Nieoczekiwany powrót Emmy

1

Słońce jest wysoko na niebie, a taksówka podjeżdża pod bramę Silver City Business Academy.

Z taksówki wyszła młoda dziewczyna ubrana w dres, parę białych trampek i długie czarne włosy swobodnie opadające na ramiona. Być może dlatego, że pogoda była zbyt upalna, dziewczyna delikatnie nacisnęła czapkę na głowę, a jej drobna twarz była prawie całkowicie zakryta.

Przy wejściu do szkoły biznesu kłębił się tłum, a wiele oczu nie mogło powstrzymać się od zwrócenia na nią uwagi, nie z powodu jej urody i atrakcyjności, ale z ciekawości: ta młoda dziewczyna wzięła nawet taksówkę, aby przyjechać do szkoły biznesu?

Silver City Business Academy to najbardziej prestiżowa szkoła arystokratyczna w Silver City, skupiająca bogate i utalentowane dzieci z miasta. Każdego roku absolwenci stanowią elitę Silver City, a wszyscy uczniowie zapisani do szkoły pochodzą z zamożnych rodzin i są bystrzy i inteligentni.

Nawet jeśli nie mają własnych samochodów, są wożeni do i ze szkoły przez rodzinnych szoferów. Nagłe pojawienie się tej taksówki i młodej dziewczyny, która z niej wysiadła, znalazło się w centrum uwagi.

Młoda dziewczyna, pozornie nie przejmując się ciekawskimi spojrzeniami wokół niej, odwróciła się i zapłaciła kierowcy za przejazd. Następnie lekko naciągnęła kapelusz i poszła w kierunku wejścia do szkoły biznesu. Spojrzenia przy wejściu do szkoły wciąż były skierowane na jej ciało, nie zauważyła tego i szła w kierunku uczelni spokojnie i swobodnie.

Brama w kolorze brązu, z dwoma majestatycznymi kamiennymi lwami obok niej, sprawiała wrażenie, jakby ktoś wszedł do starożytnego zamku, po prostu na nią patrząc. Dziewczyna szła dalej przed siebie, piękno kampusu było widoczne, po obu stronach drogi pełno wierzb płaczących, bryza delikatnie kołysała gałęziami wierzby, obok stawu rybnego, kolorowe ryby pływały w wodzie.

Obok stawu rybnego znajduje się kilka ławek Johnsona, na których siedzą różnego rodzaju ludzie, niektóre pary przytulają się, niektórzy studenci bawią się, a niektórzy koncentrują się na łowieniu ryb, tworząc ciepły i słodki obraz.

Młoda dziewczyna spojrzała na nich i nie zatrzymując się, kontynuowała marsz. Tłum ludzi stopniowo wtapiał się w nią i nikt nie zwracał uwagi na jej sylwetkę. Przyspieszyła kroku, a gdy dotarła do altanki, w końcu się zatrzymała.

To miejsce przypomniało jej o czymś, co kiedyś się wydarzyło i nie mogła powstrzymać się od uśmiechu. Dziadek zapytał ją kiedyś: "Emmo, podoba ci się tu? Kiedy dorośniesz, chciałabyś tu studiować?".

Odpowiedziała bez wahania: "Nie chcę, byłam tu już tyle razy, za bardzo się z tym oswoiłam. W przyszłości chcę studiować gdzieś daleko, nie chcę tu ciągle przebywać!".

Uśmiechnęła się do dziadka, przyrzekając, że nie chce chodzić tutaj do szkoły. Teraz jednak miała zostać uczennicą i prawdopodobnie będzie tu przez rok, może dłużej.

Młoda dziewczyna nie mogła powstrzymać się od zmarszczenia brwi na tę myśl, mając nadzieję, że wszystko pójdzie gładko i nie będzie musiała zostać tu zbyt długo. Im więcej o tym myślała, tym bardziej się denerwowała i narzekała cicho w myślach, niechcący kopiąc kamień pod stopą. Rozkojarzona wyjęła komórkę i wysłała wiadomość do znajomego z książki adresowej: "Wróciłam, do szkoły". Kilka prostych linijek.
Po wysłaniu wiadomości ponownie włożyła komórkę do kieszeni, nie dbając o to, czy ktoś na nią odpowie. Patrząc w górę, palące słońce wydawało się sprawiać, że ludzie byli jeszcze bardziej rozdrażnieni. Przyspieszyła więc kroku i udała się prosto do budynku administracji szkoły.

Ona, Emma Sullivan, jest córką rodziny Sullivanów w Silver City, klejnotem w oczach swojej rodziny, rodzina Sullivanów jest jedną z trzech głównych rodzin w Silver City.

Rodzina Sullivan jest jedną z trzech wielkich rodzin Silver City, rodziny Nangong, rodziny Ouyang i rodziny Sullivan. Rodziny te są tak bliskie jak przyjaciele, choć nie można ich uszeregować osobno, tylko ze względu na różne branże, które posiadają.

Dzięki istnieniu tych trzech rodzin Silver City stało się dobrze prosperującym miastem. Aby promować rozwój Silver City, te trzy rodziny założyły Silver City Business Academy.

Ta akademia biznesu nie tylko kultywuje wiedzę studentów, ale także doskonali ich umiejętności życiowe i przedsiębiorcze. Bariery wejścia są niezwykle wysokie, a zapisy są ograniczone każdego roku. Mimo to niektóre osoby, takie jak Emma, są w stanie zapisać się na kurs, nawet jeśli nie zdążą.

Emma nie chciała uczęszczać do tej szkoły, ponieważ czuła, że jej życie jest obserwowane przez rodzinę. Aby uciec od tej presji, wcześnie opuściła kraj i prawie nigdy nie wracała do domu, z wyjątkiem wakacji.

Niechętnie się pokazywała, częściowo dlatego, że była zmęczona byciem narażoną, a częściowo dlatego, że jej rodzina była wobec niej nadopiekuńcza. Świat zewnętrzny wiedział, że rodzina Sullivanów ma cenną córkę, ale nie mieli pojęcia, jak ona wygląda. Wiele prób mediów, by dowiedzieć się o niej czegoś więcej, zakończyło się niepowodzeniem.

Łatwo jest nadać komuś etykietę, jeśli ma jakieś informacje, które ludzie o nim wiedzą, ale jeśli nic o nim nie wiadomo, to wyobraźnia nie ma granic, a ludzie będą fantazjować o jej wadach, a nawet je wyolbrzymiać, jak usłyszała Emma, gdy media posunęły się tak daleko, że zasugerowały, że nie zgłosiła się z powodu brzydkiego wyglądu lub wad fizycznych. Rodzina szybko obaliła te plotki, wyjaśniając, że powodem jej nieujawniania się było po prostu to, by nie przeszkadzać.

Od tego czasu media nie odważyły się donieść o niej więcej, ale młyn plotek wciąż brzęczy za kulisami, a Emma nie bierze tego do siebie, ale jej rodzina, zwłaszcza dziadek, jest wściekła i kiedyś wpadła w szał w domu rodzinnym.

"Moja cenna wnuczka jest tak piękna, że ktokolwiek mówi, że jest brzydka, jest ślepy!" powiedział. powiedział. Po tym incydencie kazał zamknąć media.

W rzeczywistości media nie zrobiły tego celowo, ale tylko po to, by zwrócić na siebie uwagę. Emma rozumie, że faworyzowanie jej przez dziadka było znane od dawna. Rodzina dbała o nią w każdy możliwy sposób, a odkąd była dzieckiem, bez względu na to, czego chciała Emma, o ile było to dobre, dziadek ją zaspokoił.
Nigdy nie powstrzymywali jej przed robieniem tego, co chciała i nigdy nie zmuszali do robienia tego, czego nie lubiła. Emma nie chciała iść do Silver City Business Academy, a z powodu przeciwności losu rodzina była tym razem nieugięta.

2

Pół miesiąca temu Emma Sullivan otrzymała telefon od swojej rodziny z prośbą o powrót do domu, aby poślubić Alexandra Knighta po zakończeniu studiów i pracy za granicą.

Kiedy usłyszała tę wiadomość, była zagubiona. Alexander Knight, jedyny syn rodziny Namgung?

Pierwszą myślą Emmy jest to, czy rodzina zbankrutowała, czy ma jakieś kłopoty, a ona musi wyjść za mąż, aby się uratować?

W przeciwnym razie, dlaczego dziadek pozwoliłby jej poślubić obcego mężczyznę?

Nie, musi dowiedzieć się prawdy. Tego samego dnia wróciła do swojego kraju.

Przypominając sobie dzień, w którym weszła na lotnisko w Silver City, nie mogła powstrzymać gniewu.

Spieszyła się tak bardzo, że nie zauważyła mężczyzny, który nagle przykucnął, a ona potknęła się i upadła, a jej usta dotknęły ust mężczyzny, gdy upadała.

Była naprawdę zaniepokojona i zawstydzona, to był jej pierwszy pocałunek i tak po prostu go straciła?

Była śmiertelnie zawstydzona, chociaż to ktoś inny ją potknął, ale rzuciła się na swój własny pocałunek, którego nikt nie może zastąpić.

Emma pospiesznie wstała od mężczyzny, a następnie odwróciła się, by nie patrzeć na jego wygląd.

Zamiast iść prosto do domu, udała się do biura swojej rodziny.

Eli Sullivan był pod wrażeniem nagłego pojawienia się jego siostry i został skonfrontowany z fantazyjnością jej umysłu.

Emma jednak nie przejmuje się tym i zaniemówiła na widok tego, ile jej brat w tej chwili mówi, i od razu zaczęła sprawdzać finanse rodziny.

To nie sprawdza się dobrze, po sprawdzeniu niech Emma zszokowana.

Wiedziała, że jej rodzina jest bogata, odkąd była dzieckiem, ale nigdy tak naprawdę nie zwracała uwagi na sprawy biznesowe, więc nigdy nie myślała o zarządzaniu majątkiem rodziny.

Widząc szczegółową listę aktywów, Emma zdała sobie sprawę, jak bogata była jej rodzina.

Czy to nie za dużo dla jej brata? Nawet gdyby nie pracowała, Emma nigdy nie byłaby w stanie wydać wszystkich tych pieniędzy, nawet gdyby nie pracowała, nie jadła, nie piła i nie bawiła się!

Jeśli jej rodzina nie była spłukana, dlaczego jej dziadek chciał, aby poślubiła Alexandra Knighta?

Rodzina nie potrzebuje małżeństwa, więc czy dziadek jest szalony, prosząc ją o poślubienie kogoś, kogo nigdy nawet nie spotkała?

Po powrocie do domu Emma mówi dziadkowi i bratu, że nie chce poślubić Alexandra Knighta.

Jednak dziadek się nie zgadza!

Emma sprzeciwia się, opiera, a nawet grozi, ale jej dziadkowie są nieugięci. Mówią, że będą szanować jej życzenia we wszystkich sprawach, ale nie pójdą na kompromis w sprawie jej małżeństwa z Alexandrem Knightem.

Emma planowała udać się po pomoc do swojego brata, który zawsze o nią dbał, ale tym razem stanął po stronie dziadka, mówiąc, że popiera jego decyzję. Brat Emmy obserwował dorastanie Alexandra Knighta od dziecka i wstydzi się powiedzieć, że Alexander Knight zawsze był najlepszym z najlepszych, zarówno po urodzeniu, jak i w późniejszych latach.

"Ten mężczyzna jest dla ciebie idealny".

Emma prawie eksplodowała ze złości.

"Co, do cholery, ten Alexander Knight wbił do głowy całej rodzinie i dlaczego wszyscy tak go kochają?". Słowa zranionych uczuć odbijały się echem w umyśle Emmy.
Co z tego, że był dobry, co miał z nią wspólnego?

Czy jej dziadek planował wydać ją za Alexandra Knighta, odkąd była dzieckiem?

Kilka dni kłótni nie sprawiło, że dziadek się poddał, a Emma wiedziała, że tym razem był zdeterminowany, aby ją poślubić.

Nie wie zbyt wiele o miłości, ale nie chce poślubić byle kogo.

Przemyślawszy sprawę, wpada na pomysł: jeśli małżeństwo zostanie odwołane, dziadek na pewno się temu sprzeciwi, ale jeśli Alexander Knight będzie tym, który je zainicjuje, dziadek Sullivan nie będzie w stanie zachować twarzy.

Ale jeśli Alexander Knight miałby zainicjować małżeństwo, najpierw musiałby być zdegustowany samym sobą.

Emma zaczęła myśleć, że jeśli uda jej się wymyślić coś złego i nagłośnić to, z pewnością Alexander Knight dowie się o tym.

Ale potem pomyślała, że gdyby jej dziadek się dowiedział, sprzeciwiłby się, a prasa nie obraziłaby Sullivanów na tyle, by jej pomóc.

Postanowiła więc wziąć sprawy w swoje ręce i zbliżyć się do Alexandra Knighta, by ten ją znienawidził.

Poszła więc ponownie zobaczyć się z dziadkiem.

"Dziadku, zastanawiałam się, zawsze mówiłeś, że powinnam poślubić Alexandra Knighta, ale nie znam go dobrze, więc musisz pozwolić mi się z nim spotkać i go poznać, prawda?".

"Rzeczywiście. odpowiedział dziadek.

"W takim razie postanowiłem zorganizować spotkanie, wyjście i lepsze poznanie się.

"Dziadku, to nie wystarczy, aby się poznać. Słyszałam, że Alexander Knight studiuje w Silver City Business Academy, a ja pójdę do szkoły biznesu, ale nie jako Emma Sullivan, ale jako zwykła studentka, aby go poznać."

"Nonsens, jesteś Emmą Sullivan, o jakiej innej tożsamości można mówić?

Emmie przerwał dziadek, zanim zdążyła dokończyć zdanie.

"Dziadku, pomyśl o tym, jeśli on wie, że jestem Emmą Sullivan, na pewno pokaże swoją dobrą stronę i nie ujawni swoich wad. Poza tym, jeśli zapiszę się jako Emma, moje życie będzie niewygodne, a wiesz, że boję się kłopotów. Chcę wstąpić do szkoły biznesu jako normalna studentka, tak jak wcześniej, gdy używałam imienia Lin Yi Yi na zewnątrz".

"Myślę, że pomysł Emmy jest dobry, w końcu wychodzi za mąż, poznanie się jest konieczne. Poza tym jej tożsamość jest zbyt widoczna, istnieje potencjalne niebezpieczeństwo. Wujek Junior jest w szkole biznesu, będzie cię chronił". Emma była wdzięczna bratu za pomoc w tej chwili, tak naprawdę nie potrzebowała specjalnej ochrony, ale jeśli mogłaby przekonać do tego dziadka, to powinna udawać trochę bardziej czułą.

Emma spojrzała na dziadka z łagodnym wyrazem twarzy, a on w końcu nie miał innego wyjścia, jak poprosić swojego brata Charlesa Sullivana, aby zajął się tą sprawą.

Mając małego wujka do wykonania pracy, Emma wiedziała, że wszystko, co musi zrobić, to poczekać, aż dotrze do szkoły.

Zanim dotrze do szkoły biznesu, Emma nie miała zamiaru poznać Alexandra Knighta, nawet jeśli był dobry w oczach innych, co to miało wspólnego z nią?
Jej celem było sprawienie, by Alexander Knight ją znienawidził i poprosił o unieważnienie małżeństwa.

3

Myśląc o tym, dotarliśmy do budynku administracyjnego, Emma Sullivan wyjęła przepustkę daną przez wujka Charliego. Ochroniarz na pierwszym piętrze spojrzał na nią, zobaczył, że to specjalna przepustka, natychmiast zasalutował Emmie i pozwolił jej wejść.

Emma skinęła delikatnie głową, nie zatrzymując się, wsiadła do windy, prosto na najwyższe piętro.

Po wyjściu z windy, na ostatnim piętrze było tylko jedno biuro, Emma zapukała do drzwi i wepchnęła je do środka.

Biuro było bardzo przestronne, bardziej jak prywatna rezydencja. Wewnątrz znajdował się nie tylko salon, ale także aneks kuchenny, który był całkiem dobrze wyposażony.

Jednak pomimo wszystkich udogodnień, w biurze nie było śladu życia, jakby właściciel rzadko je odwiedzał.

Osoba siedząca za biurkiem usłyszała dźwięk, spojrzała w górę i zobaczyła Emmę, po czym wyszła zza biurka i powiedziała z uśmiechem: "Mała Em, w końcu wróciłaś, chodź tutaj, niech wujek Charlie spojrzy, dawno nie byłem, bardzo za tobą tęskniłem".

Mówcą był wujek Emmy, Charles Sullivan, dyrektor Silver City Business Academy. Chociaż wyglądał przystojnie i miał łagodny głos, było to tylko powierzchowne wrażenie.

Z biegiem lat akademia rozkwitła pod jego kierownictwem, stając się największą arystokratyczną akademią w kraju, a wiele rodzin z miasta chciało wysłać tu swoje dzieci na studia.

Był człowiekiem słownym, nie bał się bogatych dzieci i szybko radził sobie z problemami. Uczniowie kochali go i bali się go, co jest sprzecznością samą w sobie.

Jednak nie bywał w szkole zbyt często, pojawiając się tylko kilka razy w roku przy ważnych okazjach, a większość ogłoszeń była przekazywana za pośrednictwem innych nauczycieli.

"Wujku Charlie, ja też za tobą tęskniłam." Emma uśmiechnęła się, podchodząc do Charlesa.

Charles roześmiał się i odpowiedział: "Gdyby nie coś, nie wróciłabyś, a mówienie, że za mną tęskniłaś, to kłamstwo."

Charles wyjął z biurka informację i podał ją Emmie.

Tym razem przyszedł do szkoły głównie po to, by pomóc Emmie w procedurach rekrutacyjnych. Jej anonimowość nie mogła być znana innym, więc tą sprawą mógł zająć się tylko sam Charles.

Młody Alexander Knight jest również jego ulubieńcem, Emma i on są rzeczywiście parą stworzoną w niebie.

Emma otrzymała informacje i zobaczyła, że są to jej dane rekrutacyjne. Imię i nazwisko: Emma Sullivan, Płeć: Kobieta. Sponsor: Charles Sullivan. Klasa zapisów: Klasa Finansów 101. ID studenta: ##########.

Patrząc na informacje, Emma była zdezorientowana: "To wszystko? To wszystko?" Spojrzała na Charlesa zdezorientowana.

Co więcej, to imię Emmy było używane od dzieciństwa. Dopiero w latach spędzonych za granicą zaczęła używać swojego prawdziwego imienia.

"Jesteś tu od niedawna, nie musisz zdobywać tych wszystkich informacji, to za dużo zachodu, a poza tym jesteś moją rekomendowaną studentką, więc kto odważyłby się sprawdzić twoje dane. Co więcej, w tej szkole biznesu nieuchronnie spotkasz swoich byłych kolegów z klasy, jeśli cię rozpoznają, będziesz miał kłopoty. Lepiej robić mniej niż więcej". Charles wyjaśnił Emmie.
"Zgadza się, może wyjadę za kilka dni, nie ma znaczenia, czy informacje są kompletne, czy nie. Poza tym, czuję się komfortowo z tożsamością Emmy." odpowiedziała Emma.

W uszach Charlesa okazało się, że Emma przyszła do szkoły tylko po to, by dowiedzieć się więcej o swoim narzeczonym, Alexandrze Knighcie, i że wyjedzie, gdy tylko dowie się więcej.

Emma była nastawiona na to, że najpierw znienawidzi Alexandra, a potem będzie mogła wyrwać się z tego przeklętego małżeństwa.

"Przy okazji, wujku Charlie, z jakiej uczelni jest ten Alexander? zapytała.

"Ta sama uczelnia co ty, ten sam kierunek, Em, czy jesteś aż tak zdesperowana, aby poznać swojego narzeczonego?" drażnił się Charles.

"Wujku Charlie, jesteś taki oderwany od umysłów młodych ludzi!"

"Nie rozumiesz młodych ludzi? Myślisz, że wyglądam tak staro?" Charles był tak zirytowany Emmą, że był bezradny, jak mógł nazywać siebie starym.

"Nie, nie, wujek Charlie jest najlepiej wyglądającym mężczyzną na świecie, jak może być stary? Po prostu przejęzyczyłem się".

"Zapomnij, zapomnij, nie będę się z tobą kłócił, żeby ludzie nie mówili, że znęcam się nad taką małą dziewczynką jak ty." Patrząc na nieszczerą twarz Emmy, Charles potrząsnął bezradnie głową.

"Racja, wujku Charlie, obok szkoły jest nasz dom, pamiętam ten, który kupiłeś dla wygody pracy, kiedy po raz pierwszy dołączyłeś do szkoły biznesu? Czy nadal tam jest?"

"Zatrzymałem ten dom, dlaczego?"

"Czy możesz mi go pożyczyć? Chciałbym się tam zatrzymać na kilka dni".

"Co? Chcesz tam zostać? Nie zamierzasz wrócić do domu? Twój dziadek by tego nie pochwalił. Dom jest pusty, codziennie sprzątany, można w nim spędzać czas, imprezować, ale nie mieszkać". Charles stanowczo odmówił, nie było mowy, aby pozwolił swojej cennej siostrzenicy tam mieszkać.

"Jezu, wujku Charlie, pomyśl o tym, jestem Emma Sullivan, studentka Silver City Business Academy, co jeśli pewnego dnia zostanę przywieziona do domu? Ludzie dowiedzą się, że jestem Emmą Sullivan, a jesteśmy tak daleko od szkoły, że będzie problem, jeśli nie zdążę na poranne zajęcia. Wujku Charlie, proszę".

Słuchając rozumowania Emmy, Charles uznał je za rozsądne, jeśli Emma będzie śledzona i jej tożsamość zostanie ujawniona, może to wpłynąć na jej życie, a nawet zagrozić jej bezpieczeństwu.

"W takim razie możesz spokojnie zostać, poczekaj chwilę, zamówię kogoś, kto zajmie się rzeczami, których potrzebujesz.

"Wujku Charlie, a co z dziadkiem?"

"Porozmawiam z twoim dziadkiem." Na samą myśl o tym, że na pewno zostanie zbesztany, jeśli pójdzie do Mistrza Smitha, Charles poczuł, że boli go głowa.

"Uh-huh, wujku Charlie, jesteś najlepszy, więc już pójdę, mam kilka spraw do załatwienia."

"Ty, wykorzystujesz ludzi, a potem wychodzisz, ostatnio mam coś do zrobienia i nie mogę przyjść do szkoły, żeby się tobą zająć, musisz zwracać większą uwagę na siebie, jeśli coś się stanie, zadzwoń do mnie bezpośrednio." Charles powiedział do Emmy, która nie odwróciła wzroku.

Emma nagle odwróciła się i powiedziała do Charlesa: "Wujku Charlie, kiedy skończę z moimi sprawami, na pewno poczęstuję cię kolacją". Po tych słowach, z mrugnięciem okiem, opuściła biuro.
Charles spojrzał na jej plecy, pokazując uśmiech, czując ciepło w sercu, ale także czując się trochę dziwnie.

4

Emma Sullivan wyszła z budynku administracyjnego, w drzwiach stała dziewczyna, dziewczyna z krótkimi włosami, ubrana w śnieżnobiałą sukienkę, spokojnie stojąca tam, obok przechodzących uczniów, którzy rzucali spojrzenia, niektórzy zazdrośni, inni adorujący.

Dziewczyna nie zwracała uwagi na spojrzenia, po prostu stała tam cicho, jak obraz. Gdyby nie znała jej lepiej, Emma byłaby zdezorientowana wyglądem tej dziewczyny, w końcu wyglądała bardzo cicho.

Tak, wyglądała na spokojną. Tą dziewczyną była przyjaciółka Emmy z dzieciństwa, Jessica Parker, jedyna córka rodziny Parkerów.

Kiedy była dzieckiem, Emma była bardzo chora i spędziła dużo czasu w szpitalu, była bardzo wycofana, przygnębiona i nie chciała z nikim rozmawiać. To był najciemniejszy czas dla Emmy, jakby zapomniała o czymś ważnym, z wyjątkiem tego, że wiedziała, że jest Emmą Sullivan, ale nie pamiętała nic więcej.

Stała się agresywna i nie pozwalała nikomu się do siebie zbliżyć. Wtedy pojawiła się Jessica i uratowała ją z ciemności.

Wujek Emmy wiedział o jej stanie i przyprowadził Jessicę, która była w tym samym wieku co Emma, aby ją odwiedziła. Kiedy Emma po raz pierwszy spotkała Jenny, zobaczyła ją stojącą cicho, tak cicho jak obraz.

Ale zanim Emma skończyła doceniać jej spokój, Jessica nagle podeszła, podniosła kołdrę Emmy, podniosła ją z łóżka, besztając: "Jesteś świnią w worku? Słońce świeci ci w tyłek, a ty wciąż śpisz?".

Emma była oszołomiona, kiedy była chora, wszyscy kazali jej odpoczywać, ale ta dziewczyna, która pojawiła się znikąd, nie chciała, żeby została w łóżku. W tym momencie poczuła głęboką sympatię do Jessiki i resztę dnia spędziły bawiąc się razem na podwórku.

Dziadek, który początkowo martwił się stanem Emmy, w końcu opuścił swoje serce, gdy zobaczył uśmiechniętą twarz Emmy pod opieką Jessiki. Od tego czasu Jessica przychodziła do Emmy prawie codziennie, bawiąc się razem, a stan zdrowia Emmy stopniowo się poprawiał, stając się bardziej radosny i żywy. Razem chodziły do szkoły i tańczyły. Ilekroć myślę o pierwszym spotkaniu z Jessicą, była taką cichą dziewczyną.

Jednak gdy poznała ją lepiej, Emma zdała sobie sprawę, jak bardzo była aktywna, walcząc, tańcząc i grając z nią w gry. Często Emma zastanawiała się, czy to w ogóle ta sama Jessica Parker, którą poznała po raz pierwszy.

Jessica była jej najlepszą przyjaciółką, jedyną osobą poza rodziną, która wiedziała, że jest Emmą Sullivan.

Zwłaszcza zanim poznała Emmę, Jessica była cichą osobą, ale po tym, jak dowiedziała się o stanie Emmy i zobaczyła ją tak słabą, była zdeterminowana, by zmienić Emmę.

Stopniowo Jessica zmieniła Emmę, ale jednocześnie Emma zmieniła Jessicę w subtelny sposób.

"Jessica!" Emma krzyknęła w kierunku dziewczyny, która stała cicho.

Jessica odwróciła głowę i pobiegła w stronę Emmy, nie ukrywając swojej żywiołowości, ani ciszy, którą miała wcześniej. Przytuliła Emmę i pocałowała ją w twarz.

Emma udała, że jest zniesmaczona i popchnęła ją: "Jessica, czy możesz nie być taka czepliwa, puść mnie."
"Nie jestem! Nawet nie wiesz, jak bardzo za tobą tęskniłam, byłam taka szczęśliwa, gdy dowiedziałam się, że wróciłaś i że przyjedziesz tu studiować, byłam tak szczęśliwa, że nie mogłam spać przez kilka dni!" powiedziała Jessica, ponownie mocno przytulając Emmę.

Bóg wie, że wiadomość o tym, że Emma wróciła i przyjedzie do szkoły, sprawiła, że była szczęśliwa, ponieważ Emma wyjechała za granicę, chociaż w każde wakacje spotykała się, ale czas na spotkanie był zbyt krótki. Kiedy otrzymała wiadomość od Emmy w środku zajęć, była tak podekscytowana, że wymknęła się z sali, całkowicie ignorując fakt, że były to jej ulubione zajęcia.

Pomyślała, że Emma musiała przyjść do szkoły, ponieważ chciała najpierw zobaczyć się z wujkiem, ale nie miała przepustki i nie mogła wejść do budynku administracyjnego, więc mogła tylko spokojnie czekać na nią przy wejściu.

"Dobrze, dobrze, wiem, że za mną tęsknisz, ja za tobą też. Chodźmy, zrobię ci kolację, jestem głodna." powiedziała Emma, po prostu nie mogąc nic zrobić z entuzjazmem Jessiki.

Jessica puściła Emmę i pociągnęła ją za rękę na zewnątrz szkoły.

W stołówce Emma znalazła miejsce i usiadła.

"Emmo, czy naprawdę chcesz wycofać się z małżeństwa z Alexandrem Knightem? Co jeśli twój dziadek się dowie? zapytała Jessica.

Kiedy po raz pierwszy usłyszała wiadomość, że Emma i Alexander biorą ślub, była tak zaskoczona, że na chwilę zaniemówiła. Była jeszcze bardziej zaskoczona, gdy dowiedziała się o planach Emmy. Ale bez względu na wszystko, dopóki było to coś, co Emma chciała zrobić, wspierała ją bezwarunkowo, nawet jeśli sama uważała, że Emma i Alexander są naprawdę parą.

Widząc, że Emma nic nie mówi, Jessica uniosła usta: "Cóż, nawet ryzykując, że dziadek Emmy dowie się, że zostanie zbesztany, tak długo, jak chcesz to zrobić, pomogę ci."

"To prawda, ty Jessica Parker jesteś moją najlepszą przyjaciółką, powinnaś mnie wspierać. Nigdy nie wyjdę za Alexandra!" Emma powiedziała z uśmiechem.

W tych dniach Alexandra nie było w szkole. Po obiedzie nie wrócili do szkoły, ale poszli prosto do domu wujka.

Po powrocie do rezydencji wuja, Emma swobodnie przeszła się po pokoju, upewniając się, że jej wujek jest zbyt niezawodny, wszystkie rzeczy są dla niej załatwione.

Lodówka była pełna jej ulubionych owoców i przekąsek, a szafa w pokoju była pełna ubrań w jej rozmiarze.

Przygotowując się do snu, Emma otrzymała wiadomość od Jessiki: "Mała Em, odbiorę cię rano na zajęcia, dobranoc". Po wiadomości nastąpił buziak.

"Uh-huh, dobranoc." Emma odpowiedziała i przygotowała się do snu.

Jessica spojrzała na odpowiedź Emmy i nie mogła oprzeć się wrażeniu, że Emma była trochę niezainteresowana, wyraźnie wysłała całujące emoji, ale odpowiedziała jej tylko czterema słowami, co sprawiło, że potrząsnęła głową.

W końcu odrzuciła komórkę na bok i wwierciła się w kołdrę, by zasnąć.

5

Następnego ranka Emma Sullivan wstała wcześnie, ponieważ miała dziś zajęcia. Nie zdążyła się nawet umyć, gdy rozległ się gorączkowy dźwięk dzwonka przy drzwiach.

Emma zeszła na dół i otworzyła drzwi, i zgodnie z oczekiwaniami, Jessica Parker rzuciła się do środka, przytuliła ją mocno i mamrotała: "Em, minęło tyle czasu, tak bardzo za tobą tęskniłam".

Minął tylko dzień odkąd się widziały, w rzeczywistości tylko kilka godzin, Emma popchnęła Jessicę, która ją przytulała: "Jessie, ja też za tobą tęskniłam, chodźmy najpierw do środka, dobrze?".

Emma popchnęła Jessicę, "Jessie, ja też za tobą tęsknię, chodźmy do środka, dobrze?" powiedziała Emma, ciągnąc Jessicę do środka. Ponieważ miały zajęcia, wzięły książki Emmy na zajęcia i wyszły z domu. Książki zostały przygotowane przez wujka Emmy.

Wsiadły do samochodu Jessiki i pojechały do szkoły. Jessica była spokojną dziewczyną, ale jej ulubionym zajęciem były wyścigi. Ze względu na swoją pasję włożyła w to wiele wysiłku, co Emma podziwiała.

Za każdym razem, gdy Emma dokuczała Jessice, że powinna wziąć udział w profesjonalnym wyścigu, Jessica zawsze się uśmiechała i mówiła: "Takie rzeczy, tylko dla zabawy, tylko dla zabawy".

Emma wiedziała, że nie zamierza iść w tym kierunku, więc nie wspominała o tym więcej. Samochód szybko dojechał pod szkołę, zaparkowały, przeszły do klasy.

Klasa była pełna i wszyscy byli zszokowani, widząc Emmę i Jessicę wchodzące do drzwi.

Ta dwójka to po prostu piękny duet dziewczyn! Jessica przed nią była dobrze znaną, cichą uczennicą, podczas gdy Emma zaraz za nią była twarzą, której wszyscy nigdy wcześniej nie widzieli. Emma miała na sobie parę czarnych kombinezonów, w połączeniu z czarną koszulką i czerwoną dżinsową kurtką, jej czarne włosy były związane w kucyk, a jej czerwone usta były lekko pomarszczone. Jej skóra była jasna, a oczy wodniste, jakby kryło się w nich źródło świeżej wody.

Nie było sposobu, aby opisać piękno Emmy, po prostu silne przyciąganie na jej widok. Jej uroda nie jest rodzajem oszałamiającego szkolnego kwiatu, ani nie jest zapierająca dech w piersiach, ale rodzajem temperamentu, który sprawia, że ludzie zakochują się od pierwszego wejrzenia.

W tym czasie nauczycielka również weszła do klasy, z powodu jej późnego przybycia pozostały tylko dwa miejsca z przodu, Emma i Jessica podeszły, nauczycielka nie wywołała nazwisk i bezpośrednio rozpoczęła zajęcia. Chociaż uczniowie nie dyskutowali głośno, wśród nich panowała atmosfera szeptów.

Wszyscy byli ciekawi nagłego pojawienia się Emmy. Nauczycielka wyczuła, że atmosfera w klasie jest nieco nieciekawa, więc chciała zadać pytanie, aby wszyscy wrócili myślami do klasy.

Rozejrzała się i zauważyła, że Emma się wyróżnia. Pomyślała sobie: "Kiedy pojawiła się ta nowa uczennica? Nie widziałam jej wcześniej, musi być nową uczennicą, o której mówili mi w biurze.

"Czy ta uczennica jest tu nowa? Czy możesz się przedstawić? Przy okazji, czy możesz odpowiedzieć na to pytanie?" Nauczycielka zapytała, jej oczy spoczęły na Emmie.

"Witam nauczycielko, jestem Emma Sullivan, nowa uczennica", Emma odpowiedziała wyraźnie wstając. Następnie podeszła do podium i szybko odpowiedziała na pytania nauczycielki. Emma skończyła swoje odpowiedzi i wróciła na swoje miejsce bez większych wyjaśnień.
Nauczycielka przyglądała się odpowiedziom Emmy, prostym i jasnym, coraz bardziej podobającym się tej dziewczynie, nie tylko dobrze wyglądającej, ale także bardzo inteligentnej. Chociaż Emma nie uczęszczała na żadne z jej poprzednich zajęć, na dzisiejszych zajęciach Emma najwyraźniej podążała za tokiem myślenia nauczycielki.

Uczniowie również zaczęli szeptać, niektórzy byli zachwyceni wynikami Emmy: "Ta nowa uczennica Emma jest świetna, nie tylko piękna, ale także tak dobra!".

"Hej, nazwisko nowej uczennicy to również Sullivan, a ona jest taka ładna, to prawda, że rodzina Sullivanów produkuje piękne kobiety." Szepnął jeden z uczniów w środku, choć nie głośno, ale został usłyszany przez okolicznych uczniów. Po tym, jak wiadomość się rozeszła, usłyszała ją prawie cała klasa i wszyscy porównywali Emmę z Jessicą, szkolną pięknością.

Lekcja w uczniach w rozproszeniu w końcu. Kiedy zadzwonił dzwonek, Jessica pociągnęła Emmę w stronę stołówki, mówiąc: "Em, byłaś dziś świetna! Widziałaś miny tych ludzi? Wszyscy cię chwalili! Jak mogłaś tak dobrze odpowiedzieć na to pytanie, skoro ja nawet nie wiedziałam, jak to zrobić? Nauczycielka patrzyła na ciebie z błyskiem w oku, to było niesamowite!".

"Jessie, zadałaś mi tyle pytań naraz, jak mogę ci odpowiedzieć! Nie jesteś głodna? Chodźmy, zabiorę cię na kolację." Emma uśmiechnęła się i popchnęła Jessicę w stronę stołówki.

Chociaż nazywała się stołówką, była to Akademia Biznesu Silver City, a dekoracje, obsługa i jedzenie były na najwyższym poziomie. Kiedy zamawiały i czekały na swoje jedzenie, od czasu do czasu czuły na sobie spojrzenia ludzi wokół nich, ale już się do tego przyzwyczaiły i kontynuowały delektowanie się obiadem w ciszy, całkowicie ignorując spojrzenia wokół nich.

Po zjedzeniu oboje opuścili stołówkę, ale za nimi ludzie wybuchli. Widzieli dyskusję o Emmie na szkolnym forum podczas zajęć, pełną komplementów, a szkoła finansowa wybrała nawet Emmę na kwiat wydziału.

Ponieważ wszyscy widzieli tylko zdjęcia pleców Emmy na forach i nigdy nie widzieli jej prawdziwej twarzy, wszyscy wydawali się nieco przesadzeni. W tym samym czasie fani Jessiki również zaczęli jej bronić, atakując szkołę finansową.

Podczas kłótni na forum nagle pojawiło się zdjęcie Emmy, co sprawiło, że wszyscy spojrzeli na nią ze zdumieniem. Natychmiast opinia wszystkich o niej się zmieniła, a głosy, które mówiły, że Emma nie jest tak piękna jak Jessica, wycofały się i zaczęły wspierać Emmę.

Widząc wszystkie pochwały dla Emmy na forach, Jessica była szczęśliwa - pomimo początkowej złości na nową uczennicę, poczuła się lepiej, gdy zobaczyła, że jej fani ją dopingują. Nie minęło jednak wiele czasu, a serce Jessiki ponownie się rozdzierało, gdy ponownie opublikowano pozytywne zdjęcie Emmy.

Jej serce płonęło gniewem: "Emma Sullivan, poczekaj, nie odpuszczę ci łatwo".

Tutaj można umieścić jedynie ograniczoną liczbę rozdziałów, kliknij poniżej, aby kontynuować czytanie "Nieoczekiwany powrót Emmy"

(Automatycznie przejdzie do książki po otwarciu aplikacji).

❤️Kliknij, by czytać więcej ekscytujących treści❤️