyby wiedział, nie przyprowadziłby jej tutaj, a projektant nawet zapytał go w tajemnicy: "Ta pani, to twoja siostra?".

Daniel odpowiedział cicho: "To moja kuzynka, młoda, ma trochę problemów z mózgiem".

Projektantka wyraziła żal, Stephanie nie chciała znosić takiego traktowania, jej serce było pełne niezadowolenia.

W samochodzie Stephanie syknęła: "Daniel, posłuchaj, ja też nie chcę pracować z tym projektantem! Co się dzieje, ciągle na ciebie patrzy, gdy je i rzuca ci dziwne spojrzenia, jesteś córką grupy Yin, kiedy kiedykolwiek byłaś tak zimno traktowana!".

Daniel nie śmiał się przez ostatnie kilka dni, ale był rozbawiony powagą Stephanie i jej własną złośliwością: "Dobra, dobra, nie bierz tego na poważnie, to tylko praca."

Kiedy wrócił do domu, spojrzał na kalendarz i pomyślał sobie: jeszcze cztery dni, nie wiem, czy uda mi się wrócić.

Tutaj można umieścić jedynie ograniczoną liczbę rozdziałów, kliknij poniżej, aby kontynuować czytanie "Szepty niewypowiedzianej miłości"

(Automatycznie przejdzie do książki po otwarciu aplikacji).

❤️Kliknij, by czytać więcej ekscytujących treści❤️