Nowe początki obok

1

Rozdział 1 1. Nowe życie i nowi sąsiedzi

"Teraz jest jego dom".

Michael Lewis podniósł trzymaną w ręku kamerę, wyregulował obiektyw, a następnie obrócił go, aby wykonać okrąg, rejestrując cały widok nowego domu. Jak zwykle powiedział kilka słów o każdej godnej uwagi funkcji, po czym wyłączył kamerę i zrelaksował się z uśmiechem na twarzy.

Nagrywał swój osobisty vlog, popularną w ostatnich latach formę wideo, która koncentruje się głównie na dokumentowaniu jego życia. W rzeczywistości jego prawdziwą pracą jest zwykła kotwica gier, czyli nagrywanie filmów z gier przesyłanych do sieci, aby ludzie mogli je oglądać, z czego można uzyskać pewien dochód z liczby transmisji.

Jeśli chodzi o to, dlaczego gospodarz gry nagle zaczął nagrywać vlogi ze swojego życia osobistego, to dlatego, że podczas transmisji na żywo oprogramowanie do przechwytywania wirtualnych postaci nagle się zawiesiło, a jego prawdziwa twarz pojawiła się przed wszystkimi widzami oglądającymi transmisję. W rezultacie szybko stał się popularny.

W dzisiejszych niecierpliwych czasach bardzo łatwo jest uczynić osobę popularną, wystarczy mieć bardzo magnetyczny głos, a także przystojną twarz, która sprawia, że ludziom trudno jest odwrócić wzrok, może przyciągnąć uwagę większości płci przeciwnej. To, co naprawdę rozśmiesza i płacze Michaela, to fakt, że odkąd przypadkowo pokazał swoją twarz, liczba jego fanów wzrosła jak szalona.

Szczerze mówiąc, szybkość, z jaką jego baza fanów wzrosła po tym, jak pokazał swoją twarz, nieco zdenerwowała go jako mistrza gry. Przez trzy lata ciężko pracował nad swoim kontem i ledwo przebił się przez 3 miliony fanów, ale teraz, niedługo po tym, jak pokazał swoją twarz, jego baza fanów była już bliska 5 milionów. Najbardziej przesadzone było to, że w ostatnim czasie otrzymał wiele zaproszeń do programów.

Michael spojrzał na wideo, które zostało pomyślnie zaimportowane z oprogramowania do edycji, i po namyśle zatrzymał je na razie w swoim komputerze. Jako bloger wideo, ma zwyczaj filmowania wszystkiego, co widzi w swoim życiu, co może później stać się materiałem. Na przykład teraz scena jego przeprowadzki może zostać wykorzystana do nakręcenia filmu.

To po prostu sposób na zarabianie pieniędzy! Po uporządkowaniu bagażu Michael założył czapkę i wyszedł z nowego domu. Wzrost liczby fanów, a także wzrost liczby odtworzeń wideo w przeszłości przyniósł mu znaczne dochody, więc po dokładnym rozważeniu Michael postanowił zmienić swoje środowisko życia.

Jest Chińczykiem, a jego ojciec jest rodowitym Chińczykiem. Biorąc pod uwagę, że jego przodkowie w Goryeo nadal są Chińczykami, jest on również czystej krwi Chińczykiem. Zdał sobie sprawę, że to głównie z powodu pochodzenia rodzinnego jego ojca, ci dwaj niespokrewnieni ludzie byli w stanie stworzyć więź, a nawet urodzić go. Nie wiedział zbyt wiele o szczegółach sytuacji, ale wiedział tylko, że kiedy jego ojciec miał 20 lat, przybył do Chin sam, poznał swoją matkę i ostatecznie, w trzecim roku, urodził się na tym świecie.

Pomimo dorastania i życia z ojcem, Michael nigdy nie poznał swoich dziadków. Korzystając z rosnącej bazy fanów i osiągnięć, Michael logicznie poprosił swoją rodzinę o odwiedzenie Goryeo. Jako samowystarczalny wideobloger, który potrafi już o siebie zadbać, oferta nie pozostała bez sprzeciwu ze strony jego rodziców. Wynajął to drogie mieszkanie i planował zostać tu przez około sześć miesięcy.Chociaż dorastał w Chinach, mówi w języku Koryo, więc nie będzie miał żadnych trudności z przyjazdem tutaj z powodu problemów językowych.

"Mamo, on już tu jest."

"Cóż, nie zapomnij przygotować kilku ciastek ryżowych dla sąsiadów, czterech z nich."

Michael wpatrywał się, cztery? Czy jest tu jakiś zwyczaj lub tradycja? Nie myślał o tym zbyt wiele, ale skoro jego matka tak powiedziała, cztery będą w sam raz.

Po podjęciu decyzji Michael odłożył słuchawkę, nie słuchając tego, co mamrotał jego ojciec. Ciastka ryżowe nie są łatwe do kupienia, więc ubrany w maskę i kapelusz, Michael szybko wyszedł i stanął przed windą, czekając.

Niedługo potem rozległ się dźwięk, drzwi windy powoli się otworzyły, a Michael podświadomie cofnął się o krok, ponieważ w windzie stała drobna dziewczyna, całe jej ciało owinięte płaszczem, w masce i kapeluszu, tak jak on.

Cóż... to była dziewczyna, bo przy wzroście 183 była od niego znacznie niższa. Wynajmował mieszkanie na każdym piętrze tylko dwóch domów, odpowiednio, na końcu korytarza po obu stronach, innymi słowy, dziewczyna, która wyszła przed niego, powinna być jego sąsiadką.

Michael pospiesznie usunął się z drogi, wypuszczając dziewczynę jako pierwszą. Chociaż nie widział jej twarzy, dziewczyna podniosła wzrok i obrzuciła go spojrzeniem, piękne duże oczy błysnęły śladem podejrzliwości, ale szybko odsunęła się z linii wzroku.

"Jestem nowym Michaelem Lewisem, mieszkam w 1701 roku, proszę, zajmij się mną od teraz."

Nieco sztywne powitanie zatrzymało dziewczynę w miejscu i odwróciła głowę, by spojrzeć na Michaela, przyglądając mu się uważnie. Michael zamarł na widok wpatrujących się w niego oczu, a następnie zdjął maskę, odsłaniając swoją przystojną twarz. Wydawało się, że grzeczniej jest przywitać się po raz pierwszy bez maski.

Dziewczyna jednak nie zdjęła maski tak jak on, a jedynie skinęła lekko głową, jej głos był cienki jak głos komara, rozbrzmiewając cicho w cichym korytarzu. Gdyby nie słuchał naprawdę uważnie, Michael nie byłby nawet w stanie usłyszeć, co powiedziała.

"Cześć."

Głos był miękki, jak słodka melodia, i nie można było powstrzymać się od fantazjowania o wyglądzie dziewczyny. Michael zaoferował czarujący uśmiech, ale nie wydawało się, by miało to jakikolwiek wpływ na dziewczynę przed nim. Drobna dziewczyna tylko ukłoniła się grzecznie, po czym przeszła obok niego na drugą stronę korytarza.

Niezrażony tym widokiem Michael wzruszył obojętnie ramionami i wszedł do windy. Wyglądało na to, że jego sąsiadka nie była ciepłą osobą.

---

Choć jej osobowość mogła bardzo różnić się od jego, właściwa etykieta nie mogła zostać naruszona. Pewnego dnia w południe Michael posprzątał swoje nowe mieszkanie i zaczął montować sprzęt na kolację: wysokiej klasy komputer mainframe i dwa monitory. Jeden służy do grania w gry i tworzenia filmów, a drugi jest używany do wyświetlania wyskakujących okienek podczas transmisji na żywo jako dodatkowy ekran. Rzeczywiście, za każdym razem, gdy jest w stanie pracy, z wyjątkiem czasu na sen, prawie 60% czasu jest zarezerwowane przed ekranem.Pozostałe 40% czasu, połowa czasu na jedzenie, picie, a druga połowa to fitness. Dorastał ze słabym ciałem, miał chorobę, od tego czasu fitness stał się integralną częścią jego życia.

"Nie mogę tego odłożyć".

Ponieważ umieszczenie czterech ciastek ryżowych na jednym talerzu było niepraktyczne, Michael długo się zastanawiał i w końcu wyjął dwa, a następnie przeciął pozostałe dwa na pół. W ten sposób można je było policzyć jako cztery i nie przeszkadzały sobie nawzajem.

Nie przepadał za takimi rzeczami, po prostu mu nie smakowały. Skoro już tu był, Michael postanowił przestrzegać zwyczajów panujących w tym kraju, przynajmniej spróbować najpierw lokalnego jedzenia, w końcu celem przyjazdu tutaj nie było tylko odwiedzenie rodziny.

Niosąc talerz, Michael wyszedł z sypialni i poszedł prosto do drzwi sąsiada.

"Ding Dong~"

Po dzwonku do drzwi, Michael czekał spokojnie. Kilka sekund później przez drzwi przeszedł słodki głos sprzed chwili.

"Cześć."

Uśmiech na twarzy Michaela był nieco napięty, ponieważ poznał go dopiero niedawno!

"Jestem nowym sąsiadem, oto prezent dla ciebie.

Michael odpowiedział, trzymając talerz w dłoni, aby pokazać go osobie za drzwiami.

Sekunda...

Dwie sekundy...

Trzy sekundy...

Podczas gdy Michael snuł dzikie domysły na temat tego, co myślała dziewczyna za drzwiami, zamknięte drzwi nagle się otworzyły. Mała głowa z czarnymi włosami wystawała na zewnątrz, jej twarz była mała, jej rysy były wykwintne, nawet jeśli nie miała twarzy, Michael wciąż był przyciągany przez niesamowitą urodę dziewczyny i jego serce przyspieszyło.

Dziewczyna nie wydawała się mieć zbyt wiele energii i spojrzała na Michaela spokojnie, wymuszając uśmiech na ustach. Musiała to zrobić i chociaż nie chciała, musiała się podporządkować. Była już nagrywana, edytowana i wyrwana z kontekstu w związku z poprzednim tematem, który został celowo skierowany na jej korzyść. Gdyby została namierzona przez prasę z powodu złego nastawienia sąsiada, nie było jasne, co napisaliby o niej ci pozbawieni skrupułów reporterzy.

Facet przede mną prawdopodobnie nie wiedział, która gazeta go przysłała. W przeciwnym razie, dlaczego mieszkałby obok niej w tak przypadkowym czasie?

"Dziękuję."

Wyciągnęła swoją małą, białą dłoń i odebrała talerz z ręki Michaela. Dziewczyna spojrzała w dół, wyglądając trochę dziwnie.

"Dlaczego jest cztery?

Cztery jako pomyślna liczba, czy nie byłoby to przeklinanie jej? Michael był również lekko zakłopotany pytaniem dziewczyny, zaśmiał się sucho i zapytał ostrożnie: "Czy nie jest tutaj etykieta, aby dać cztery ciastka ryżowe?".

"Eh?"

Dziwna reakcja dziewczyny zdziwiła Michaela. Widząc, że dziewczyna jest tak zdezorientowana, Michael również zdał sobie z czegoś sprawę, przypominając sobie, że właśnie nie zrozumiał słów i prawdopodobnie był w trakcie nieporozumienia.

"Ah! Przepraszam, źle zrozumiałem, nie jestem miejscowym, jestem Chińczykiem, dopiero co się tu przeprowadziłem. Jeśli ten prezent sprawił ci jakieś kłopoty, to naprawdę bardzo przepraszam!" Michael nie był jedynym, który zdawał się rozumieć, dziewczyna w końcu zdała sobie sprawę, dlaczego akcent drugiej brzmiał nieco dziwnie. Kąciki jej ust w końcu się rozluźniły, a na twarzy pojawił się szczery uśmiech. Dawno się nie uśmiechała i chociaż mężczyzna przed nią wciąż był członkiem mediów, których nienawidziła, w tej chwili doceniała fakt, że wywołuje uśmiech na jej twarzy."Po prostu wyślij jeden, nie potrzebuję wiele podziękowań".

"Ach! Czy naprawdę tak jest? Tak mi przykro."

"W porządku."

(Koniec rozdziału)

2

Małe nieporozumienie sprawia, że atmosfera między dwojgiem nieznajomych staje się mniej niezręczna.

Zwłaszcza dziewczyna, jako profesjonalna piosenkarka, ma codzienny kontakt z różnymi ludźmi, więc ma trochę pewności siebie w obserwowaniu innych. Jednak niezręczna mina mężczyzny przed nią nie wydawała się być udawana, w połączeniu z jego dziwnym akcentem, nie mogła pomóc, ale przypomniała sobie kilka zwrotów po chińsku, których nauczyła się z niepewnym nastrojem.

"Jak się masz?"

Słysząc znajomy język ojczysty, Michael Lewis podniósł zaskoczony wzrok i odpowiedział z uśmiechem: "To jest cześć, a nie 'jak się masz'".

"Cześć?"

"Tak, cześć."

Dziewczyna była zszokowana taką rozmową, wygląda na to, że rzeczywiście jest obcokrajowcem, który nic o niej nie wie.

Jednak obcokrajowcy ah ...... w dzisiejszych czasach, którzy nie mogą patrzeć na nią dziwnymi oczami, z wyjątkiem fanów, którzy ją wielbią, wydaje się, że jedynym pozostałym jest ten mężczyzna, który nic o niej nie wie. W każdym razie dowiedzieliby się prędzej czy później.

Michael nie różnił się od tych ludzi, pomyślała.

Michael nie wiedział, co dzieje się w umyśle dziewczyny, ale zauważył, że jej uśmiech nagle przygasł. Zawsze był wesoły, ale był trochę zaniepokojony, więc zebrał się na odwagę i powiedział: "Nie wiem, co cię trapi, ale ten twój uśmiech pasuje do ciebie znacznie lepiej".

Po tych słowach uśmiechnął się, machnął ręką, ukłonił się lekko i odwrócił się, zostawiając dziewczynę, która była oszołomiona jego słowami.

Dopóki nie rozległ się dźwięk zamykanych przez sąsiada drzwi, dziewczyna zdała sobie sprawę, że wciąż stoi w progu, podkurczając palce w zakłopotaniu.

Ta osoba ...... jest naprawdę dziwna.

Czy to molestowanie seksualne?

---

Michael właśnie się wprowadził i oczywiście nie mógł od razu rozpocząć działalności. Drażnił się również z fanami, że przez jakiś czas będzie podróżował. Od czasu debiutu przyciągnął wiele uwagi, a teraz nie brakuje mu ani ciepła, ani pieniędzy. Patrząc na lukratywne dochody, jakie przyniósł mu jego wygląd, to naturalne, że Michael zdecydował się na dywersyfikację.

Kto nie może sobie pozwolić na więcej pieniędzy?

Teraz codziennie transmituje na żywo, nagrywa filmy, cieszy się życiem w wolnym czasie i kręci vlogi dla swoich osobistych nagrań, więc rozszerzenie zakresu jego działalności jest zdecydowanie dobrą decyzją.

Umiejętnie otworzył swoją własną grupę fanów, Michael krótko wyjaśnił obecną sytuację, a następnie zignorował te odpowiedzi "wysokiej klasy piłki", wyłączył telefon komórkowy i ospale opadł na sofę.

To był dopiero pierwszy dzień jego przeprowadzki tutaj, chociaż nie mógł powiedzieć, że już się przystosował, ale na razie Michael czuł, że życie tutaj nie jest złe.

Michael został obudzony przez głód w nocy i otworzył oczy w oszołomieniu. Ciemny pokój uniemożliwiał mu określenie czasu. Udało mu się sięgnąć po telefon komórkowy, który leżał na boku i spojrzał na godzinę.

"Jest już ósma w nocy."

Powiedział, pocierając nieco spieczony brzuch, a następnie otworzył oprogramowanie na wynos.Branża jedzenia na wynos była tutaj znacznie mniej rozwinięta niż tam, skąd pochodził, chociaż na początku istniała usługa zamawiania przez telefon. Nie miał większych oporów przed koreańskim jedzeniem, w końcu kiedy był w domu, jego mama robiła je dla niego.

Po zamówieniu sobie kotleta wieprzowego i ryżu, Michael włączył światła w domu, a tym samym włączył 75-calowy telewizor w salonie. Na telewizorze zaczęły grać programy rozrywkowe, których wcześniej nie widział.

To dziwne, oczywiście jego matka pochodzi z Goryeo, a on opanował język Goryeo, ale nie interesował się tutejszymi gwiazdami rozrywki. Dlatego wszystko w telewizji wydawało mu się obce.

Ale nieznajomość oznacza również nowość.

Brak jakiejkolwiek wiedzy pozwolił mu ocenić mocne i słabe strony programu z bezstronnego punktu widzenia. Po około dwudziestu minutach oglądania, Michael zdecydował się użyć swojego telefonu komórkowego, aby wyświetlić ekran i obejrzeć program telewizyjny.

Jego uwagę przykuł dzwonek do drzwi i znajoma muzyka Wulin Waidian. Spojrzał w dół na swój telefon komórkowy i spojrzał zdziwiony: "Tak szybko?".

Następnie wstał, założył kapcie, powoli podszedł do holu wejściowego i otworzył drzwi.

"Czy było ci ciężko?"

Za drzwiami nie stał kurier, którego się spodziewał, ale drobna dziewczyna z naprzeciwka. Wciąż miała tę samą uderzająco piękną twarz, ale w tej chwili wyglądała na smutną, jakby miała coś do powiedzenia, ale nie miała odwagi tego powiedzieć.

Michael spojrzał na nią i przejął inicjatywę: "W czym mogę pomóc?".

Rozpoznał serce dziewczyny, która się zarumieniła: "Cóż, czy możesz mi pomóc zmienić lampę sufitową? Ja ...... uh, nie mogę jej dosięgnąć".

Cóż, to prawda, że nie można go dosięgnąć.

Wysokość podłogi w mieszkaniu wynosi około trzech metrów, zmiana światła jest rzeczywiście kłopotliwa. Widząc zakłopotaną minę dziewczyny, Michael zrozumiał wagę sprawy. Chociaż jest wesoły, rozumie również, że oczywiście nierozsądnie jest wspominać o jej wzroście przy dziewczynie, więc uśmiechnął się i skinął głową, aby się zgodzić.

"Jasne, czy masz w domu zapasową oprawę oświetleniową?"

"Tak, dziękuję bardzo."

"Nie, to nic takiego.

Michael rozłożył ręce, zmienił buty i poszedł za jej przykładem, szybko idąc do drzwi dziewczyny. Dziewczyna zasłoniła mu widok swoim ciałem, szybko wprowadziła kod, delikatnie zamknęła zamek szyfrowy, po czym weszła do środka.

Michael powiedział uprzejmie od progu: "Możesz zostawić drzwi otwarte, nie jestem złym facetem".

Twarz dziewczyny po raz kolejny zarumieniła się, gdy czytano jej w myślach, naprawdę musiała się martwić o złe rzeczy innych ludzi, kiedy błagała, to naprawdę sprawiało, że czuła się zawstydzona.

"Proszę."

Słaba i zawstydzona dziewczyna wykonała standardowy ukłon, a Michael wszedł do domu, zdjął buty w holu wejściowym, przebrał się w nowe kapcie, które mu podała, i obserwował pokój, który był dokładnie taki sam jak ten, w którym mieszkał, ale w zupełnie innym stylu.Lampa sufitowa w salonie była zepsuta, ale światła w korytarzu i foyer były nienaruszone, więc mógł zobaczyć cały dom.

Ogólny wystrój charakteryzował się ciepłymi tonami, kilkoma uroczymi ozdobami na szafce na buty oraz dwiema parami butów płaskich i parą butów na wysokim obcasie na podłodze pod foyer.

Michael szybko odwrócił wzrok i zwrócił się do dziewczyny: "Ty prowadź".

"Dobrze."

Być może z powodu "bezpieczeństwa", którym emanował Michael, dziewczyna była o wiele bardziej naturalna w porównaniu do jej poprzedniej ostrożności. Poprowadziła go i wkrótce dotarli do salonu.

Salon był urządzony w tym samym stylu, co poprzedni, ale ciemne otoczenie uniemożliwiało Michaelowi zobaczenie wszystkiego na raz. Dziewczyna wyjęła telefon komórkowy, włączyła latarkę i wskazała na sufit.

"To jest to, możesz dosięgnąć?".

Michael podniósł rękę, by zmierzyć i zapytał: "Masz wyższe krzesło?".

"Tak!" Przytaknęła, odwróciła się w stronę kuchni i w mgnieniu oka wyszła, wybierając krzesło.

Powiedziała, że to wyższe krzesło, ale nie było szczególnie wysokie. Michał wziął krzesło, umieścił je łatwo i pewnie pod lampą sufitową, rozprostował nogi, stanął na palcach i zdołał dotknąć sufitu.

"Gdzie jest zapasowa lampa sufitowa?

"W pomieszczeniu gospodarczym, poczekaj na mnie!

Widząc, że jej problem został w końcu rozwiązany, ton dziewczyny stał się wesoły, a nawet jej kroki wydawały się być przyspieszone.

Wkrótce potem przyszła z nową lampą sufitową. Dobrze było mieć w domu zapasową lampę, bo inaczej w salonie cały czas byłoby ciemno.

Szczerze mówiąc, dziewczyna była bardziej skłonna zaufać temu obcokrajowcowi, który wydawał się nic o niej nie wiedzieć, niż jakiemukolwiek innemu profesjonaliście. Czuła się trochę winna, nie była dobrą osobą i to było zrozumiałe, że musiała o coś poprosić bez wiedzy drugiej osoby, prawda?

Michael wziął lampę sufitową i po zmierzeniu różnicy wzrostu z dziewczyną, zapytał ją: "Czy możesz wyłączyć zasilanie?".

Dziewczyna zastygła na chwilę w bezruchu, jak mogła zignorować problem elektryczny? Kiwnęła głową, lekko pochylając głowę, jakby czuła się trochę zakłopotana swoją niegrzecznością.

Gdy wyłączyła główny wyłącznik, pokój natychmiast pogrążył się w ciemności.

Zaraz potem otoczenie oświetlało już tylko światło telefonu komórkowego, który trzymała w dłoni.

Michael stanął na palcach, wyjął zepsutą lampę i zamontował nową. Używając śrubokręta, zabezpieczył światło i dokręcił pokrywę.

"Spróbuj włączyć światło.

"Włączam zasilanie. Chyba nie zamierzasz kłaść ręki na lampce?".

"Nie, włącz je.

"Z trzaskiem cały salon natychmiast rozjaśnił się jasnym światłem, a Michael z westchnieniem ulgi wstał z krzesła i poruszył ramionami, które były nieco obolałe od podnoszenia rąk przez tak długi czas.

Nowo oświetlony sufit wywołał szeroki uśmiech na twarzy dziewczyny. Ukłoniła się pośpiesznie, aby mu podziękować i została nagrodzona swobodnym machnięciem ręki Michaela."Wszyscy jesteśmy sąsiadami, nie ma potrzeby być tak uprzejmym. Mieszkasz sam, zadzwoń do mnie w każdej chwili, jeśli jest coś niewygodnego".

"Dziękuję bardzo, proszę poczekać."

Dziewczyna powiedziała z wdzięcznością i szybko pobiegła w kierunku pomieszczenia gospodarczego z szeroko rozstawionymi nogami. Początkowo chciała wziąć swój własny album jako prezent wdzięczności dla Michaela.

Ale ......, patrząc na wykwintny makijaż i elegancką twarz na okładce, podekscytowany nastrój dziewczyny stopniowo się uspokoił. W końcu złożone emocje zmieniły się w gorzki uśmiech, podniosła ozdoby z boku. Jeśli mogła, chciała spróbować nie narażać się Michaelowi.

Dawno nie czuła na sobie takiego spojrzenia.

3

Michael Lewis nieświadomie spojrzał na pokój przed sobą, wciąż urządzony w ciepłych odcieniach podobnych do tych z korytarza, ze ścianą oddzielającą jedną stronę salonu i stołem jadalnym po drugiej, najwyraźniej używanym przez Jessicę Baier do posiłków.

Przed sofą znajdował się mały kwadratowy stolik z kilkoma uroczymi ozdobami. Pod zamontowanym na ścianie telewizorem znajdowało się kilka konsol do gier i kilka zdjęć Jessiki. Jessica na zdjęciach uśmiechała się promiennie, wyglądając jeszcze bardziej radośnie niż teraz.

Kiedy kroki Jessiki rozbrzmiały ponownie, Michael odwrócił wzrok i spojrzał na dziewczynę, która do niego podeszła. Podała mu małą ozdobę, która nie była zbyt duża.

"Nie mam zbyt wiele do rozdania w domu, więc to będzie prezent dla ciebie w podziękowaniu. Powiedziała ostrożnie, obserwując wyraz twarzy Michaela subtelnymi oczami.

Michael wziął małą drewnianą wieżę Eiffla i spojrzał na nią z zaciekawieniem. "Skręca się pod spodem, to skrzynka oktawowa. wyjaśniła Jessica.

"Och!" Podążając za jej instrukcjami, Michael przekręcił mechanizm i z pewnością oktawa w jego dłoni zadzwoniła. Uśmiechnął się i skinął głową, zadowolony z tego prezentu: "Dziękuję, dopiero się tu przeprowadziłem, wciąż jest wiele rzeczy, których nie przygotowałem, to naprawdę przydatne od ciebie."

Chociaż w jego słowach było trochę przesady, Michael naprawdę polubił ten drobiazg. Można go umieścić w sypialni, salonie, a nawet na biurku w celach dekoracyjnych. Skończywszy swoją pomoc, postanowił nie zostawać dłużej.

Z jednej strony dziewczyna mieszkała sama, a obecność mężczyzny jego postury mogłaby ją zdenerwować; z drugiej strony robił się trochę głodny i zastanawiał się, czy jedzenie na wynos już dotarło.

Michael wskazał na drzwi: - Jeśli nie ma nic innego, to już pójdę. Zamówiłem też jedzenie na wynos, jeśli dostawca przyjdzie później i nikogo nie zobaczy, to będzie problem".

"Jeszcze raz dziękuję, panie Lewis - odpowiedziała Jessica.

"Mów mi po prostu Michael. Zatrzymał się podświadomie, nagle przypominając sobie, że nie zna imienia dziewczyny.

Zdając sobie z tego sprawę, Jessica pochyliła lekko głowę, a jej ręce naturalnie chwyciły nogawki spodni, wyglądając na lekko zdenerwowaną. "Nazywam się Jessica Baier i będę się tobą opiekować w przyszłości.

"Och, jakie ładne imię. powiedział Michael.

"Dzięki." Jessica odpowiedziała cicho.

Gdy Michael wyszedł z mieszkania Jessiki, wpadł na dostawcę. Spojrzał na torbę w jego dłoni i zapytał: "Kotlet schabowy z ryżem?".

Dostawca również wydawał się być oszołomiony, spojrzał na pokój, z którego właśnie wyszedł Michael, a następnie spojrzał na drzwi domu Michaela, zdezorientowany: "Ach, tak."

"Ach! To moje, właśnie zainstalowałem lampę sufitową dla sąsiada, jesteś kotletem schabowym i ryżem w pokoju po drugiej stronie korytarza, prawda?".

"Tak, pan Michael?"

"Tak, tak, tak, po prostu mi to daj." ponaglił Michael.

"Cóż, dziękuję za przybycie." Dostawca przyniósł ją prosto do niego, nawet nie opuszczając drzwi windy.

Michael szybko wrócił do domu. Ale nie zdawał sobie sprawy, dopóki nie zamknął drzwi, że kocie oko na zamkniętych drzwiach za nim znów się zaświeciło.---

Jako twórca zarówno transmisji na żywo, jak i materiałów wideo, Michael zwykle ma najwięcej energii w nocy. Nie wspominając o tym, że po południu uciął sobie drzemkę. Smak kotleta wieprzowego i ryżu nie różnił się zbytnio od tego, co jadł w domu.

Noc była jego wyłącznym czasem na edycję filmów, a ponieważ zrobił niezliczoną ilość vlogów, nie było zbyt trudno zmontować tego rodzaju codzienne wideo. Jedynym problemem był dubbing. Chociaż jest on osobą opanowaną i towarzyską, trudno jest mu rozmawiać z samym sobą przed kamerą.

Jest o wiele bardziej powściągliwy przed nagraniem niż na co dzień, zwłaszcza teraz, gdy ma ogromną bazę fanów, a najmniejszy błąd może zostać wzmocniony i zinterpretowany. Sława niesie ze sobą również duszącą presję.

Po prostu edytując i łącząc kilka klipów wideo, Michael zaczął myśleć o kopii. Zwykle ludzie przygotowują kopię przed nagraniem wideo, ale on wolał stworzyć koncepcję kopii po nagraniu wideo, a następnie dokonać precyzyjnego cięcia.

Po wielu próbach, w końcu zdecydował się odłożyć na chwilę pracę. Zręcznie kliknął uchwyt z boku, nacisnął konwerter, aby połączyć się z ekranem, i w jednej chwili interfejs komputera zmienił się na ekran Switcha.

Sprawa transmisji na żywo poczeka kilka dni, najpierw posprzątaj dom. Co dziwne, zwykle po przekształceniu hobby w zawód ludzie stopniowo tracą zainteresowanie dawną pasją. Ale Michael tego nie zrobił. Wciąż kochał granie, nawet jeśli stało się to jego pracą.

Po dwóch godzinach grania z wielkim zainteresowaniem, Michael w końcu odłożył gamepada i rozprostował ciało. Nowość nieznanego otoczenia jeszcze nie minęła, a on nie chciał iść spać tak wcześnie. Odwrócił głowę w stronę balkonu sypialni i po chwili namysłu wyjął z lodówki dwa piwa i kilka przekąsek.

Zanim zrobi się zimno, wypicie szklanki zimnego piwa i podziwianie nocnego widoku to bardzo przyjemna rzecz. Nie brakowało mu pieniędzy, a miejsce, które wynajął, było domem z widokiem na rzekę i doskonałą lokalizacją, z balkonu można było podziwiać panoramę całego miasta nocą.

"Snort", Michael otworzył piwo, siedząc wygodnie na leżance na balkonie, jego dwie długie nogi spoczywały na drugiej leżance. Będąc na wysokim piętrze, komarów było niewiele, a on spryskał się esencjami kwiatowymi.

Popijając piwo i wrzucając przekąski do ust, w drugiej ręce trzymał telefon komórkowy, przesuwając kciukiem po ekranie. Po szczęśliwym obejrzeniu kilku zabawnych filmików, ostrożny głos zatrzymał go w miejscu.

"Michael Lewis?"

Natychmiast po plecach Michaela przebiegł dreszcz. Mieszkał sam, dlaczego kobiecy głos wołał jego imię? To... nieczyste!

Michael podświadomie wstał i zapytał z poważnym wyrazem twarzy: "Kto!".

Jako podświadoma reakcja odezwał się po chińsku.Najwyraźniej dziewczyna, która zwróciła się do niego po imieniu, nie zrozumiała go zbyt dobrze. "Czy to Michael Lewis?" Potwierdziła ponownie.

Tym razem Michael zareagował, zdając sobie sprawę, że nie może komunikować się z sąsiadami po chińsku. "Kto jest do niczego! Chodź tutaj!" Był czujny i zdenerwowany.

Chociaż to powiedział, jego słowa w rzeczywistości sprawiły, że druga osoba śmiała się i płakała, i dopiero po kilku chwilach dziewczyna się odezwała.

"Uh, to nic brudnego, jestem twoją sąsiadką, tą, która poprosiła cię o wymianę mojej lampy sufitowej".

Pokój, w którym mieszkał Michael, był całkowicie symetryczny do mieszkania Jessiki Baier. Innymi słowy, sypialnia, w której teraz mieszka, znajduje się naprzeciwko głównej sypialni Jessiki. Balkon jest również wspólny dla obu stron, oddzielony ścianą.

Otwartość balkonu nie była dźwiękoszczelna, więc w momencie, gdy Michael pojawił się na balkonie, Jessica, która leżała po przeciwnej stronie balkonu, ciesząc się nocnym widokiem, usłyszała jego głos. Tylko dlatego, że początkowo nie była zbyt pewna tożsamości drugiej strony, w końcu jej tożsamość była wrażliwa, gdyby została odkryta, byłoby to bardzo kłopotliwe.

Na szczęście jej przypuszczenia były słuszne. W rzeczywistości, z charakterem Jessiki, rzadko podejmowałaby inicjatywę rozmowy z nieznajomymi, których nie znała od dłuższego czasu. Ale prawdopodobnie była tak samotna, że jej częste kontakty pociągnęły za sobą jej siostry z grupy.

Wszyscy wiedzą, jaką osobą jest Jessica i zawsze starają się ją uspokoić, aby nie brała sobie do serca głosów z zewnątrz. Jednak bez względu na to, jak bardzo inni się starają, nie mogą poczuć prawdziwych uczuć danej osoby.

Poczucie bycia atakowaną przez cały świat sprawiło, że poczuła się przytłoczona i poprosiła o tymczasową przerwę. Firma była również świadoma wpływu, jaki wywarł na nią ten incydent, więc zgodziła się na jej prośbę.

Jednak po tak długiej samotności chciała z kimś porozmawiać. Michael, który nic o niej nie wie, jest dobrą osobą do rozmowy.

Jeśli chodzi o to, czy Michael dowie się o niej w przyszłości, Jessica nie chciała o tym myśleć.

"Ach, Jessica."

"Ahem, to ja." Z jakiegoś powodu nie chciała słyszeć swojego imienia z ust drugiej kobiety, może nie uważała tego za honorowe?

"Nadal nie odpoczywasz? O tej porze?" wtrącił się Michael, atmosfera wydawała się rozluźniona.

"Czy ty też nie musisz jutro wcześnie wstać do pracy? Jessica odpowiedziała z nutą kpiny w głosie.

"Jestem wolnym strzelcem, moje godziny pracy są elastyczne. wyjaśnił Michael.

"Oh." W rzeczywistości Jessica trochę żałowała, że podjęła inicjatywę rozmowy z nim, nie była dobrą osobą do rozmowy, zawsze była cicha w programach rozrywkowych, nie wspominając o jej prawdziwym życiu.

Na szczęście tym razem spotkała Michaela. "Poza tym, dopiero co się wprowadziłam i jest tyle rzeczy do przygotowania, że na samą myśl o tym boli mnie głowa. Alkohol sprawił, że Michael był bardziej rozmowny niż zwykle, a przy braku kamer naturalne było, że przedłużył rozmowę. Dzięki tematowi rozmowy, Jessica nie była już tak cicha, umiejętność podchwycenia rozmowy była czymś, co mogła zrobić, w końcu była artystką i została do tego przeszkolona.(Koniec rozdziału)

4

"Dlaczego przeprowadziłeś się aż z Manhattanu? Słyszałem, że bardzo dobrze mówisz po koreańsku" - powiedział z uśmiechem Michael Lewis.

"To dlatego, że Chris mówi po koreańsku od dziecka, więc nie ma zbyt dużego akcentu. Przyzwyczajenie się zajmie mu trochę czasu", odpowiedziała Jessica Baier, jej głos był drażniący. Śmiech dziewczyn po drugiej stronie ściany sprawił, że się uśmiechnął i nie wziął tego za kpinę.

"Co do przeprowadzki tutaj... Myślę, że po prostu chciał zmienić scenerię - kontynuował.

"Zmiana scenerii?"

"Tak, jak mam to ująć? Zawsze był ciekawy Brooklynu, więc kiedy miał trochę wolnego czasu, pomyślał, że sprawdzi, gdzie dorastał Chris. Ale nie będzie tu zbyt długo, prawdopodobnie tylko około pół roku".

"Rozumiem! Więc tak to jest?"

"Nie zrozum mnie źle; to nie tak, że ja też odpoczywam! Ostatnio nie pracuję."

Ta okolica nie była tania, a nawet gdyby wynajął mieszkanie, miesięczny czynsz byłby niemały. Michael nie martwił się o pieniądze; jego dochód z bycia streamerem gier był więcej niż wystarczający, aby cieszyć się życiem bez trosk. Nie był też typem osoby przesadnie oszczędnej. Ale ilu ludzi na świecie mogło sobie pozwolić na takie szczęście jak on?

Dziewczyna z sąsiedztwa, Jessica Baier, była niezaprzeczalnie piękna, taka, która zapierała dech w piersiach jednym spojrzeniem. Nagle przyszła mu do głowy pewna myśl: Czy mogłaby mieć szczególnie bogatego chłopaka?

W jednej chwili Michael puścił wodze fantazji, wyobrażając sobie oszałamiającą dziewczynę mieszkającą samotnie w luksusowym apartamencie. Poczuł się trochę winny, że zakładał coś takiego.

"Obecnie jest w fazie odpoczynku - powiedziała z wahaniem Jessica, tylko potwierdzając jego przypuszczenia.

Nie patrzył z góry na jej wybór; w końcu życie należało do niej, a on nie miał prawa oceniać niczyich wyborów życiowych. Jako samotny facet od 26 lat, skrycie miał nadzieję, że obok będzie jakiś rozwój wydarzeń, ale wiedział, że musi zachować swoje myśli dla siebie.

"Odpoczynek brzmi nieźle. Powinieneś naprawdę o siebie zadbać - odpowiedział niezręcznie.

Niezdarna próba rozmowy Michaela sprawiła, że Jessica poczuła się trochę nieswojo; było jasne, kiedy ktoś był naprawdę zaangażowany, a nie tylko wykonywał ruchy. Zastanowiła się nad tym, co powiedziała i nie mogła znaleźć w tym nic dziwnego. "Czy naprawdę odpoczywam?" zapytała zdziwiona.

"Ach? Nie, wcale nie - jąkał się.

"Więc dlaczego twój głos brzmi tak dziwnie?

"Czyżby?"

"Tak - przytaknęła.

Michaelowi zabrakło słów. Zmarszczył brwi, zastanawiając się, jak sformułować swoją następną odpowiedź. Po chwili kontemplacji powiedział powoli: "Po prostu jestem trochę ciekawy, co robisz w pracy".

"Moja praca? Ton Jessiki nagle stał się formalny, co sprawiło, że Michael zdał sobie sprawę, że wkroczył na delikatny grunt.

"Właściwie, kiedy wcześniej instalowali moje lampy sufitowe, zauważyłam, że masz wiele konsol do gier na stoliku telewizyjnym. Lubisz grać w gry?"

Zmiana tematu wydawała się uspokoić Jessicę. Nie chciała ujawniać swojego zawodu; gdyby dowiedział się, że jest artystką, z pewnością zacząłby szukać informacji o niej w Internecie. "Cóż, granie jest fajne. Po prostu ostatnio nie miałam zbyt wiele do roboty, dlatego pomyślałam, że wrócę do tego" - przyznała.Minął ponad miesiąc, odkąd zrobiła sobie przerwę, a nuda zaczynała jej doskwierać. Poza okazjonalnymi zajęciami z tańca lub aktorstwa, aby jej ciało nie zesztywniało, większość czasu spędzała w domu, eksperymentując z przepisami. Jej delikatna sytuacja uniemożliwiała jej swobodne wychodzenie z domu, co sprawiało, że czuła się szczęśliwa, mogąc spędzać spokojne chwile na oglądaniu nocnych widoków z balkonu, nawet jeśli oznaczało to bycie samą.

"Czyżby? Czy twój chłopak też lubi gry?" zapytał swobodnie Michael.

To pytanie jednak zaskoczyło Jessicę.

"Chłopak? Nie mam chłopaka" - powiedziała z niedowierzaniem w głosie.

Co za żart. Po całym dramacie związanym z oskarżeniami o "obrażanie personelu", miała wystarczająco dużo na głowie bez dodawania do tego chłopaka. Prawdę mówiąc, chaos sprawił, że pomyślała, że styl życia, który kiedyś znała, może po prostu zniknąć.

Większość w firmie mówiła jej, aby była cierpliwa, ale zbyt wiele podobnych opowieści sprawiło, że była sceptyczna.

"Czekaj, co? Nie ma chłopaka? W takim razie..."

Zaskoczenie Michaela pojawiło się w jego głosie, zanim złapał się, szybko zakrywając usta, natychmiast żałując, że pozwolił mu się wymknąć.

Twarz Jessiki zaczerwieniła się z oburzenia. Stanęła, gniewnie kopiąc ścianę swojego balkonu.

"BAM! Dźwięk sprawił, że Michael wzdrygnął się i zanim zdążył się wytłumaczyć, odpowiedź Jessiki z zaciśniętymi zębami wywołała u niego falę zażenowania.

"On nie kupił tego miejsca! Użył własnych pieniędzy!"

"Och, nigdy nie patrzyłbym na to z góry!" Michael zaśmiał się niezręcznie, próbując uratować to, co udało im się zbudować.

Ale gdy jego śmiech ucichł, po drugiej stronie ściany panowała tylko cisza. Michael uderzył się w czoło z frustracji; był małostkowy, rzutując na nią myśli, których nie powinien mieć.

Może powinien przeprosić za swoje przypuszczenia. Może Jessica by mu wybaczyła; przynajmniej warto było spróbować.

Z tą myślą postanowił siedzieć cicho, popijając pozostałe piwo i wpatrując się w ciemność.

Po jakimś czasie ponownie usłyszał głos Jessiki.

"Michael Lewis - zawołała cicho.

Podskoczył zaskoczony: "Tak?".

"Dlaczego miałabym nazywać cię inaczej?"

"Naprawdę przepraszam za wcześniej. Proszę, wybacz moje absurdalne założenia!" Szczerze przeprosił, mając nadzieję na naprawienie tego, co zostało złamane.

Jessica milczała przez chwilę, owijając się na krześle, niesamowicie nieruchoma jak lalka, która nigdy nie mówiła. Odgarnęła grzywkę na bok, wydając ciche westchnienie: "Chyba mam bardzo zagmatwaną twarz."

"Ach? To znaczy, myślę, że jesteś naprawdę ładna. Szczerze mówiąc, to jedna z najładniejszych dziewczyn, jakie kiedykolwiek widziałem. Nie mogę być jedynym, który to mówi - odpowiedział szczerze.

Michael poczuł, że musi zająć poważne stanowisko wobec tych mrocznych założeń, które poczynił; co w ogóle w niego wstąpiło? Być może ta nagła sława uderzyła mu do głowy i powinien zrobić krok w tył, aby przemyśleć swój sposób myślenia. Nie zdawał sobie sprawy, jak wiele jego szczere słowa będą znaczyć dla Jessiki, która w tej chwili czuła się niepewnie i chwiejnie.Duże, piękne oczy Jessiki mieniły się od nieuronionych łez, a ona zagryzła wargę, by powstrzymać emocje. Otarła łzę, upewniając się, że ta na granicy wycieku nie dotrze do uszu Michaela.

Kiedy Michael ponownie na nią spojrzał, uspokoiła się. "Przeprosisz mnie również? - zapytała cicho, ale jej ton był stanowczy.

Słysząc to, Michael szczerze skinął głową: "Oczywiście, jestem ci to winien".

"Świetnie, więc mi wybaczasz?" Jessica uśmiechnęła się z ulgą.

"Jessica, jesteś naprawdę piękna zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz!

"Piękna wewnątrz i na zewnątrz?" Jessica zapytała, zdezorientowana tym najwyraźniej zlepionym komplementem.

Michael zatrzymał się, by zastanowić się, jak go przeformułować, łamiąc słowa, aż nabrały sensu, a potem nawet powtórzył go po angielsku.

"Piękna wewnątrz i na zewnątrz" - powtórzył.

"Piękny na zewnątrz?" zapytała, jej ton był ciekawy znaczenia.

"Uh, nie; to jest 'piękne', 'wewnątrz', 'i', 'na zewnątrz'".

"Hmm, to trudne. Poddaję się" - powiedziała figlarnie.

"Hej? Tylko trochę determinacji!" - zachęcał.

Między ścianami rozległ się śmiech.

--

Po skończeniu dwóch puszek piwa, Michael zdecydował, że nadszedł czas, aby posprzątać i odpocząć.

Leniwie wstał z fotela, rozciągając się i ziewając. Ruch przykuł uwagę Jessiki po drugiej stronie ściany.

"Nie mogę zasnąć?" zapytała z zaciekawieniem.

"Tak, jest już po północy. Czy ty też nie powinnaś spać?

"Jeszcze trochę - odpowiedziała cicho.

Od czasu incydentu bezsenne noce stały się jej rutyną. Czasami budziły ją koszmary, innym razem po prostu leżała w łóżku godzinami, nie mogąc znaleźć spokoju.

Jej współpracownicy i bliscy przyjaciele martwili się o jej stan psychiczny. W głębi duszy Jessica wiedziała, że sama nie jest pewna swojego obecnego stanu zdrowia psychicznego.

Może była już w najniższym punkcie, tylko nie chciała się do tego przyznać.

"Zbyt późne wstawanie może zrujnować twoją skórę; bycie piękną nie oznacza, że powinnaś marnować swój potencjał" - zażartował Michael, lekceważąc sytuację.

Ich krótki związek sprawił, że Michael poczuł się bliżej Jessiki, co pozwoliło mu żartować w naturalny sposób. W tym samym czasie ona sama bardziej się otworzyła, zdając sobie sprawę, że nie był złym facetem, pomimo jego wcześniejszego osądu.

"Rozumiem; na pewno pójdę dziś wcześnie spać - odpowiedziała, rozważając jego słowa.

"W porządku, spadam. Dobranoc, Jessico Baier - powiedział.

Po tych słowach otworzył drzwi balkonowe, kierując się z powrotem do środka, pozostawiając Jessicę w ciszy.

Czy powinna zwracać się do niego po imieniu? Sądząc po ich wcześniejszych interakcjach, nie wyglądał na dużo starszego od niej. Nazywanie kogoś starszego od siebie po imieniu wydawało się niestosowne.

Jeśli znów będą rozmawiać, postanowiła, że następnym razem będzie mówić do niego "siostro".

(Koniec rozdziału)

5

Drugiego dnia w tym dziwnym mieście Michael Lewis wstał wcześnie. Choć nie był typem człowieka, którego łatwo powalić kilkoma piwami, rano był niezwykle wypoczęty.

Oczywiście, mówiąc wcześnie, miał na myśli prawie dziesiątą trzydzieści, kiedy otworzył oczy. Poprzedniej nocy, po pożegnaniu z Jessicą Baier, wrócił do swojego pokoju i zagrał w kilka gier. Dla niego nie była to tylko rozrywka, jako Game Streamer, poszerzanie swojego doświadczenia w grach było sposobem na przygotowanie się do przyszłej kariery nadawcy na żywo.

Jako streamer gier, poszerzanie swojego doświadczenia w grach było sposobem na przygotowanie się do przyszłej kariery nadawcy na żywo. Gdyby był studentem, takie zachowanie przypominałoby naukę do egzaminu. Zgadza się, przygotowywanie się to coś, co czyni dobrego studenta!

Ten niezależny streamer gier prowadzi nieregularny tryb życia, kładąc się spać kiedy chce i budząc się kiedy chce, a nierzadko zdarza mu się nie spać całą noc i budzić się o 11 lub 12 rano. Po przebudzeniu zwykle najpierw wykonuje zestaw ćwiczeń aerobowych, a następnie idzie do łazienki, aby wziąć prysznic po obfitym spoceniu się.

Po zmyciu z siebie zmęczenia jest w dobrej formie, z doskonale zarysowanymi mięśniami brzucha i klatki piersiowej, co czyni go niezwykle atrakcyjnym. Niestety, jest to widok, którego nikt teraz nie docenia.

Michael wysuszył włosy, wyjął z lodówki butelkę wody i nalał sobie szklankę lodowatej wody. Przez wiele lat utrzymywał nawyk picia lodowatej wody rano, co mogło go szybko obudzić. Obecnie jego ciało nie było już tak słabe jak w dzieciństwie i nie miał problemu z przystosowaniem się do tego rodzaju stymulacji.

Jego planem na dziś było wyjście na świeże powietrze, w końcu był zbyt zajęty pakowaniem, aby zwiedzić okolicę po przeprowadzce dzień wcześniej. Wiedział, że jeśli ma tu zostać przez jakiś czas, musi być świadomy swojego otoczenia.

Nie mógł jednak prowadzić samochodu. Miał prawo jazdy, ale było ono bezużyteczne za granicą. Zamiast poświęcać czas na wyrobienie nowego, mógł pojechać metrem lub taksówką.

Śniadanie było znacznie prostsze, wyjął dwie kromki tostów, usmażył sobie omlet, pokroił kilka pomidorów i szybko uporał się ze swoim "śniadaniem". Po zjedzeniu posiłku Michael przebrał się i wyszedł z domu.

W Chinach, ze względu na swoją wybitną sylwetkę i wygląd, często przyciągał niepotrzebne kłopoty, więc stopniowo rozwinął nawyk noszenia maski i kapelusza, aby wyjść z domu. Jednak nie jest to powszechny wygląd w Chinach i przyciąga wiele uwagi. Tutaj sytuacja jest zupełnie inna, a ludzie noszący maski i kapelusze są wszędzie. Podobnie jak Jessica, kiedy spotkał ją wczoraj po raz pierwszy, była tak ubrana, więc może cierpiała na ten sam problem bycia podrywaną, co on.

Tymczasem Jessica Baier otworzyła oczy w słonecznym porannym transie, tylko po to, by poczuć się nieswojo przez oślepiające światło słoneczne za oknem. Na chwilę odwróciła się bokiem do ściany, po czym powoli wstała.Pierwszą rzeczą, jaką zrobiła, było wyjęcie telefonu komórkowego, który w pewnym momencie był schowany pod poduszką, odblokowanie go i zszokowanie, gdy zobaczyła, że na ekranie była godzina 13:05. Ani jednego powiadomienia o wiadomości, tym razem telefon wydawał się tak zimny, jakby bezoki uśmiech przerażenia, pozwolił jej nieświadomie puścić rękę.

Różowawo-biała komórka zsunęła się w dół, leżąc cicho na łóżku, aż przykryły ją fałdy. Podniosła rękę i przetarła twarz, wypuszczając ciężki oddech. Nie była pewna, o której godzinie zasnęła zeszłej nocy, ale zaskoczeniem było to, że do tej pory spała spokojnie. Każdej poprzedniej nocy budziła się z koszmarami, ale ostatniej nocy nic jej się nie śniło. Czy to z powodu interakcji z ludźmi, którzy usunęli część ciemności, która nagromadziła się w jej umyśle?

Obudził ją dźwięk jej telefonu komórkowego. "Nie! Dzisiaj są zajęcia taneczne!"

W tym momencie pomyślała w swoim sercu, że zjedzenie posiłku jest niemożliwe! Miała już złą reputację z powodu kilku bezpodstawnych rzeczy, jeśli ponownie spóźni się na zajęcia taneczne, nauczyciel tańca z pewnością nie pozostawi dobrego wrażenia w jej umyśle. Mimo że nauczyciel ciągle ją uspokajał, mówiąc, że w nią wierzy, zaufanie nie jest łatwe do zdobycia.

Bae Joo Hyun wstała w pośpiechu i pobiegła do łazienki, aby w pośpiechu uporządkować swój wygląd. Było zbyt późno, aby nałożyć makijaż i umyć włosy, więc po mocnym rozczesaniu włosów, zaczęła myć twarz i szczotkować zęby.

Po mnóstwie zajęć, dzień skończył się już o pierwszej trzydzieści po południu. W końcu wszystko przygotowała, chwyciła kluczyki do samochodu i wybiegła z domu.

Czekając na windę, nie mogła się powstrzymać od spojrzenia na zamknięte drzwi w oddali. Dopóki drzwi windy się nie otworzyły, drzwi nigdy się nie otworzyły.

Bae Joo Hyun uśmiechnęła się do siebie, poklepała po twarzy, wzięła głęboki oddech i weszła do windy. Na szczęście jej dom nie znajdował się zbyt daleko od biura. Dzięki zielonemu światłu dotarła do sali treningowej na czas.

"Joo Hyun?" Znajomy głos zmroził ją i podniosła wzrok, by zobaczyć Rachel Stevens z delikatnym uśmiechem na twarzy.

"Shibuki, żadnych ogłoszeń dzisiaj?" zapytała.

Dziewczyna zwana Shibuki uśmiechnęła się i skinęła głową: "To mój wolny dzień, przyjdziesz na trening, siostrzyczko?".

"Tak, chociaż to przerwa, twoje ciało zardzewieje, jeśli nie będziesz odpowiednio ćwiczyć." Bae Joo Hyun naturalnie nie pokazywała swojej słabości przed znajomymi ludźmi, zwłaszcza przed najbliższymi koleżankami z drużyny.

"Oh, wracasz dziś wieczorem do akademika?" zapytała cicho Rachel.

"Wieczorem?" Bae Joo Hyun zastanowiła się przez chwilę: "Właściwie to za kilka dni, boję się, że będę wam przeszkadzać."

"Auć! Co za słowa." Rachel była trochę niezadowolona i zrobiła krok do przodu, aby ją przytulić, co rozśmieszyło Bae Joo Hyun: "Okej, okej, nauczyciel przyjdzie później, puść mnie."

"Upewnij się, że wrócisz za kilka dni."

"Wiem, wiem." Chociaż była zmęczona udawaniem, że to nie ma znaczenia przed jej bliskimi, Bae Joo Hyun nadal zdecydowała się wrócić do domu i odpocząć."Po skończeniu czwartej linii fabularnej Michael Lewis leniwie położył się na swoim fotelu do gier. Ponieważ jego praca wymagała od niego długiego siedzenia, dobre krzesło sprawiało, że czuł się niesamowicie zrelaksowany.

W miarę upływu czasu zbliżała się pora kolacji. Po zjedzeniu lunchu, po południu wędrował po okolicy i natknął się na scenę kręconą przez ekipę. Tak, atmosfera, której rzadko widuje się w domu.

Przygotował się już psychicznie na zobaczenie sławnych artystów, ale nie spodziewał się, że spotka ich dzień po wprowadzeniu się. Jednak po chwili oglądania szybko stracił zainteresowanie, jakby uczestniczył w próbie do małej ceremonii wręczenia nagród. Cóż, podsumowując, może był kimś w rodzaju osoby publicznej.

"Buzz~" zadzwonił jego telefon komórkowy i zobaczył, że ktoś dodał go do czatu grupowego. To był rodzaj interakcji między przyjaciółmi, który zwykle przyciągał jego uwagę, a to był jego przyjaciel Chris Johnson, który, nie popełnij błędu, był przyjacielem z dzieciństwa, nie bliskim, ale jak rodzina.

"Nadal nie nadajesz dzisiaj?" pytanie Chrisa dało Michaelowi do myślenia. Przeskanował czat grupowy, po czym postanowił go zignorować. Grupa była faktycznie aktywna z jego długoletnim przyjacielem, a ona wiedziała, że był poza krajem, ale zapomnienie o wejściu na antenę może być prawdziwym przestępstwem.

Ignorując to, jego telefon komórkowy szybko zadzwonił od jego najlepszego przyjaciela. Koszt połączeń między krajami jest wysoki, więc Michael nie mógł się powstrzymać od rozłączenia.

Kilka sekund później nadeszło połączenie głosowe z WeChat, zmuszając go do ponownego skupienia się na sprawie. Chociaż miał wiele zmartwień, zawsze chciał rozwijać się jako "Game Streamer", a zajęcie i marzenia zawsze przeplatały się w jego umyśle.

Tutaj można umieścić jedynie ograniczoną liczbę rozdziałów, kliknij poniżej, aby kontynuować czytanie "Nowe początki obok"

(Automatycznie przejdzie do książki po otwarciu aplikacji).

❤️Kliknij, by czytać więcej ekscytujących treści❤️