Odrodzenie w dziczy

Drzewa pokrywają niebo, pnącza przecinają krajobraz, a luźne opadłe liście pokrywają ziemię. Czy to do przodu, czy do tyłu, jak okiem sięgnąć, są to bujne dżungle, całkowicie pozbawione śladów współczesnej cywilizacji.

Scena przed nim naprawdę wprawiła Michaela Clear w zakłopotanie.

"Odrodziłem się? Odrodziłem się jako prymitywny człowiek?"

Nie.

Michael spojrzał w dół na siebie, ubrania i buty na jego ciele były oczywiście dobrej jakości. Nosił również plecak, a nad jego głową unosiło się kuliste urządzenie, które wyglądało jak sonda monitorująca, która wydawała się bardzo zaawansowana technologicznie.

Uspokój się, zachowaj spokój, weź głęboki oddech.

Rzeczywiście się odrodził, nie było co do tego wątpliwości.

Najważniejszą rzeczą jest teraz zrozumienie czterech elementów odrodzenia: kim jestem? Gdzie jestem? Skąd pochodzę? Dokąd zmierzam.

"Ding, system się ładuje".

"Ding, wykryto system najbardziej odpowiedni dla obecnego świata".

"Ding, system transmisji bezpośredniej został zainstalowany, wybierz kategorię dla hosta."

System?

Czy w dzisiejszych czasach wszystkie systemy są tak wydajne? To przyszło zanim jeszcze rozgrzałem tyłek.

Patrząc na interfejs, który pojawił się przed nim, Michael poczuł się jeszcze bardziej zdezorientowany.

W ogóle nie rozgryzł czterech elementów odrodzenia, jak miał wybrać tę kategorię?

"Ding, fuzja pamięci w toku".

Gdy rozległ się sygnał dźwiękowy, umysł Michaela stopniowo wypełnił się wspomnieniami, których pierwotnie tam nie było.

Po zakończeniu fuzji pamięci, Michael przez kilka chwil pocieszał się w milczeniu, aż w końcu nie mógł powstrzymać się od przekleństwa: "Naprawdę mam dość!".

Okazało się, że Michael z tego świata był szumowiną.

Nie zdawał sobie z tego sprawy, gdy był w szkole, ale dopiero po tym, jak naprawdę pracował, dogłębnie zrozumiał, co nazywa się trującym biciem społeczeństwa.

Niezliczoną ilość razy fantazjował, że gdyby mógł urodzić się ponownie, nigdy więcej nie przeczytałby książki i nigdy nie znalazłby się w sytuacji posiadania uczennicy, ale nadal byłby oko w oko z uczennicami z każdej klasy.

Dwoje uszu nie słyszy za oknem, skupiając się jedynie na nauce.

Kto by pomyślał, naprawdę narodził się na nowo, ale już ukończył college.

W równoległym świecie wciąż byłem nieudacznikiem i studiowałem na małej uczelni z niższej półki.

Po ukończeniu studiów nie mogłem znaleźć dobrej pracy, więc na targach pracy zobaczyłem program o nazwie "Wilderness Superstar Challenge" i chętnie się do niego zapisałem.

Zespół programu współpracował z najlepszą platformą nadawczą w Chinach, aby zaprezentować program widzom w czasie rzeczywistym.

W sumie jest sto miejsc, a Michael ma takiego pecha, że zostaje setnym uczestnikiem.

Aby przetrwać w dziczy przez sto dni, zwycięski kandydat otrzyma milion dolarów nagrody pieniężnej i możliwość podpisania kontraktu z agencją.

Milion dolarów za sto dni, dziesięć tysięcy dolarów dziennie.

Brzmi zachęcająco, prawda? Prawda?
Jeśli jednak doznasz kontuzji lub zrezygnujesz w połowie programu, nie będzie dotacji, a zawodnik otrzyma tylko 50% kwoty nagrodzonej na antenie.

Tak trudne wyzwanie, tak żałosny model.

Nie wspominając o wielkich gwiazdach, nawet mało znani internauci nie chcą przyjść, nic dziwnego, że można znaleźć ludzi tylko na targach pracy w college'u.

Świeżo upieczeni absolwenci wciąż mają krew i marzenia, i są gotowi walczyć o swoje cele.

Fuj!

Michael potarł gęsią skórkę na dłoniach, zniesmaczony własną bezwstydnością.

Gówniany sen.

W końcu nie doświadczył jeszcze świata i nie miał jasnego pojęcia, do czego jest zdolny.

Patrząc na prymitywną dżunglę przed sobą, Michael chciał się wyrwać i zapytać: "Dlaczego myślisz, że możesz tu żyć przez 100 dni? Hę? Hę?

Co robić? Czy jest już za późno, by żałować? Jak skontaktować się z programem?

Chcę wrócić do domu!!!

"System został zainstalowany, wybierz rodzaj transmisji na żywo".

"Odliczanie trwa 60 sekund, jeśli nie dokonasz wyboru po tym czasie, system losowo dopasuje cię".

Tak, tak, wciąż mam system.

Michael odetchnął z ulgą i cicho powiedział: "Wybieram Wilderness Survival Live".

Przed chwilą był tak zajęty wypluwaniem "siebie", że o tym zapomniał.

"Przepraszamy, nie znaleziono Wilderness Survival Live, automatycznie dopasowaliśmy cię do transmisji na żywo na świeżym powietrzu, która jest do niej zbliżona".

"Ding, system transmisji na żywo na zewnątrz został aktywowany, podstawowa wiedza się ładuje."

"Ładowanie podstawowej wiedzy zakończone! Zmodernizowaliśmy twój sprzęt."

Gdy głos ucichł, Michael poczuł, że w jego umyśle nagle pojawiło się wiele dziwnej wiedzy. Wspomnienia te wydawały się być wrodzone, a niektóre z nich mogły nawet przywoływać odpowiednie sceny. Ubrania na jego ciele stały się bardziej miękkie, a buty, które były nieco za duże, teraz idealnie pasowały na jego stopy.

Michael kiwnął głową, wyrażając wielką satysfakcję.

Jeszcze przed chwilą, gdy usłyszał, że automatyczne dopasowanie dotyczy transmisji na żywo w plenerze, Michael wciąż był nieco zdenerwowany, w końcu różnica między pustkowiem a plenerem była wciąż bardzo duża. Jednak po wczytaniu podstawowych informacji poczuł się znacznie swobodniej.

"Co oznaczają te wszystkie znaki zapytania na tej stronie?" zapytał.

"Te po lewej to podstawowe pakiety podarunkowe, które można wymieniać na żywe ciepło; te po prawej to pakiety podarunkowe misji, które można zdobyć, wykonując misje systemowe".

Ciepło jest łatwe do zrozumienia, liczba widzów w pokoju transmisji na żywo, długość oglądania, prezenty i częstotliwość interakcji mogą gromadzić ciepło. Minimalny wymóg do wykupienia to 10 000 punktów. Im więcej masz znaków zapytania, tym więcej ciepła potrzebujesz i oczywiście tym lepszy przedmiot otrzymasz.

Tego Michaela nie trzeba pytać ponownie.

"W jakich okolicznościach zadanie zostanie uruchomione?"

"Prowadzący uruchamia zadanie losowo podczas transmisji na żywo na świeżym powietrzu".
"Jakie są nagrody za misję?"

"Nieznane."

Ty.

Jesteś dobry.

Ten system jest tak luźny, że chce się rzygać.

Wcale nie jest tak słodki jak inne.

"Przeglądanie danych".

Imię i nazwisko: Michael Clear

Wiek: 22 lata

Wzrost: 180 cm

Waga: 75 kg

Wytrzymałość:6 (pułap 10)

Budowa ciała: 6 (górny limit 10)

Wytrzymałość: 8 (górny limit 10)

Zwinność: 6 (limit 10)

Umiejętności: Brak

Ciepło: 0

Beep beep beep beep.

Sprzęt do transmisji na żywo przelatujący nad głowami nagle wydał z siebie pomruk. Po chwili debugowania rozległ się słodki kobiecy głos:

"Witam rodzinę Cat, jestem Molly, gospodarz tego programu na żywo".

"Wow!"

Słysząc to imię, z sali rozległy się okrzyki radości.

Transmisje internetowe na tym świecie były o wiele gorętsze niż na Ziemi, a w Chinach istniały dziesiątki dojrzałych platform. Licząc te globalne, byłoby ich co najmniej dwieście do trzystu.

Anchor Molly jest zdecydowanie ulubienicą czasów, którą wszystkie te dwie lub trzysta platform transmisji na żywo chce wykopać.

Gdy wiwaty nieco ucichły, Molly przemówiła ponownie: "Nasza transmisja na żywo rozpocznie się za pięć minut".

"Dzisiaj będziemy na pierwszej stronie Beans Live, w samym centrum tego wszystkiego, na żywo dla Cat) s".

W kuli transmisji na żywo toczyła się ożywiona dyskusja.

Nie spodziewałem się, że program będzie tak odważny.

Najbardziej widoczną pozycją na stronie głównej Beans Live, która uzyskała wysoki poziom ruchu i uwagi, była polecana pozycja zmonopolizowana przez głównych anchorów.

Nawet jeśli nie ukończysz 100 dni prezentów, nie będzie to mniej, ta fala jest całkowicie zasłużona.

"Minutę później będziemy w izolacji sygnału sprzętu na żywo, możesz zobaczyć tylko interaktywne wyskakujące okienka w pokoju na żywo, nie możesz odbierać wiadomości innych pretendentów".

"Trzy minuty później transmisja na żywo oficjalnie się rozpoczęła."

"Stu szczęśliwców, którzy są dobrzy, odważni i pełni marzeń".

"Jesteście gotowi?"

"Gotowe!" Chór odpowiedzi rozbrzmiał ze studia na żywo. Wśród wielu głosów, Michael Clear wyłowił kilka wyraźnych kobiecych głosów.
Co? Dziewczyna?
Nieważne, nieważne.
W moim poprzednim życiu, ponieważ byłem zbyt przystojny, byłem ciągnięty w dół przez wszelkiego rodzaju ładne dziewczyny. Tym razem muszę być mądry, muszę najpierw zrobić karierę, a kiedy będę sławny, będę mógł wybrać dowolną dziewczynę.
Wkrótce hałaśliwa dyskusja w transmisji na żywo stopniowo zanikała, otoczenie stało się ciche, od czasu do czasu pojawiał się jeden lub dwa śpiewy ptaków.
Przed Michaelem pojawił się ekran świetlny.
Nie pochodził on z systemu, ale z pokoju transmisji na żywo, który był obecnie nieotwarty.
Ze względu na boom w branży transmisji na żywo, sprzęt do transmisji na żywo w tym świecie był wielokrotnie bardziej zaawansowany niż wcześniej.
Energia świetlna może być automatycznie ładowana, można dowolnie regulować kąt, jakość obrazu jest tak wyraźna, jak wciągająca piłka na żywo, nie ma fizycznej, ale może być kontrolowana przez panel na żywo.
Oczywiście, tak wysokiej klasy sprzęt, cena jest również dość wysoka, zwykli ludzie naprawdę nie mogą sobie pozwolić na zakup.
Zespół produkcyjny jest uważany za wizjonera i chętnie inwestuje.
W tym świecie nie ma programu przetrwania w dziczy, jest to odważna próba.
Odnosząc się do popularności i popularności oryginalnego światowego programu przetrwania w dziczy, Michael poczuł, że stanął już na szczycie swojego życia.
"Odliczanie do rozpoczęcia transmisji".
"Pięć.
"Cztery".
"Trzy".
"Dwa".
"Jeden".
"Zaczęło się." Michael wyrecytował cicho, wziął głęboki oddech, otworzył transmisję na żywo i
"Zaczynamy, zaczynamy, zaczynamy.
"Hej, zaczęło się, co to za program, takie wielkie show?
Wow, to naprawdę górzysty teren. Sądząc po tytule, myślałem, że będzie to w pobliżu małej wioski.
[Oooh, ten brat prowadzący jest bardzo przystojny, kocham go, kocham go].
"Na górze, zostaw mojego męża w spokoju!
Nie odważyłabym się przespać tu jednej nocy, nie mówiąc już o przetrwaniu.
Tu naprawdę nic nie ma, jak możemy tu przetrwać?
Michael miał szczęście. Od razu znalazł się na pierwszej stronie.
Mimo że jest to transmisja cykliczna, z pewnością przyciągnie najwięcej osób na początku.
"Witaj Cat)family, nazywam się Michael Clear, wyzwanie numer 100, a to jest miejsce, w którym będę mieszkał w przyszłości".
"A teraz zacznijmy od widoku panoramicznego".
powiedział Michael, kontrolując żywą kulę, która powoli się unosiła.
Na obrazie postać Michaela stawała się coraz mniejsza i mniejsza, aż w końcu całkowicie zniknęła w gęstym lesie.
[Wow, ta jakość obrazu jest nie do pobicia].
Jest tak pięknie, to nie jest złe miejsce do życia.
To jest prawdziwa dzicz, cieszę się, że nie zostałem wybrany.
Michael przejął kontrolę nad powietrzną kulą i zwrócił ją do swojej głowy, po czym zaczął iść głębiej w las.
"Od dzisiaj będę tu mieszkał".
"Aby przetrwać długo w dziczy, woda, ogień i schronienie są niezbędne, a poza tym ......
Rumble!
Stłumiony grzmot w oddali przerwał słowa Michaela.
Spojrzał w górę, a niebo w oddali zaczęło znacznie ciemnieć.
"Poza tym, szczęście jest również bardzo ważne."
"Wygląda na to, że moje szczęście nie jest zbyt dobre i wkrótce będzie padać, nic dziwnego."
"Pada już pierwszego dnia, naprawdę ......".
Michael potrząsnął bezradnie głową, dostosowując widok żywej piłki do kierunku ciemnych chmur.
"Teraz muszę przyspieszyć i sprawdzić, czy jest jakieś odpowiednie miejsce do ukrycia się przed deszczem.
"Jeśli go nie znajdę, będę musiał zaakceptować chrzest natury.
Mówiąc to, podniósł maczetę, usunął rośliny z drogi i rozejrzał się dookoła, szukając miejsca do ukrycia się przed deszczem.
Huk!
Rumble!
Grzmoty rozlegają się w oddali jeden po drugim, a Michael wyraźnie odczuwa spadek ciśnienia powietrza.
Szybko przeszedł długą drogę, ale zupełnie nie udało mu się znaleźć odpowiedniego miejsca do ukrycia się przed deszczem.
Co więcej, odległy grzmot nie ustawał, w gęstym lesie w dzień burzy, oprócz tego, że był nieszczęśliwy, istniało również niebezpieczeństwo uderzenia pioruna.
Miejsce, w którym można się ukryć przed deszczem, znajduje się o drugiej w nocy.
Na ekranie pojawiło się przyciągające uwagę czerwone okienko.
Żywa piłka leci nad głową Michaela, a widok z kabiny jest oczywiście znacznie szerszy niż jego.
Po otrzymaniu powiadomienia Michael pospieszył w kierunku wskazanym przez wyskakujące okienko.
Było to niewielkie zbocze, rozciągające się na około trzydzieści centymetrów.
"Dzięki temu studentowi to miejsce wygląda naprawdę dobrze".
"Zanim zacznie padać, będę musiał wykopać to głębiej, musi być co najmniej metr, żebym mógł się w tym zwinąć".
Mówiąc to, Michael wyjął maczetę z plecaka, usunął chwasty obok siebie i zaczął kopać.
"Właśnie zauważyłem, że to wklęsłe zbocze jest pokryte większymi drzewami."
"Korzenie dużych drzew mogą mocno trzymać się gleby, tak długo, jak będziemy kopać warstwa po warstwie, nie będzie łatwo spowodować zawalenie."
"Nie chcę zostać zalany i pogrzebany pierwszego dnia, to niedobrze."
Michael kopał podczas interakcji z transmisją na żywo.
Potrzebuje ciepła, aby wymienić przedmioty systemowe, a przetrwanie w dziczy może być czasami uciążliwe.
Zbudowanie dachu dla schronienia może zająć cały dzień.
Michael musi więc stale wchodzić w interakcje z widzami, aby utrzymać ich uwagę.
Po pół godzinie kopania Michael odkłada maczetę i potrząsa obolałymi ramionami.
[Siła ramion kotwicy jest niesamowita, ostatnim razem, gdy kopałem mały dół, moje ramiona bolały przez trzy dni].
[Nie zdawałem sobie sprawy, że ta kotwica jest całkiem profesjonalna].
"Nie odważyłbym się wziąć udziału w tego rodzaju programie, gdybym nie był profesjonalistą, za chwilę byłbym w głębokim gównie.
[Hahahaha, twarz anchora jest spocona i brudna, wygląda na to, że już jest w głębokim gównie].
[Dziewczyna, która przed chwilą wołała męża, chodź i wytrzyj mężowi twarz].
"Słyszę deszcz w oddali, a teraz pędzę i przymierzam".
Michael skończył mówić, kładąc się na boku w wykopanym dole ziemnym, z powodu braku długości musiał lekko wygiąć ciało.
"Wygląda na to, że nie jest nawet blisko, jeśli będzie padać mocniej, deszcz i tak mnie dopadnie, gdy spadnie za krawędź."
Otrząsnął się z bólu i kontynuował pogłębianie dołu.
Po kolejnej półgodzinie kopania Michael poczuł, jak krople deszczu zaczynają spadać na jego ciało.
Przerwał pracę i spojrzał w górę.
"Pada, a te wysokie drzewa blokują część deszczu, więc jeszcze mnie nie dopadł".
Michael wyciągnął swój śpiwór z plecaka i włożył plecak z jedzeniem do kopca.
"Miałem zamiar wyciąć kilka gałęzi, aby zablokować dziurę, ale wygląda na to, że jest już za późno."
"Na szczęście mój śpiwór jest wodoodporny, teraz zamierzam się w nim położyć, a następnie ukryć w kopcu".
Podczas rozmowy Michael zapiął śpiwór, pozostawiając tylko głowę na zewnątrz, lekko się pochylił i położył na boku w jamie.
"Wygląda to trochę nędznie, ale przynajmniej nie zmokniemy.
"Mam nadzieję, że ten deszcz nie potrwa zbyt długo, nawet jeszcze nic nie zacząłem.
[Próbujesz mnie zabić? Wyglądasz jak przerośnięta gąsienica.
"Pfft, ten komentarz na górze, wydawał mi się znajomy.
Nie odejdę, chcę zobaczyć, jak kotwica przekształca się w motyla.
Poczekaj na mnie, zamienię się w motyla razem z tobą.
Wow!

Deszcz padał przez dwie godziny i w końcu zaczął ustępować.
Michael Clear wyciera rękawem twarz z wietrznego deszczu i powoli wychodzi ze śpiwora.
"Dzięki Bogu deszcz w końcu ustał, mam nadzieję, że to był tylko przypadek." Michael mruknął do siebie, otrząsając się z resztek snu.
Obszar, do którego został przydzielony, był subtropikalny i zwykle pora deszczowa mogła powstrzymać deszcze przez dziesiątki dni, więc miał dużo czasu na zbudowanie schronienia, które mogłoby wytrzymać deszcz.
Jeśli pada przez cały czas, to nie tylko strata czasu, ale też męczarnia. Niespodziewanie, dwie godziny chronienia się przed deszczem były niewiarygodnie nudne, a jego publiczność rosła.
Z pewnością wszędzie chodzi o wygląd.
Po zorganizowaniu śpiwora Michael rozejrzał się dookoła, a jego umysł był zamazany.
Hę? Czy mój internet się zaciął?
Co się stało z kotwicą? Głupi?
[Anchor: Proszę, pozwól mi myśleć o życiu].
Michael potrząsa głową, próbując ją oczyścić.
"To dopiero początek".
"Nie padało długo, ale cała dżungla jest już mokra.
"Planowałem rozpalić ognisko pierwszego dnia, ale teraz wydaje się to całkowicie niemożliwe".
"Następnie muszę znaleźć rzekę, upewnić się, że jest tam stabilne źródło wody, zanim pomyślę o budowie schronienia".
"Schronienie nie może znajdować się zbyt daleko od źródła wody, aby łatwo było ją zdobyć".
"Jednak budowanie na brzegu rzeki jest również ryzykowne, może ona być zalana w porze deszczowej, a my możemy napotkać dzikie zwierzęta przychodzące do rzeki, aby się napić, kto wie, czy nie zaatakują ludzi".
"Chodźmy w dół pasma górskiego.
Zejście niżej jest zdecydowanie mądrym wyborem w poszukiwaniu wody. Michael znalazł stosunkowo słabo zarośniętą ścieżkę i ostrożnie chwycił się małych drzew lub pnączy obok niego, aby poruszać się w dół.
"Las jest bardzo liściasty, a deszcz sprawia, że jest bardzo ślisko, więc muszę uważać, by się nie poślizgnąć i nie upaść".
"Ah ！！！！"
Właśnie nadepnął na kamień, ale ten nagle stoczył się, tracąc oparcie i Michael zsunął się kilka metrów w dół.
[Sycz, to wygląda niebezpiecznie, kotwica musi być ostrożna].
[Zbocza w taką pogodę są najbardziej śliskie, kotwica nie chodź za szybko, bądź poważny].
[Gdyby nie za dużo trawy, ten zjazd faktycznie jest dość szybki.]
[Pfft, mimo że kotwica jest żałosna, nie mogę powstrzymać się od śmiechu].
"Co to? Dziecko z anteną?"
"Tink, Dixie, Lara, Bo."
Michael wychylił głowę z trawy, porządkując chwasty wokół uszu. Zobaczył wyskakujące przekomarzanie i wyregulował kamerę.
"Haha, nie mów mi, to zabawny obrazek".
Usunął chwasty z głowy, celowo zostawiając kawałek siana, który wyglądał jak antena, i powiedział z uśmiechem: "Postanowiłem to zatrzymać, powinno przynieść mi szczęście".
"Cóż, teraz muszę iść dalej.
"Poślizgnąłem się co najmniej sześć lub siedem metrów, więc będę musiał być bardziej ostrożny.
"Na szczęście moje ubrania nie są porysowane, to jedyne, jakie mam, gdyby tak było, nie mógłbym ich nosić."
"Chociaż w dżungli nie ma innych ludzi, ale mogą tam być lisie wróżki i tak dalej, nie chcę stracić wizerunku".
Wyskakujący ekran jest pełen wiadomości radzących mu, by nie myślał zbyt wiele, w końcu lis jest mięsożercą, opuszczone góry, naprawdę spotkały lisią wróżkę, która prawdopodobnie złapie go tylko po to, by wybrać yang, aby uzupełnić yin, wysysając całą esencję.
Michael poklepał opadłe liście na swoim ciele i już miał iść dalej. Potem zatrzymał się i cicho nasłuchiwał dźwięków wokół siebie.
"Hej."
Po potwierdzeniu dźwięku, który usłyszał, roześmiał się radośnie.
"Nie daj Boże, to był paskudny upadek, ale słyszałem dźwięk płynącej wody".
"To tuż przed nami, to powinien być strumień".
Mówiąc to, Michael oczyścił chwasty wokół siebie i poszedł w kierunku dźwięku płynącej wody.
Po drodze musiał uważać, by nie ześlizgnąć się ze wzgórza lub nie potknąć o gałęzie drzew, więc nie szedł zbyt szybko. Po około dziesięciu metrach przed nim pojawił się płytki strumień.
"Haha, wielki sukces!"
Z radością podbiegł, schylił się i wziął garść wody ze strumienia, aby zmyć brud z twarzy.
"Woda jest chłodna i nawet po deszczu nie zrobiła się błotnista."
"Gleba i rośliny na górze oczyszczają wodę, więc strumień powinien być bardzo czysty w ciągu tygodnia."
"Nie mam pojemnika do gotowania wody, więc mogę tylko poszukać odpowiedniej rośliny lub zrobić ją samemu, więc mogę pić wodę ze strumienia przez jakiś czas, dopóki nie będę miał warunków do jej zagotowania".
Po umyciu twarzy i rąk Michael sprawdził skały wzdłuż strumienia.
"Nic, żadnych małych rybek, krabów czy czegoś podobnego".
"Może po prostu padało i wszystkie strzeble zostały spłukane w dół rzeki".
"Jakkolwiek ładny jest ten potok, prawdopodobnie nie zapewnia pożywienia".
"Będę musiał teraz podążać za tym potokiem w dół rzeki, a wkrótce powinienem być w stanie znaleźć rzekę, w której się zbiega".
Podążał w dół strumienia bardzo ostrożnie, a potem został otoczony przez rodzaj winorośli.
"Słuchaj, nie ma stąd wyjścia, mam teraz tylko dwie możliwości."
"Albo wyciąć te pnącza maczetą i otworzyć ścieżkę, ale to byłoby bardzo czasochłonne".
"Albo podkradnę się do strumienia i wejdę na skały".
Wyskakujący ekran również zaczął się dzielić na dwie frakcje, wszystkie rodzaje argumentów za i przeciw, kłócące się w ożywiony sposób.
Michael spojrzał w dół i zobaczył, że choć pnącza były gęste, nie były szczególnie duże. Można je było usunąć w ciągu godziny.
"Ale strumień jest dość szybki, nie chcę znowu spaść".
Postanowił więc zacząć wycinać pnącza. Ścięte pnącza nie zmarnowały się, planował je wszystkie związać i zabrać, pnącza są szeroko stosowane w dziczy, można z nich robić pułapki, rozpalać ogniska, budować schronienia i tak dalej.
"Wygląda na to, że to był dobry wybór, nie spędziłem zbyt wiele czasu, a zebrałem tyle pnączy".
Po usunięciu pnączy Michael dotarł do pochyłego klifu, lekko usuwając rośliny przed sobą, wizja natychmiast się otworzyła.
"Patrz!" powiedział radośnie, kontrolując latającą piłkę, by poleciała wysoko.
Poniżej góry znajduje się mała rzeka.
"To spokojny start, podążaj za strumieniem, przed zmrokiem dotrę do potoku".

Po zobaczeniu rzeki i zidentyfikowaniu jej lokalizacji, Michael Clear przestał się spieszyć.
"Cat)home spójrz na to z góry". Michael przełączył kamerę na pierwszy widok.
Z jego punktu widzenia następne zbocze, po którym musiał zejść, było bardziej strome i wyglądało na wyjątkowo śliskie.
"Jak widać, następna ścieżka będzie trudniejsza niż poprzednia, więc najpierw będę musiał zrobić kulę".
"W ten sposób, zanim zejdę ze wzgórza, mogę wbić ją w ziemię, chwycić kulę i ruszyć w dół, a nie ześlizgnę się tak daleko, jak wcześniej".
"To drzewo wygląda dobrze, prosto, Cat) małe jest w sam raz".
"Teraz zamierzam je ściąć i zaostrzyć spód, abym mógł się na nim oprzeć i zejść ze wzgórza".
Michael zaczyna ścinać drzewo swoją maczetą. Dostarczona przez program maczeta do dżungli była już całkiem dobra, a system ulepszył ją tak, że stała się jeszcze ostrzejsza i grube małe drzewo zostało ścięte jednym pociągnięciem.
"To drzewo jest naprawdę dobre, kiedy zejdziemy z góry i je uporządkujemy, będziemy mogli je wykorzystać podczas łowienia ryb".
"W dziczy konieczne jest jak najlepsze wykorzystanie rzeczy".
Podczas gdy rozmawiali, drugi koniec drzewa był ścinany, a Michael zaczął iść dalej w dół góry ze swoją nowo zrobioną laską.
"Nie mogę powiedzieć, o ile bezpieczniej się z tym czuję".
"Kiedy przed chwilą schodziłem z góry, musiałem trzymać się małego drzewa obok mnie, aby utrzymać równowagę".
"Gdybym nie miał tych małych drzew, musiałbym chwycić się pnączy i chwastów, z których niektóre nie mają głębokich korzeni i mogłyby zostać wyrwane, zabierając mnie ze sobą".
Michael powiedział, używając roślin wokół siebie i swojej laski, przykucnął i powoli zszedł na dół.
Gdyby nie padało, ta część ścieżki nie byłaby tak trudna. Ale po deszczu zbocze stało się śliskie i mokre, co bardzo utrudniało mu poruszanie się.
Lokalizacja Michaela jest subtropikalna, a gdy tylko po deszczu wychodzi słońce, temperatura szybko rośnie. W połączeniu z odparowywaniem wcześniejszej wody deszczowej, Michael czuł się jak w parowcu i już kilka razy ocierał pot po drodze.
Ekran zaczął przypominać Michaelowi, że może zdjąć kurtkę i schować ją do plecaka. Niektórzy spekulowali, że nalegał, aby nie zdejmować kurtki z powodu komarów.
Po długim spacerze Michael był nieco zmęczony, więc po prostu znalazł miejsce do odpoczynku i wszedł w interakcję z wyskakującymi okienkami.
"Szczerze mówiąc, jest mi teraz gorąco, ale tak naprawdę nie chcę zdejmować kurtki".
"Jest tu sporo tych traw, a jeśli podrapią ci skórę, będzie naprawdę bolało".
Mówiąc to, Michael złożył kilka liści i pokazał je kamerze. Liście były nieco większe niż liście bambusa, a ich krawędzie były gęsto postrzępione, więc skaleczenie na pewno by krwawiło.
"W dziczy często dochodzi do skaleczeń, ale nie chcę się zranić już pierwszego dnia".
"Reszta dnia będzie prawdopodobnie coraz gorsza, więc ważne jest, aby przynajmniej przetrwać pierwszy dzień".
[Anchor; I'm a man with a quest].
"Bądź przystojny przez pierwszy dzień, brzydki przez 99 dni, zaokrąglając w górę do całego czasu.
"Bóg jest brzydki przez cały czas, umysł kotwicy jest zdmuchnięty.
Jako Teletubiś, twoim celem powinno być bycie słodkim.
"Nie mów tego, kotwica wygląda trochę słodko, przystojnie i uroczo.
Wkrótce będzie brzydki, brzydki, brzydki.
"Oczywiście, jestem tak ośmielony, ponieważ znalazłem czysty strumień".
"Bez źródła wody nie można kontrolować utraty wody z organizmu".
"Nigdy nie rób czegoś niebezpiecznego tylko po to, by wyglądać cool, w końcu ja już jestem cool, hehe."
Po kilku minutach odpoczynku, Michael ponownie podniósł przygotowane kłody i zaczął schodzić z góry.
"Zostało niewiele czasu, muszę przyspieszyć".
"Deszcz zmarnował zbyt wiele mojego czasu, a przed zmrokiem wciąż jest wiele do zrobienia.
"Co?"
Michael zrobił dwa lub trzy kroki do przodu, przykucnął i dwukrotnie grzebał w trawie.
"Patrz, znalazłem jedzenie".
Michael wybrał owoc, podał go do kamery, aby go pokazać, a następnie włożył go do ust.
"Nazywa się to dojrzewaniem naziemnym, owoc jest fioletowo-czarny, gdy jest dojrzały, i smakuje słodko".
"Teraz, gdy je znalazłem, są moimi witaminami na noc".
"Przed nami jeszcze kawał drogi w dół góry, więc żeby ich nie zgnieść, zawinę je w płaszcz i zabiorę ze sobą".
Powiedział Michael, zdejmując płaszcz i kładąc go na jednej stronie, ostrożnie umieścił zebrane Ground Nimble w środku płaszcza.
[Nudne, co się stało z obietnicą bycia przystojnym pierwszego dnia?]
[Wizerunek jest bezwartościowy w obliczu jedzenia].
Nie mów mi, ten owoc jest naprawdę słodki, zbierałem go w górach, kiedy byłem dzieckiem.
To nie jest program o jedzeniu, prawda?
On od razu szuka jedzenia. To profesjonalista. Może wytrzyma sto dni.
"Sto dni to zbyt trudne, ale ekspozycja jest dobra, więc zostańmy przy tym przez jeden dzień.
Po zebraniu jedzenia Michael ostrożnie zawiązał cztery rogi kurtki i zawiesił ją na szyi jak tobołek.
"Dobra, idę dalej."
"Zwykle dostaję tylko jedną miskę makaronu, ale dziś rano byłem na tyle sprytny, że dodałem dwa marynowane jajka i udko z kurczaka.
"Myślałem, że uda mi się przetrwać cały dzień, ale teraz czuję się już trochę głodny."
"Kiedy dotrzemy do rzeki, wezmę prysznic, potem coś zjem i odpocznę".
"Zanim się ściemni, muszę znaleźć schronienie na noc".
Ostatni odcinek drogi był stosunkowo płaski i otwarty, a Michael praktycznie pobiegł nad rzekę.
Kiedy dotarł do brzegu, potknął się i prawie upadł.
Po przestraszeniu się, wyskakujący ekran to znowu kawałek radości.
Michael nie spodziewał się, że jego pierwszy dzień nadawania pójdzie tak dobrze, a całkowita liczba widzów rosła.
Kiedy dotarł do koryta rzeki, w pokoju transmisji na żywo było ponad 2000 widzów, a liczba obserwujących wynosiła prawie 5000.
Podczas gdy innych może obchodzić tylko to, czy ludzie myją prezenty, Michael jest bardziej zaniepokojony upałem.
Michael odłożył plecak i kurtkę i wziął głęboki oddech.
"W końcu jesteśmy na miejscu, to była ciężka przeprawa".
"Zobaczmy, czy w tej rzece są jakieś ryby, za którymi tęskniłem".
"Przetrwanie wymaga białka, nie umiem polować, więc ryby są dobrym źródłem białka".
"Ryby są dobre do jedzenia.
Otwórz drzwi, spuść mnie na dół!
Nie możesz znęcać się nad rybami tylko dlatego, że są łatwe do znęcania się, oing-oing-oing.
Powstań i zabij nękającego potwora.
Ryba: Jestem obrażony, dziękuję.
Myślę, że trochę za dużo myślisz. Nie jest łatwo złapać taką dziką rybę.
"Ding, otrzymałem zadanie systemowe, wybierz czy chcesz je zaakceptować czy odrzucić".
Misja!
Serce Michaela rozradowało się, nie spodziewał się, że misje będą przychodzić tak często.
Misja oznacza nagrodę.
"Misja oglądania."
Na ekranie świetlnym przed nim powoli rozwinął się zwój.

Wymagane zadanie: łowienie ryb rzecznych.
Nagroda za zadanie: ????
？？？？
Oh? W rzeczywistości są dwie nagrody za zadania?
Mimo że nie ma żadnych wskazówek, jakie są nagrody, Michael Clear wciąż jest szczęśliwy.
"System, czy jest jakiś limit czasowy dla tego zadania?"
Czuł, że złowienie ryby tej nocy będzie nieco kłopotliwe.
"Wybór odrzucenia misji spowoduje porzucenie bieżącej misji i nie wpłynie na wydanie kolejnych misji".
"Zaakceptowane zadania nie mają limitu czasowego, ale nieukończenie zadania spowoduje opóźnienie w wydaniu kolejnych zadań".
Innymi słowy, jeśli poprzednia misja nie zostanie ukończona, Michael nie będzie mógł otrzymać kolejnych zadań.
Ponieważ jednak zadania nie były ograniczone czasowo, Michael nie musiał się spieszyć.
Michael podszedł do brzegu rzeki i spojrzał na przyćmione niebo.
"Wydaje się, że woda faluje, ale nie jestem pewien, czy są tam jakieś ryby".
"Dziś jest ciemno, a ja nie mogę iść nigdzie indziej z rybami czy bez.
"Zdecydowałem, że prześpię się tutaj dziś wieczorem, a jutro pójdę do wody".
Biorąc to pod uwagę, Michael nadal wierzy, że w rzece są ryby, w przeciwnym razie system nie pozwoliłby mu na złowienie ryb.
"Nie da się dziś rozpalić ogniska, grupa programowa jest nadal dość troskliwa, przygotowując nam suchy prowiant na pierwszy dzień".
"Nie wiem, co jest przygotowywane, wszystko jest pakowane w czarne torby i wybierane losowo".
"Poszedłem wcześniej i wybrałem torbę, która była cięższa do noszenia".
Michael powiedział, odwrócił się i wrócił na brzeg, wyjął torbę z plecaka i otworzył ją.
Wtedy całe jego ciało zamarło.
Hę? Przygotowałeś coś niezwykłego?
[Patrząc na minę gospodarza, jakby połknął muchę, nie sądzę, żeby jedzenie było zbyt dobre].
Czy to fast food? Nie smakuje dobrze, gdy jest gorące, ale jeszcze gorzej, gdy jest zimne.
"Fast food nie jest zły, ale obawiam się, że będę musiał sam go ugotować, jeśli przygotuję dla niego kilka składników.
Mam wrażenie, że to nie takie proste.
"Ugh."
Michael westchnął i w milczeniu wyjął rzeczy z torby, kładąc je jedna po drugiej na kamieniu przed sobą.
Cztery butelki wody mineralnej o pojemności 500 ml, wiadro makaronu instant, samonagrzewający się gorący garnek.
"Nic dziwnego, że czułem się ciężki, kiedy to niosłem, to wszystko woda, prawda?"
[Pfft! To wszystko? Samonagrzewający się gorący garnek?
Naprawdę, to trochę dziwne.
Gorący garnek przetrwania w dziczy? Obawiam się, że personel przygotowujący jedzenie nie pochodzi z obszaru Chuan Gui, prawda?
"Ugh."
Michael westchnął ponownie, po czym wziął wodę i wypił pół butelki.
Pozostałe trzy butelki wody i samonagrzewający się gorący garnek włożył z powrotem do plecaka.
"Właściwie to całkiem niezła kombinacja posiłków.
"Makaron błyskawiczny i gorący garnek są bogate w olej i sól, nie jest zdrowo jeść je normalnie, ale to jest wyjątkowa sytuacja."
"To nie jest plaża, nie wiem, czy znajdę coś, co zastąpi sól".
"Odłożę te paczki przypraw na jakiś czas, powinny zaspokoić moje zapotrzebowanie na sól na jakiś czas".
"Ta miska na makaron instant i gorący garnek nadal może mi służyć jako pojemnik".
Michael odłamał mały kawałek błyskawicznego makaronu i zjadł go, rozmawiając z transmisją na żywo i myśląc w międzyczasie.
Umysł kotwicy jest naprawdę dobry.
[Nie mów tak, to naprawdę ma sens].
Czy nie byłoby sensowniej dać worek soli?
Jaki jest sens udawania się na pustynię? Czy nie byłoby sensowniej podarować willę?
Po chwili jedzenia Michael włożył pozostałą połowę Instant Noodles z powrotem do wiaderka Instant Noodles i zakręcił pokrywkę.
Podniósł pozostałą połowę butelki wody, dokończył ją i włożył pustą butelkę do plecaka.
"Nie wiem, czy jutro znajdziemy wystarczająco dużo jedzenia, wciąż musimy oszczędzać te racje żywnościowe.
"Po wypiciu butelki wody czuję się już trochę pełny."
"Nie możesz wyrzucać pustych butelek, musisz zachować je na wodę".
Po tych słowach Michael rozpiął kurtkę, wyjął dojrzewające owoce, które zebrał po południu i zjadł je powoli, zastanawiając się, jak zasnąć w nocy.
Nie było mowy o spaniu na brzegu rzeki.
Nie wspominając o dużej wilgotności, wiele nocnych zwierząt przychodziło nad rzekę, by się napić.
Wciąż był bardzo nowy w dżungli i kto wiedział, czy mieszkańcy dżungli to śmierdzące małe króliczki, czy mózgowe osły, które uważały, że ładnie pachną.
Budowanie tymczasowego schronienia jest czasochłonne i pracochłonne, więc nie jest dobrym rozwiązaniem.
Michael rozejrzał się, najlepszym wyborem było wejście na drzewo.
"Dobra, teraz zorganizuję miejsce, w którym będziemy spać przez noc".
"Kiedy schodziłem, zauważyłem bardziej odpowiednie miejsce."
"Cat)home spójrz na te dwa drzewa tam, z mnóstwem grubych pnączy owiniętych wokół ich pni".
"Pójdę je jeszcze trochę wzmocnić i powinno być dobrze zostać tam na noc".
Żywa kula bardzo inteligentnie skierowała ekran tam, gdzie wskazywał Michael.
Powiedziawszy to, podniósł swój plecak, chwycił maczetę i patyki, które właśnie naostrzył, i skierował swoje kroki w górę zbocza.
Pnącza nie były niskie i Michael musiał stać na palcach, by sobie z nimi poradzić.
Wkrótce musiał potrząsać nogami i stopami, aby się rozluźnić.
"Rzuciłem tylko okiem, gdy przechodziłem obok, ale teraz, gdy patrzę na to ponownie, zdaję sobie sprawę, że to naprawdę ładne miejsce".
"Te grube pnącza są tak grube jak połowa mojej dłoni, a te cienkie są tak grube jak mój kciuk, więc nadal powinny być bardzo silne."
"Jeśli mi się poszczęści, będę mogła nawet przespać tu kilka nocy, by zapoznać się z otoczeniem".
"Choć schronienie jest bardzo ważne, nie spieszy mi się z jego budową.
"W końcu schronienie będzie długoterminową rezydencją, więc muszę wybrać dobrą lokalizację, ciepłą zimą i chłodną latem, zwróconą na południe".
Ręce Michaela zajmowały się pnączami, a jego usta nie zapomniały o interakcji z wyskakującym ekranem.
Było tuż po siódmej, ale w miejscu, w którym znajdował się Michael, niebo już się ściemniało.
W mieście wiele osób właśnie wróciło do domu na kolację i odpoczywało.
To najlepsza pora dnia na gromadzenie tłumów.
[Czy w strefie podzwrotnikowej dom zwrócony na południe będzie gorący zimą i gorący latem?]
[Dom skierowany na północ jest chłodny, ale jest naprawdę wilgotny i niewygodny do życia].
Tak, tak, sprzedałem mój dom o powierzchni 180 stóp kwadratowych z powodu orientacji i zapłaciłem dodatkowo za dom wolnostojący.
Słyszysz, co ludzie mówią?
Fuj, cytryny są dziś kwaśne.
Płacz, owoce cytryny na drzewie cytrynowym, jestem jedynym pod drzewem cytrynowym.
"Cóż, teraz pójdę tam i sprawdzę, czy jest bezpieczne".
Proces wchodzenia na drzewo nie był zbyt trudny, dzięki sile drzewa z boku.
"Nie jest zbyt twarde, nie sądzę, żeby spadło".
"Chodzi o to, że nie ma wystarczającej ilości pnączy i zdecydowanie nie jest możliwe przewrócenie się, gdy się przewrócisz, będziesz spał bezpośrednio na ziemi".
Po tych słowach Michael zwinnie zeskoczył z pnączy.
Usunął kamienie z ziemi, następnie zebrał opadłe liście na krawędzi pod pnączem, po czym otworzył śpiwór i rozłożył go pod pnączem.
W ten sposób, nawet gdyby spadł, nic by mu się nie stało.

Tutaj można umieścić jedynie ograniczoną liczbę rozdziałów, kliknij poniżej, aby kontynuować czytanie "Odrodzenie w dziczy"

(Automatycznie przejdzie do książki po otwarciu aplikacji).

❤️Kliknij, by czytać więcej ekscytujących treści❤️

Kliknij, by czytać więcej ekscytujących treści